سومین کنفرانس بین المللی "همکاری اسلامی برای آینده صلح آمیز افغانستان" که ۱۴ و ۱۵ حوت در شهر استانبول برگزار گردیده بود با قطعنامه ۱۱ ماده ای به کار خود پایان داد.
در این کنفرانس که بیش از ۶۰ تن از علمای برجسته جهان اسلام و افغانستان شرکت کرده بودند، روی خشونت فعلی افغانستان و دریافت راه هایی که علما و فعالین جامعه مدنی برای تأمین صلح می توانند نقش بازی کنند، گرد هم آمدند.

قطعنامه سومين کنفرانس بين المللی "همکاری های اسلامی برای يک آينده صلح آميز در افغانستان " منعقده شهر استانبول ـ ترکيه
۱۴ و ۱۵ حوت ۱۳۹۱
بسم لله الرحمن الرحيم
ما علمای جهان اسلام با حضور نماينده های جامعه مدنی افغانستان و ديگراشتراک کننده گان ٬ قطعنامه ذيل را تصويب مينمائيم. ما اين قطعنامه را با در نظر داشت بحث ها ونظريات مطرح شده در کنفرانس های اول ٬ دوم و سوم همکاری اسلامی برای يک آينده صلح آميز در افغانستان تصويب ميکنيم. ما درين تصويب خويش توجه جدی به مشکلات ٬ دردها و مصيبت های که جنگ و خشونت بر مردم افغانستان تحميل نموده است کرده و تلاش برای صلح وختم خشونت در افغانستان را مسئوليت همه امت مسلمان وبخصوص علمای جهان اسلام ميدانيم تا که به ياری خداوند متعال و همکاری مردم افغانستان در تلاش شان برای صلح و رفاه همگام و همنوا باشيم.
۱. افغانستان يک کشور اسلامی بوده و جزء لاينفک ديار اسلام بشمار ميرود و نميتوان حکم دار الحرب را به آن اطلاق نموده و اتباع آنرا مباح الدم خواند.
۲. ما از علمای محترم افغانستان ٬ پاکستان و کشور های همسايه افغانستان و ديگر علمای کشور های اسلامی ميخواهيم که برای تامين صلح ٬ ترويج فرهنگ تحمل و اعتدال و پايان بخشيدن به خشونت در افغانستان از طريق منابر ٬ کنفرانس های علمی ٬ رسانه ها ٬ جامعه مدنی ٬ مدارس دينی ٬ مکاتب ٬ پوهنتون ها و مراکز عرفانی و تصوفی تلاش و سعی جدی بکاربرند.
۳. ما از تمام جوانب درگير تقاضا ميکنيم که اختلافات خود را در فضای احترام متقابل و عدالت پسندانه از طريق گفتگو حل و فصل نموده و ازبکار گيری قوت و خشونت دست بکشند.
۴. ما از تمام رهبران افغان اعم از جانب دولت و مخالفين مسلح ميخواهيم تا هرچه زودتر اقدامات ممکن را برای رفع مشقات ناشی از جنگ و خشونت که مردم افغانستان هر روز از آن متحمل ميشوند را روی دست گيرند. هيچ رهبر سياسی ٬ تنظيم و يا دولت نميتواند بدون حفاظت و حراست از حقوق اساسی تمام اتباع افغانستان ادعای مشروعيت کند. خاتمه بخشيدن به سوء استفاده از قدرت ٬ که سبب فساد و بی عدالتی ميگردد ٬. يک امر ضروری ميباشد.
۵ .هر گونه سوء استفاده از نصوص شرعی و اسلامی برای توجيه خشونت و عمليات انتحاری غير مشروع ميباشد و چنين اعمال را در روشنايی قانون شرع نادرست ٬ جرم و جنايت ميپنداريم.
۶ .ما حمايت خود را از بحث و تحقيق پيرامون عوامل خشونت و نا آرامی و راه های بيرون رفت و تامين صلح واقعی در افغانستان اعلام داشته و از تمام جوانب درگير ميخواهيم تا از طريق رسانه ها و وسايل اطلاعات جمعی نظريات خود را در مورد ختم خشونت آزادانه ارائه نمايند. بايد آزادی مطبوعات و رسانه ها و حق آزادی بيان شهروندان را رعايت کنند تا باشد که مردم مسايل خويش را بصورت صلح اميز حل و فصل نمايند.
۷ .ما تاکيد خود را برای مساعد ساختن زمينه دسترسی زنان و حقوق مسلم ايشان مانند تعليم ٬ کار ٬ سرمايه گذاری ٬ خدمات صحی و فعاليت های اجتماعی وسياسی که دين مبين اسلام برايشان داده است اعلام ميداريم. اعماليکه باعث خشونت و نقض حقوق اساسی شان ميباشد و در مغايرت با دين مبين اسلام قرار دارد را تقبيح ميکنيم.
۸. ما از سازمان کنفرانس اسلامی ميخواهيم تا اقدامات لازم برای توسعه اقتصادی و بشری و تلاش های علما و جامعه مدنی برای تامين صلح در افغانستان را زير دست گيرند . سازمان کنفرانس اسلامی دارای توانائی های ويژه برای هماهنگ نمودن منابع جوامع اسلامی جهت کمک برای تأمين صلح در افغانستان ميباشد.
۹ . ما از شورای عالی صلح تقاضا مينماييم تا دامنه گفتگو پيرامون صلح را برای علما و سازمان های جامعه مدنی سراسر منطقه بخصوص پاکستان توسعه ببخشد. شورای عالی صلح همچنان دولت افغانستان را ترغيب نمايد تا پروگرام مشخصی پيرامون صلح که حقوق تمام اتباع افغانستان در آن حفظ باشد ٬ تهيه کرده و در همکاری با شورا از خود جديت قطعی نشان دهد.
۱۰ . ما از رهبريت مخالفين مسلح ميخواهيم تا مصونيت افراد و نهاد هاييکه برای صلح تلاش ميورزند را تامين نموده و پيام آوران صلح را با اخلاق اسلامی و انسانی استقبال کرده وايشان را مورد آماج قرار ندهند. همچنان از دولت افغانستان تقاضا مينماييم که آنعده افرادی که در پروسه صلح پيوسته اند را مورد قدردانی قرار داده و در حل مشکلات اقتصادی و امنيتی شان اقدام جدی نمايد.
۱۱ . ما از سر منشی سازمان ملل متحد و دبير کل سازمان کنفرانس اسلامی تقاضا ميناييم که يک گروه کاری مشترک برای حمايت از پروسه صلح و آشتی ملی تحت رهبری افغانها ايجاد نموده تا باشد که تلاش های علما و سازمان های جامعه مدنی افغانستان را برای آوردن صلح حمايت نمايند. اين دوسازمان بين المللی از مدت طولانی به اينسو به طور جداگانه در قضايای افغانستان دخيل اند لذا ايجاد گروه کاری مشترک سبب افزايش موثريت تلاش های صلح ٬ ايجاد فضای اعتماد بين جوانب مختلف و ازدياد همکاری بين کشور های منطقه خواهد گرديد.