زهرا فقر و تنگ دستی علی(ع) را با پیشانی باز تحمل می کرد، زیرا میدانست که شوهرش دنیارا نخواسته و او نیز به مطابعت از امام خود، تجملات دنیا را نخواست.

در صدر اسلام الگوی خانواده ها تشکیل گردید که دو عضو مهم این خانواده را علی و فاطمه زهرا تشکیل میدادند و بنیان این فامیل بر اساس علم و دانش، تقوی وپرهیزگاری استوار بود، حجت الاسلام محمدرضا فصیحی، یک تن از علمای شهر کابل در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) با بیان این مطلب افزود: وقتی که خانواده علی(ع) و زهرا(س) شکل گرفت، پیامبر بزرگوار اسلام(ص) نظر به در خواست داماد و عروس، کار و فعالیت های روزمره زندگی را بین زهرا و علی تقیسم کرد. وی نظر به گرایش فطری و طبیعی زنان امور منزل، اولاد داری و... را به فاطمه واگذار کرد و کارهای سخت و دشوار بیرون از منزل را به علی(ع) سپرد و هر دو از قضاوت رسول اکرم(ص)خوشحال شدند.
به گفته فصیحی، اگر اسم این خانواده را دانش سرا بگذاریم، سخن گزاف نخواهد بود، زیرا در رأس این تشکیل، افسر رشید اسلام حضرت علی(ع) قرار داشت که از نگاه علم ودانش بعد از پیامبر(ص) سر آمد روزگار خویش بود و مدیریت داخلی این دانشگاه را بانوی نمونه اسلام فاطمه زهرا(س) به عهده داشت.
او گفت: با اینکه جزئیاتی از زندگی فاطمه وعلی(ع) به صورت مفصل در دست نیست، اما به طور کل می توان گفت: دختر گرامی رسول خدا(ص) در مدت زمان کوتاهی که همراه علی زندگی کرد، بزرگترین درس شوهرداری و تربیت فرزند را به زنان جهان ارائه نمود.
وی در ادامه سخنانش گفت: وقتی که پیکر خسته و کوفته پرچم دار اسلام حضرت علی(ع) از میدان نبرد باز می گشت، با استقبال گرم همسر عزیزش رو برو میشد.
به گفته وی، وقت علی(ع) از میدان جنگ بر می گشت، فاطمه زهرا(ص) از جایش بلند میشد گرد و خاک را از سر و صورت پسر عمش پاک می کرد و شمشیر خون آلود علی (ع) را شستشو میداد و او را برای دفاع از کیان اسلام در آینده امیدوار می ساخت.
او گفت: فاطمه در تمام مراحل زندگی با علی(ع) همکار بود، عزت و اقتدار شوهرش را در همه موارد حفظ می کرد. او در تمام زندگی چیزی از علی(ع) نخواست، زیرا پدرش به او وصیت کرده بود که دخترم مبادا چیزی از علی بخواهی که در دست نداشته باشد.
به گفته وی، از آن جایی که علی (ع) مرد فقیر و تهی دستی بود، فاطمه زهرا(س) همواره در پیش برد زندگی، آن حضرت را یاری می رساند، اگر علی(ع) جو و گندم تهیه می کرد، زهرا آنرا دستاس کرده، غذا درست می کرد.
او گفت: زهرا فقر و تنگ دستی علی(ع) را با پیشانی باز تحمل می کرد، زیرا میدانست که شوهرش دنیارا نخواسته و او نیز به مطابعت از امام خود، تجملات دنیا را نخواست.
قابل ذکر است که فاطمه زهرا(س) تا آخرین رمق حیات از اسلام، پدرش و حق شوهرش دفاع کرد و در همین راه جان شیرینش را از دست داد.