رنگین دادفر سپنتا می گوید:تلاش‌های دو طرف برای شکستن بن‌بست موجود در امضای پیمان امنیتی ادامه دارد، ولی شرط همچنان همان شرط قبلی است و آن نیز آغاز عملی یک فرایند صلح در کشور ما است.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از اعلامیه ارگ ریاست جمهوری،داکتر رنگین دادفر سپنتا؛ مشاور امنیت ملی کشورمان امروز در یک کنفرانس خبری در مورد اظهارات اخیر سرتاج عزیز، مشاور امنیت ملی پاکستان در خصوص پروسه صلح افغانستان، چگونگی امضای قرارداد امنیتی با ایالات متحده امریکا و تناقضات در سیاست قدرت های جهان در امر مبارزه با تروریزم، با خبرنگاران صحبت کرد.
در این نشست، داکتر سپنتا اظهارات این مقام پاکستانی را که اخیراً در مورد موکول کردن گفتگو های صلح میان حکومت افغانستان و طالبان به بعد از انتخابات افغانستان ابراز داشته است، تداوم مداخلات پاکستان در امور داخلی کشورمان توصیف کرد و گفت این چنین اظهارات یکبار دیگر موقف افغانستان را تائید میکند که پاکستان مسئول آغاز یا تاخیر روند صلح افغانستان است.
داکتر سپنتا گفت:" اگر محاسبه این باشد که بعد از انتخابات در افغانستان یک حکومت وابسته به کشور های همسایه و مطیع به وجود خواهد آمد و بعدا اینها میتوانند افغانستان را دو باره به میدان و جولانگاه نفوذ خود تبدیل کنند، چنین کاری در افغانستان صورت نخواهد گرفت و مردم افغانستان به آنانیکه در برابر تجاوزگری های همسایه ها موضع نداشته باشند، رای نخواهند داد".
مشاور امنیت ملی کشورمان ضمن اشاره به موقف ایالات متحده در مقابل پاکستان گفت، از آنانیکه میخواهند متحد ما باشند میخواهیم که مانع اصلی صلح را همانگونه که ما نام میگیریم، نام ببرند، در غیر آن هر نوع آرزوی داشتن روابط ستراتیژیک مورد سوال مردم افغانستان قرار خواهد گرفت و حتی حامیان و پشتیبانان این همکاری استراتیژیک نیز به معنی و مفهوم توافقنامه  شک خواهند کرد روابط راهبردی نیز تحت سوال قرار خواهد گرفت.
داکتر سپنتا سیاست امریکا در قبال پاکستان را مورد انتقاد قرارداده و گفت که امریکا در پی این است که به مردم افغانستان بگوید که هم گرگ همکار و متحد ستراتیژیک است و هم بره و تاکید کرد که پیش شرط اساسی برای همکاری استراتیژیک این است که میان این دو باید انتخاب شود، میان آنکه عامل جرم است و میان آنکه قربانی است.
داکتر سپنتا گفت که ما میدانیم که ایالات متحده میداند که مانع در کجاست، ما میخواهیم آنچه را که در گفتگوهای خصوصی گفته میشود، علنی کنند و بگویند که مشکل در کجاست تا تناقض در سیاست برطرف خواهد شد.
داکتر سپنتا در مورد چگونگی امضای قرارداد امنیتی گفت تنها افغانستان نیست که به داشتن قرارداد و چارچوب های امنیتی با ایالات متحده نیاز دارد، بلکه جهان هم به افغانستان نیازمند است و این یک جاده یک طرفه نیست، افغانستان در امر مبارزه با تروریزم و فراهم آوری امنیت بیشتر برای جهانیان هزاران قربانی داده است، جهان باید این قربانی ها را به دیده قدر بنگرند.
مشاور امنیت ملی افغانستان گفت که در مورد سند امنیتی، تلاش ها از هر دو جانب جریان دارد تا ما بتوانیم بن بست جاری را بشکنیم، اما برای شکستاندن بن بست جاری بر سر راه امضای این قرارداد، بدون شک پاسخگوئی به خواست های مردم افغانستان با آنچه توسط رئیس جمهوری ارائه شد که همانا آغاز روند صلح در کشور ما است ، کماکان مسله اصلی و اساسی است.
در اخیر این نشست خبری، او با تاکید گفت که اگر بر سر آغاز روند صلح مشکلاتی وجود دارد، انتظار برحق ما از متحدان ما در راس ایالات متحده این است تا این موانع را با نام و نشان به مردم افغانستان بگویند تا تناقضاتی که در سیاست خارجی قدرت های بزرگ و امریکا در منطقه وجود دارد، برطرف شود.
توافقنامه امنیتی دوجانبه که به بخشی از نیروهای امریکایی اجازه می‌دهد پس از سال ۲۰۱۴ در افغانستان بمانند، اواخر سال گذشته میلادی، پس از آن به بن‌بست خورد که حامد کرزی رئیس جمهوری تصمیمی غیرمنتظره برای امضا نکردن آن گرفت.
به رغم اینکه متن توافق، نهایی شده ولی کرزی اعلام کرده است پیش از آنکه افغانستان با امضا این پیمان موافقت کند، امریکا باید درباره آغاز فرایند واقعی صلح با گروه ستیزه‌جوی طالبان، اطمینان حاصل کند. 
قرار است ۵۸ هزار نیروی رزمی تحت رهبری ناتو که همچنان در افغانستان هستند، تا پایان سال جاری میلادی از کشورمان خارج شوند.
براساس توافقنامه امنیتی دوجانبه، حدود ۱۰ هزار نظامی امریکایی برای آموزش اردوی افغانستان و انجام عملیات مبارزه با تروریسم، در کشورمان خواهند ماند.