تاکنون دولت افغانستان برای فقرزدایی هیچ نوع برنامه ای نداشته که این سهل انگاری دولت باعث توانمندشدن نیروهای مخالفین شده است.
شبکه نهادهای مدنی امروز چهارشنبه میزگرد ملی صلح پروری و توسعه را در کابل برگزار کردند.
آذرخش حافظی؛ عضو ارشد اتاق های تجارت و صنایع افغانستان و از شرکت کنندگان این برنامه، دولت و جامعه جهانی را متهم به کم کاری در راستای صلح کرده گفت:"عدم حمایت دولت از تمام بخش ها به خصوص از سکتور خصوصی بزرگترین مانع رسیدن به صلح می باشد؛ زیرا میان رفاه اجتماعی و صلح روابط زیادی وجود دارد".
وی افزود که تاکنون دولت برای فقرزدایی هیچ نوع برنامه ای نداشته است که این سهل انگاری باعث توانمندشدن نیروهای مخالفین شده است؛ زیرا زمانی که برای افراد جامعه زمینه کار و شغل مناسب فراهم نگردد، ناخودآگاه فساد و جنگ در جامعه افزایش می یابد.
عضو ارشد اتاق های تجارت و صنایع افغانستان می گوید که در جریان ده سال گذشته تنها توجه دولت افغانستان به مبارزه و مصالحه با طالبان بوده؛ اما صلح در افغانستان تنها نیازمند مصالحه با طالبان نمی باشد؛ بلکه برآورده ساختن نیازمندی های جامعه نیز می تواند در این راستا مؤثر واقع شود.
به گفته وی، در سال گذشته، دولت افغانستان ۹۸ درصد کسری بودجه داشته که این امر خود باعث افزایش ناامنی در کشور شده است؛ چرا که اکثریت سرمایه گذاران به خاطر عدم حمایت دولت افغانستان از کشور فرار نموده و جوانان نیز به خاطر نبود کار یا به خارج کشور رفته و یا هم به صفوف مخالفین پیوسته اند.
علی افتخاری؛ سخنگوی وزارت کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین نیز در این رابطه گفت که رسیدن به صلح دائمی نیازمند همکاری همگانی است؛ بنابراین نه تنها دولت بلکه سکتور خصوصی نیز باید در این راستا فعالیت های شان را بیشتر نموده و زمینه کار را برای افراد جامعه فراهم سازد.
وی تصریح کرد:"در کشور ما اکثریت مردم زیر خط فقر زندگی می کنند؛ اما با آنهم بر اساس گزارش ها در سال گذشته سالون های عروسی ۹ میلیارد درآمد داشته است؛ به همین لحاظ سکتور خصوصی باید در بخش های بنیادی و کارساز سرمایه گذاری نماید".
سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی اظهار داشت که این وزارت برای پروسه صلح برنامه ویژه ای را از چند سال بدینسو روی دست گرفته که تاکنون در ۲۱ ولایت کشور برای ۵۴۰۰ تن از افرادی که به پروسه صلح پیوسته اند زمینه کار و کارآموزی فراهم شده است.
در همین حال فوزیه کوفی؛ عضو مجلس نمایندگان می گوید که با توجه به اینکه نقش زنان در پروسه صلح بسیار ارزنده و مفید می باشد؛ اما با آنهم تاکنون نقش آنان در این پروسه بسیار کمرنگ بوده است.
او گفت:"تا زمانی که مخالفت بین اقوام و تبعیض نژادی از این پروسه برداشته نشود، دست یافتن به صلح کاریست دشوار".
سید محمودضیا دشتی؛ رئیس اتحادیه ورزشکاران افغانستان نیز نقش ورزش در صلح پروری را ارزنده توصیف کرده گفت:"صلح یکی از نیازمندی های مبرم جامعه به شمار می آید، بنائاً ورزش روابط مستحکمی با ایجاد صلح در جامعه داشته و زمینه را برای نشست های صلح آمیز میان کشورها فراهم می سازد".