دانیل فیلدمن؛ فرستاده ویژه امریکا برای افغانستان و پاکستان با سرتاج عزیز؛ مشاور نخست وزیر پاکستان در امور خارجی و امنیت ملی، در باره وضعیت افغانستان گفتگو کرده است.
این نخستین سفر دانیل فیلدمن به عنوان فرستاده ویژه در امور افغانستان و پاکستان از زمان انتصاب، به اسلام آباد است.
وزارت خارجه پاکستان دیروز با نشر اعلامیه ای گفت که فیلدمن و عزیز درباره پیشرفت های اخیر در افغانستان گفتگو کردند.
در همین اعلامیه آمده است که پاکستان خواستار یک افغانستان باثبات و متحد است و به کمک های خود با پروسه صلح به رهبری حکومت افغانستان، ادامه می دهد.
وزارت خارجه پاکستان در این اعلامیه همچنین ابراز امیدواری کرده که سفر رییس جمهور جدید افغانستان به اسلام آباد، روابط سیاسی و اقتصادی موجود میان دو کشور را تقویت کند.
هفته گذشته سرتاج عزیز از کابل دیدار کرد و از رییس جمهور اشرف غنی احمدزی دعوت کرد؛ تا به اسلام آباد سفر کند.
با این حال مشخص نیست که آقای احمدزی چه زمانی به اسلام آباد سفر خواهد کرد.
او همچنین قرار است به زودی در نشستی با میزبانی نخست وزیر انگلیس و شرکت نخست وزیر پاکستان در لندن شرکت کند که محتوای آن در زمینه صلح در افغانستان است.
اگر به دقت نگریسته شود این نشست ها پیش از این نیز برگزار شده و آنچه اکنون روی می دهد در واقع به نوعی استمرار همان روندهاست با این تفاوت که این بار به جای حامد کرزی، به نمایندگی از افغانستان اشرف غنی احمدزی شرکت می کند و در نشست هایی که یک طرف آن، نماینده ای از پاکستان است، نواز شریف به جای آصف علی زرداری یا یوسف رضا گیلانی؛ نخست وزیر پیشین آن کشور، اشتراک می ورزند.
با این وجود، پرسش این است که آیا به جز جا به جایی در چهره ها و مهره ها، تغییری نیز در رویکردها و اهداف این نشست ها ایجاد شده یا خواهد شد یاخیر؟
هنوز پاسخی اطمینان بخش و جدی در این زمینه وجود ندارد.
کارشناسان در تلاش برای پاسخ به این پرسش، به سفر چند روز پیش اشرف غنی احمدزی به عربستان سعودی و یا پیشتر از آن دیدار سرتاج عزیز؛ مشاور نخست وزیر پاکستان در امور سیاست خارجی و امنیت ملی به کابل و یا سفر جاری دانیل فیلدمن؛ نماینده ويژه امریکا در امور افغانستان و پاکستان به اسلام آباد مراجعه می کنند و دستاورد این دید و وادیدها را با وضعیت جاری در افغانستان، مواضع تروریست ها و سران گروه های دهشت افکن و... مورد سنجش قرار می دهند.
بسیاری در این مقایسه به نتایج ناامیدکننده ای می رسند؛ نتایجی که نشان می دهد نباید در کوتاه مدت، انتظار داشت تغییری جدی و مهم در این روند رخ دهد.
آنها تاکید می کنند که هنوز بسیاری از طرف های صلح و جنگ در افغانستان نسبت به اینکه دولت جدید افغانستان، چه رویکردی در این زمینه اتخاذ خواهد کرد، چیزی نمی دانند و اطمینانی در این خصوص شکل نگرفته است.
به باور آنها با اعلام کابینه جدید و همچنین تحقق وعده های ابتدایی رییس جمهوری جدید افغانستان شاید بتوان به چارچوبی اولیه از آنچه در آینده ممکن است در زمینه جنگ و صلح افغانستان، روی دهد دست یافت.
در این میان، شماری دیگر از کارشناسان در تحلیلی به نسبت بدبینانه می گویند که تمایل دولت اشرف غنی احمدزی به استمرار راه ها و رویکردهایی که حامد کرزی پایه گذار و پیرو آنها بوده است، نشان می دهد که او طرح جایگزینی برای عدم استفاده از راه های طی شده و بازآزمایی آنچه پیش از این بارها در دولت های پیشین افغانستان، مورد آزمون و خطا قرار گرفته ندارد و این، یعنی اینکه قرار نیست اساسا تغییری در معادله جنگ و صلح رخ دهد.
آنها در این خصوص به ویژه به امضای زودهنگام، عجولانه، سریع و بی قید و شرط پیمان امنیتی جنجال برانگیز با امریکا اشاره می کنند و می گویند که آقای احمدزی در زمینه آوردن صلح و امنیت در کشور جنگ زده و ناامن افغانستان، به اندازه ای سهل انگارانه عمل کرد که پس از امضای این پیمان به عنوان نخستین اقدام اجرایی اش به حیث رییس جمهور افغانستان، آن را به حال خود رها کرد و دیگر حتی نخواست از امریکا بخواهد که بر پایه این پیمان، نیروهای امنیتی افغانستان را تقویت کند، در راستای توقف موشک پرانی های پاکستان، اقدام کند و طالبان را وادار به صلح و گفتگو با دولت جدید افغانستان کند؛ همان شرایطی که دست کم کرزی، تا آخر بر آنها پایدار ماند.
با اینهمه، در خوش بینانه ترین حالت، به نظر می رسد از رویه جاری دولت تازه پیداست که در کوتاه مدت نباید منتظر تغییری جدی و چشمگیر بود؛ هرچند که نشست های پی در پی به جا مانده از گذشته در زمینه صلح در افغانستان، با همان سرعت قبلی، ادامه داشته باشند.