بعضی رسانه‌ها از اخراج خالد مشعل؛ رئیس شاخه سیاسی حماس از قطر خبر داده‌اند؛ اما حماس این خبر را تکذیب کرده و رژیم اسرائیل از دولت قطر به خاطر "اخراج" آقای مشعل تشکر کرده است.
شبکه تلویزیونی سی ان ان روز سه شنبه گزارش کرد که رهبران حماس پس از اخراج از قطر به ترکیه می روند. رسانه های ترکیه هم نوشته بودند پس از آنکه قطر خواستار خروج خالد مشعل از این کشور شده، خالد مشعل با احمد داوود اوغلو؛ نخست وزیر ترکیه ملاقات و در مورد امکان نقل مکان به آنکارا گفتگو کرده است.
عزت رشق؛ عضو دفتر سیاسی حماس اما اخراج خالد مشعل از دوحه را تکذیب کرده است.
با این وجود، آویگدور لیبرمن؛ وزیر خارجه رژیم اسرائیل گفته:"ما به قطر به خاطر این تصمیم تبریک می گوییم و از دولت ترکیه انتظار داریم که همین کار را انجام بدهد."

به گزارش سی ان ان، قطر اعضای گروه اخوان المسلمین مصر را نیز اخراج کرده است.
این اقدامات در حالی صورت می گیرد که قطر اخیرا تلاش های وسیعی را به راه انداخته است؛ تا روابط سیاسی اش را با مصر بهبود بخشد؛ روابطی که در نتیجه براندازی دولت اخوان المسلمین از سوی جنرال های نظامی وابسته به ارتش وفادار به رژیم پیشین مصر، به تیرگی شدید گرایش یافته بود.

مصر، قطر را به دخالت در امور داخلی آن کشور متهم می کند و در همین راستا، خبرنگاران شبکه تلویزیونی الجزیره را که مالک آن امیر قطر است، بازداشت و محاکمه کرده است.
الجزیره از مدتی بدینسو، نشرات شبکه ویژه ای را که برای مصر راه اندازی کرده بود، متوقف کرده و قطر در صدد است با این اقدام، گام هایی را در راستای جلب توجه و اعتماد مجدد جنرالان نظامی مسلط بر سرنوشت سیاسی مصر، به دست آورند و روابط دو کشور بهبود یابد.
البته در این میان، گفته می شود عربستان سعودی به عنوان میانجی گر و تسهیل کننده این تلاش ها عمل می کند.
عربستان سعودی در زمان قدرت گیری اسلام گرایان اخوانی در مصر، درست در همان موقعیتی قرار داشت که پس از کودتای نظامی علیه مرسی، اکنون قطر در آن قرار دارد.

دولت کنونی مصر که در نتیجه کودتا و برگزاری یک انتخابات حد اقلی و کاملا فرمالیته روی کار آمد، از حمایت های وسیع عربستان سعودی برخوردار است و دولت پیشین مصر به رهبری محمد مرسی اخوانی، از حمایت های مالی و سیاسی قطر برخوردار بود؛ اما دولت کودتا در مصر پس از به قدرت رسیدن، پول های بلاعوض قطر را مسترد کرد و روابط سیاسی با این کشور را نیز به حال تعلیق درآورد.
در این میان، مصری ها همواره قطر را به دلیل پناه دادن به رهبران متواری گروه اخوان المسلمین، مورد نکوهش قرار داده و در کنار این موضوع، استقرار دفتر سیاسی حماس در دوحه، از موارد اصلی اختلاف میان دو کشور بوده است.

قطر به دلیل این مسایل، از سوی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و در رأس همه آنها، عربستان سعودی به شدت تحت فشار قرار داشته؛ تا رهبران اخوان را اخراج و روابط سیاسی اش با حماس را نیز قطع یا محدود کند.

از قضا این چیزی است که رژيم اسراییل نیز به دنبال آن بوده است و در این زمینه، بار دیگر منافع عربستان و اسراییل در یک راستا قرار گرفته است.
قطر اکنون با اخراج رهبران اخوان و حماس، عملا دست هایش را در برابر مصر، عربستان، شورای همکاری خلیج فارس و البته اسراییل، بالا برده و پذیرفته است که به دلیل ترس از انزوا و فشارهای متعدد، دیگر قادر به پرداخت هزینه های سیاسی حمایت از حماس و اخوان المسلمین نیست.
اکنون حماسی که پیشتر به دلیل عدم حمایت از ولی نعمت پیشین اش، دولت بشار اسد در سوریه، سعی کرده بود با تکیه بر عهدهای بی بنیاد اعراب، دمشق را به مقصد دوحه ترک کند، از دمشق مانده و از دوحه رانده شده است.

مقصد بعدی حماس، ترکیه خوانده شده است؛ کشوری که برخلاف قطر، با اسراییل روابط دیپلماتیک و با امریکا مراودات راهبردی دارد و از سوی دیگر، در عرصه سیاست داخلی نیز به شدت بی ثبات و غیر قابل اطمینان است؛ بنابراین، هر آن امکان آن وجود دارد که سرنوشت حماس در قطر در ترکیه نیز تکرار شود؛ هرچند دولت اردوغان تاکنون تلاش کرده است، در برابر مصر به رهبری سیسی، کوتاه نیاید و از رقابت استراتژیک با عربستان نیز هراسی به خود راه ندهد؛ اما رابطه با اسراییل و امریکا و همچنین بی ثباتی های داخلی، آرامش موقتی حماس در آنکارا را نیز تهدید می کند.