ریاست امنیت ملی تایید کرده که فرد شماره دو شبکه حقانی در عملیاتی در افغانستان بازداشت شده است.
حسیب صدیقی؛ سخنگوی امنیت ملی گفته که این فرد انس حقانی نام دارد و به همراه یکی از فرماندهان نظامی این شبکه بازداشت شده است.
بر اساس اطلاعات اداره امنیت ملی، انس حقانی فرزند جلال‌الدین حقانی بنیانگذار این شبکه و برادر ناتنی سراج‌الدین حقانی رهبر کنونی شبکه حقانی است.
او می‌افزاید که انس حقانی در تصمیم گیری های رهبری شبکه حقانی نقش داشته و برای زنده نگه داشتن این شبکه در منطقه، به هدف جمع آوری کمک مالی به کشورهای عربی رفت و آمد داشته است.
امنیت ملی همچنین می‌گوید کسی که همزمان با انس حقانی بازداشت شده حافظ رشید نام دارد و فرماندهی نظامی مخالفان مسلح را در ولایت خوست و حوزه شرق افغانستان عهده دار بوده است.
امنیت ملی می‌گوید که شبکه حقانی در تمام نقاط افغانستان فعال است؛ ولی آنها با بازداشت افرادی کلیدی این شبکه، تلاش کرده‌اند که فعالیت آنها را تضعیف کنند.
کارشناسان می گویند که این دستاورد بزرگ تازه، می تواند مبنای چرخشی مهم در مبارزه نیروهای امنیتی کشور با تروریزم به حساب آید. به باور ناظران، دستگیری این مهره های کلیدی شبکه مخوف حقانی که تاکنون شکست ناپذیر به نظر می رسید، نشان دهنده آن است که نیروهای امینتی کشور، توانایی و قدرت رویارویی تمام عیار با تروریزم را دارند و می توانند ضربات مهلک و ویرانگری را بر این شبکه ها وارد کنند؛ اما این امر، مستلزم حمایت سیاسی نیرومند از فعالیت های شجاعانه و دلیرانه این نیروهاست؛ چیزی که متاسفانه تاکنون وجود نداشته است.
نیروهای امنیتی با شجاعت نشان می دهند که طلسم کاذب شکست ناپذیری تروریست ها، با اراده و عزم و مورال و روحیه این نیروها، قابل شکستن است و تروریست ها برخلاف تصورات و تصویرهای انحرافی که از آنها به دست داده می شود، اصولا شکست ناپذیر نیستند؛ اما برای شکست آنها صرف فعالیت های امنیتی کافی نیست؛ بلکه یک اراده سیاسی مستحکم و یک پوشش قاطع قضایی نیز ضرورت دارد؛ تا به این ترتیب، نیروهای امنیتی احساس کنند از یک حمایت قوی سیاسی برخوردار اند و زحمات و رشادت های آنها از جانب سیاستمداران و دستگاه اجرایی کشور، ارج گذاشته شده و مورد توجه قرار می گیرد و تروریست های بازداشت شده به سزای اعمال شان می رسند.
به عنوان مثال، وقتی فرد شماره دو شبکه مخوف حقانی بازداشت می شود، دیگر نباید انتظار داشته باشیم، حلقاتی در درون حاکمیت بلافاصله برای آزادی او به تکاپو بیفتند.
آنها باید به صورت علنی در یک دادگاه قدرتمند و صلاحیت دار محاکمه شوند؛ تا به این ترتیب، سنت سیئه سیکل بی پایان بازداشت و آزادی تروریست ها که طی سال های اخیر رواج داشته است، برای نخستین بار شکسته شود و تروریست ها نیز به این نتیجه مهم برسند که دیگر در برابر عدالت و قضاوت و محاکمه و مجازات، امنیت و مصونیت ندارند و در قبال جنایاتی که طی این سال ها انجام داده اند، روزی در پیشگاه مردم افغانستان، پاسخگو خواهند بود.
همچنین جو تبلیغاتی موجود در زمینه رویارویی و پیگرد افراد درجه یک ترویست ها باید شکسته شود. وقتی امریکا یا هر کشور دیگری برای دستگیری افراد و رهبران شبکه حقانی و دیگر گروه های تروریستی، جایزه های نقدی تعیین می کنند، این امر یک جو کاذب تبلیغاتی را شکل می دهد مبنی بر اینکه این رهبران به اندازه ای قدرت دارند که حتی امریکا هم نمی تواند با وجود امکانات، نیروی امنیتی و اطلاعاتی و تکنولوژی های پیشرفته نظامی و جاسوسی ای که دارد آنان را بازداشت کند!
این در حالی است که اگر عزم و اراده جدی و واقعی برای مبارزه با تروریزم وجود داشته باشد، پیگرد و دستگیری رهبران درجه اول تروریست ها هم کار سختی نخواهد بود.
با این حساب، باید تروریست ها را از حصار هاله های کاذب تبلیغاتی خارج کرد و آنها را دشمنانی زار و زبون و شکست پذیر فرض کرد و این فرض را با فعالیت هایی شبیه اقدام اخیر ریاست امنیت ملی کشور همراه نمود و در نهایت، با یک حمایت سیاسی و قضایی نیرومند و با محاکمه مهره های تروریستی در دادگاه های معتبر، ستون فقرات تروریست ها آماج قرار داد و فلج کرد.