کابل با تصمیم احتمالی واشنگتن مبنی بر انتقال تسلیحات و تجهیزات نظامی باقیمانده از حضور نیروهای امریکایی در افغانستان به اوکراین، مخالف است.
خبرگزاری روسی ایتارتاس به نقل از یک مقام دولتی افغانستان گزارش داد که دولت کابل با این مساله مخالف است.
گزارش شده که در حال حاضر متخصصان امریکایی در افغانستان بر روی انتقال تسلیحات مقاوم در برابر ماین متعلق به ارتش امریکا در افغانستان کار می‌کنند تا آنها را به اوکراین منتقل کنند.
این مقام دولتی گفته که رئیس جمهوری در جریان سفر به واشنگتن در جنوری ۲۰۱۵ این مساله را با همتای امریکایی‌اش به بحث می‌گذارد و قصد دارد تا اوباما را متقاعد کند که این اقدام را انجام ندهد.
واشنگتن پیشتر به کابل تضمین داده بود تا تجهیزات نظامی امریکا و تسلیحات این کشور در افغانستان که توسط نیروهای ضربتی امریکا در افغانستان مورد استفاده قرار گرفته در کشور باقی می‌ماند و مورد استفاده نیروهای امنیتی و اردوی افغانستان قرار خواهد گرفت.
البته کارشناسان مسایل نظامی در خصوص صحت ادعاها در مورد احتمال انتقال تسلیحات ارتش امریکا از افغانستان به اوکراین، به صورت جدی تردید دارند؛ زیرا نه مقام های ارشد امریکایی بر چنین چیزی مهر تایید نهاده اند و نه اعتراضی رسمی از جانب دولت افغانستان در این خصوص ابراز شده است؛ اما بنا بر یک فرضیه احتمالی هرچند ضعیف، اگر چنین قصدی در کار باشد، این واقعا مایه تاسف است و نشان می دهد که امریکا به صورت عامدانه و ارادی از تجهیز نیروهای امنیتی افغانستان با سلاح های به روز و پیشرفته نظامی، خودداری می کند و در مقابل، اوکراین را از آنجا که اکنون در برابر روسیه، صف آرایی کرده اولی تر از افغانستانی می داند که به تنهایی در برابر تروریزم می جنگد و از این پس نیز ناگزیر است بدون کمک و مشارکت نیروهای نظامی غربی، نه تنها مسؤولیت تامین امنیت کشور را بر عهده بگیرد؛ بلکه با تروریزم نیز مبارزه کند و رهبران و جنگجویان تروریست های طالبان و... را مورد تعقیب قرار دهد.
این در حالی است که افغانستان، متحد نظامی امریکا خوانده می شود؛ اتحادی که تنها یکی از اطراف این وحدت از آن سود می برد و جانب مقابل، تنها باید هزینه میزبانی از نظامیان جانب مقابل را بپردازد.
به باور ناظران مسایل امنیتی، حتی اگر احتمال انتقال تسلیحات نظامی امریکا از افغانستان به اوکراین را نادیده بگیریم یا کم اهمیت قلمداد کنیم، داستان سلاح های امریکایی در افغانستان و همچنین مسؤولیت امریکا در تجهیز نیروهای امنیتی کشور به سلاح های سنگین و نیروی هوایی، همواره محل بحث و نزاع میان دو کشور بوده است.
حامد کرزی؛ رییس جمهور پیشین و دیگر مقام های امنیتی و سیاسی افغانستان بارها از کشورهای خارجی و متحدان راهبردی خود به ویژه امریکا خواسته اند که نیروهای امنیتی کشور را به سلاح های سنگین مجهز کنند و دست کم سلاح های سنگین مورد استفاده ارتش خود در افغانستان را پس از خرج در اختیار این نیروها قرار دهند؛‌ تا این نیروها در زمینه تامین امنیت داخلی و خارجی کشور به استقلال و خودکفایی برسند.
امریکا نیز در مقابل، وعده داده است که نهایتا این کار را خواهد کرد؛ اما این وعده ها حداقل تاکنون تحقق نیافته است.
کارشناسان مسایل نظامی می گویند که کشورهای خارجی هرگز در پی استقلال،‌ خودکفایی و ایجاد توانمندی دفاع مستقلانه در نیروهای امنیتی کشور نیستند و این چیزی است که زمینه را برای حضور درازمدت نیروهای خارجی در کشور فراهم می سازد.
عدم تجهیز نیروهای امنیتی کشور به سلاح های سنگین آنهم در و ضعیتی که افغانستان ضعیف ترین کشور به لحاظ ساختارهای دفاعی و تجهیزات جنگی در میان همسایه های اتمی و نیمه اتمی اش می باشد، اقدامی است که تنها سود آن برای توجیه حضور درازمدت امریکا و هم پیمانان آن کشور خواهد بود و هیچ کمکی به تضمین و تامین امنیت آینده افغانستان نخواهد کرد.
افغانستان اکنون با چالش ها و تهدیدهای سنگین امنیتی مواجه است و این چالش ها مطمئنا از این پس و با پایان یافت ماموریت جنگی نیروهای خارجی و افتادن بار سنگین مسؤولیت بر دوش نیروهای امنیتی کشور، تشدید و تقویت خواهد شد؛ بنابراین مقابله با این تهدیدها و چالش های سنگین با سلاح های سبک، امکان پذیر نیست و دورنمای امنیت کشور را با تهدید مواجه می سازد.