بی کاری روز افزون در افغانستان نگرانی های مبنی بر بحران اقتصادی بعد از سال ۲۰۱۴ به در بین مردم به وجود آورده است. شماری از نمایندگان مردم در ولسی جرگه، افزایش روز افزون بی کاری را نگران کننده خوانده می گویند که اگر حکومت نتواند زمینه اشتغال زایی را به وجود بیاود، مشروعیتش را از دست خواهد داد.
عبیدالله رامین عضو ولسی جرگه با ابراز این مطلب گفت: «فقر و بی کاری روز به روز در افغانستان افزایش یافته است و این وظیفه حکومت و پارلمان است که زمینه اشتغال زایی را برای مردم افغانستان به وجودبیاورد».
وی افزود: «در دنیای امروز نظام هایی موفق شمرده می شوند که بتوانند با فقر مبارزه کنند و بیشترین زمینه اشتغال را برای مردم خود بوجود بیاورند و مشروعیت هر نظام سیاسی متناسب با مسئله فقر و اشتغال زایی است که بر این اساس اگر حکومت افغانستان نتواند زمینه اشتغال زایی را به وجود بیاورد و بی کاری به همین روال ادامه پیداکند، مشروعیت نظام از بین می رود».
این عضو ولسی جرگه می گوید: «در کنفرانس شیکاگو ۴.۱ ملیون دالر سالانه به حکومت افغانستان تعهد کمک سپرده شد و در کنفرانس توکیو هم تعهد کمک ۱۶میلیاردالر از سوی جامعه کشورهای اشتراکننده برای افغانستان داده شده؛ اما این کمک ها در کجا به مصرف رسیده است و چرا در زمینه اشتغال زایی در افغانستان مصرف نشده است؟ معلوم نیست!»
در همین حال غلام حسین ناصری نماینده مردم میدان وردگ در ولسی جرگه حکومت را به عدم توجه در برابر افزایش بی کاری متهم کرده گفت: «دو روز پیش نیروهای امنیتی ۴۰۰ جوان را از پیش دروازه های مکاتب دختران جمع کرده است. چرا جوانان در پیش مکتب های دختران تجمع می کنند؟ دلیل این همه بیکاری است. بیکاری روزبه روز افزایش یافته و این باعث شده است که جوانان بیکار یا در زیرپل ها به مواد مخدر روی بیاورند یا در پیش مکتب های دختران جمع شوند یا هم به کارهای دیگر دست بزنند که آینده آنها را با خطر مواجه خواهد کرد».
این در حالیست که از مدت یازده سال به این طرف بیش از ۷۰ میلیارد دالر از سوی کشورهای خارجی و جامعه جهانی به افغانستان کمک شده است، اما هنوز هم فقر در این کشور بیداد می کند.