از روز جهانی آزادی بیان مطبوعات ، امروز در شهر کابل تجلیل به عمل آمد.
به گزارش خبرگزاری آوا، از این روز درحالی تجلیل می‎شود که آزادی بیان در کشور ما با گذشت هرروز با تهدید های جدید تری مواجه می شود.
مبارز راشدی، معین وزارت اطلاعات فرهنگ کشور با بیان اینکه دولت در راستای آزادی رسانه و مطبوعات گامهای اساسی برداشته است، در این مراسم گفت: افغانستان در حال برون رفت از بحران هایی است که در گذشته برای آزادی بیان مطبوعات وجود داشت .
وی ، درک واقعی، شناخت و مفکوره های جدید را در جهت نهادینه ساختن آزادی مطبوعات در جامعه افغانستان را مفید توصیف و تاکید کرد، که رسانه ها باید در یک فضای آزاد و عاری از هرگونه امر و نهی به فعالیت های خویش بپردازند.
به گفته‎ی معین وزارت اطلاعات فرهنگ، کج اندیشان جامعه باید به کارکرد های سخت و دشوار رسانه ها و خبرنگاران احترام بگذارند و مصونیت سخن را آنطورکه شایسته یک جامعه است، عملی کنند.
وی با شاره به انتخابات ریاست جمهوری در سال آینده، گفت: با توجه به انتخابات سال آینده، انتقال مسئولیت های امنیتی و اقتصادی، رسانه های کشورسال پر خطری را در پیش خواهند داشت، به همین منظور باید توجه بیشتر برای مصونیت آنها در نظر گرفته شود.
درهمین حال"الوارو رو دریگویز" رئیس دفتر(UNDP) در افغانستان گفت: امروز بیستمین سالروز جهانی آزادی مطبوعات می‎باشد و همه ساله در سوم می از این روز در اکثر کشور های جهان تجلیل بعمل می آید.
وی افزود: دفتر (UNDP) همه ساله روزنامه اختصاصی را به منظور رشد و انکشاف رسانه ها در یکی از کشور های جهان به چاپ می رساند و امسال خوشبختانه این روزنامه در افغانستان به چاپ می رسد و زمینه خوبی برای انکشاف مطبوعات آزاد در افغانستان است.
این درحالسیت که براساس آمارهای منتشر شده،۱۱ مورد خشونت علیه خبرنگاران از سوی حکومت، ۶ مورد از سوی افراد نامعلوم، ۴ مورد از سوی شورشیان، ۵ مورد از سوی مسئولین امنیتی و ۴ مورد دیگر از سوی اصحاب رسانه انجام شده است.
همچنین براساس همین گزارش ها، مصونیت اقتصادی خبرنگاران درسطح پائین قرار دارد، چرا که حدوسط معاش یک خبرنگار ماهانه ۳۰۰ دالر می‏باشد و خبرنگاران با این وظیفه‎ی خطرناک، جز فقیر ترین افراد جامعه به شمار می روند.
بصیر مصباح یک تن از خبرنگاران به خبرگزاری (آوا) گفت: خبرنگاران به علت نبود مصونیت فیزیکی و اقتصادی بعد چند سال تحصیل و کار در رسانه ها مجبورند که برای امرار معاش به شغل های آزاد، روی آورند و یا به کشور های خارجی پناهنده شوند.