امام حسن عسکری(ع) بعد از شهادت پدر بزرگوارش در سخت ترین شرایط دنیای اسلام، و دردناکترین عصر نسبت به خاندان عصمت و طهارت، مسئولیت امامت و پیشوایی مسلمانان را به عهده گرفت.

امام حسن عسکری(ع) سیزدهمین معصوم و یازدهمین امام از امامان اهل بیت(ع) پس از پیامبر(ص) می باشد. که بنا به نظر اکثر مورخان در ماه ربیع الاول ۲۳۲ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. اسم آن حضرت حسن، لقب مشهورش عسکری و کنیه اش ابن الرضا و کنیه اختصاصی آن حضرت ابو محمد است.
حجت الاسلام والمسلمین نوری شولگری عضو شورای اخوت اسلامی افغانستان در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت: اوصاف ظاهری آن حضرت را احمدبن عبیدالله بن خاقان که والی اوقاف و صدقات در قم بود که هم عصر آن حضرت بود، خصوصیات ظاهری امام را این گونه بیان کرده است: "وی گندم گون، درشت چشم، خوش قامت، زیبا روی، خوش اندام و دارای جلالت و هیبت بود."
به گفته آقای نوری، حضرت امام حسن عسکری(ع) در خاندان هدایت و مرکز بزرگ امامت رشد و پرورش یافت، خاندان بلند مرتبه که خداوند(ج) هر گونه بدی را از اهل آن دور کرده و ایشان را پاک و پاکیزه ساخته است.
آقای نوری افزود: شافعی یکتن از ائمه اهل سنت، در توصیف این خاندان با عظمت که امام حسن عسکری در آن رشد و نمو کرده است، چنین داد سخن کرده است، آفرین بر چنین خاندان شریف و نسب برجسته و ممتاز، همین در بلندی جایگاه این خاندان کافیست که آنان در ریشه داری و پاکی اصل و نسب همچون دندانه های شانه در تعادل بوده ودر بهره وری و مراتب مجد و عظمت با یگدیگر مساوی اند، پس چه خاندان بلند مرتبه ای که در شرافت سر به آسمان می سایند. در این مدت مردمان در پایین آوردن و خاموش کردن نور آنان تلاش بیهوده کرده اند.
به گفته وی، حضرت امام حسن عسکری(ع) مدت بیست و دو یا بیست و سه سال در سایه پدر بزرگوارش امام هادی(ع) زندگی کرد و در کنار او رشد و پرورش یافت و در دانش و زهد سر آمد مردم روز گار خویش گردید. آن حضرت در طول این مدت میراث امامت ونبوت را از پدر خود دریافت کرد.
شایستگی حضرت امام حسن عسکری(ع) برای امامت و پیشوایی مسلمین از زمان حیات پدر بزرگوارش در میان مردم به ظهور و در نزد مسلمانان به اثبات رسیده بود، که آن حضرت بعد از پدر بزرگوارش امامی واجب الاطاعة مسلمانان است.
او افزود: امام حسن عسکری(ع) بعد از شهادت پدر بزرگوارش در سخت ترین شرایط دنیای اسلام، و دردناکترین عصر نسبت به خاندان عصمت و طهارت، مسئولیت امامت و پیشوایی مسلمانان را به عهده گرفت و امامت آن حضرت مدت شش سال به طول انجامید.
عضو شورای علمای اهل تشیع افغانستان علاوه کرد: امام حسن عسکری(ع) از نظر علم و دانش استاد دانشمندان و از نظر عبادت الگوی عابدان، و رهبر مبارزان سیاسی وعقیدتی زمان خود بود، او به جهت دارا بودن صفات اخلاقی والا، یکی از جلوه های زیبای رسالت اسلام بود. برخورد آن حضرت با دوست و دشمن همواره آمیخته با مکارم اخلاقی بود، این پدیده یکی از بارزترین ساختارهای شخصیتی آن بزرگوار بود که از پدران گرامیش به ارث برده بود.
گفتنی است که اخلاق بزرگوارانه امام حسن عسکری(ع) به افرادی که با آن حضرت به دشمنی می پرداختند، تاثیر مثبت داشته و آنها را از دشمنی به محبت و دوستی به آن حضرت برمی گرداند.
به باور آقای شولگری، بزرگواری و کرم امام حسن عسکری(ع)، پارسایی وعبادت علم و دانش و براهین امامت که در وجود، وی متبلور بود، دستگاه حکومت عباسی را به وحشت می انداخت، لذا امام دایماً تحت تعقیب و مراقبت شدید قرار داشت و جاسوسان متعددی آن حضرت را محاصره کرده بود.
وی در اخیر افزود: وجود مقدس امام حسن عسکری(ع) برای معتمد عباسی قابل تحمل نبود و سرانجام تصمیم گرفت تا آن حضرت را ترور کرده به شهادت برساند و آن حضرت در سن کمتر از سی سال به درجه رفیع شهادت نایل آمد.