سنت هدایت الهی این بوده که عقل آدمی از سوی وحی الهی و راهنمای راهنمایان برگزیده خداوند(ج) در تمام زوایای زندگی، پشتیبانی گردد.

آدمی افزون بر عقل و دیگر ابزارهای شناخت، به چیزی نیاز دارد که سلامت بینش او را ضمانت کند؛ تا حجت بر او کامل و نعمت هدایت برایش تمام گردد.
حیدر ناصری زاده؛ یکی از مدرسین حوزه علمیه کابل و عضو شورای مدیریت، در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان( آوا) با بیان ااین مطلب افزود:"سنت هدایت الهی این بوده که عقل آدمی از سوی وحی الهی و راهنمای راهنمایان برگزیده خداوند(ج) در تمام زوایای زندگی، پشتیبانی گردد".
وی علاوه نمود که پیامبران از آغاز بردمیدن تاریخ و در گذر زمان، مشعل هدایت ربانی را بر دوش کشیدند؛ تا بندگان خداوند(ج) بدون رهبر و هدایتگر نمانند و گفتار وحی که مؤید عقل است نیز گویای همین مطلب است که زمین هیچگاه از حجت خدا خالی نخواهد بود. حجت خدا هماره با خلق است. به گونه‌ای که اگر در زمین دو کس بیشتر نماند؛ یکی از آنها حتماً حجت خداست. قرآن نیز در این زمینه اشاره دارد، آنجا که گفته است: تو فقط بیم دهنده هستی و هر گروهی راهنمایی دارد.
به گفته این عالم دینی، پیامبران و جانشینان آنان در راه تحقق اهدافی که خداوند(ج) برای آنان ترسیم کرده بود لحظه ای از پا ننشستند، پنجه در پنجه دشواری ها افکندند و از هیچ کوششی دریغ نورزیدند.
به گفته این مدرس حوزه، خداوند(ج) تلاش پیگیر پیامبران را با رسالت آخرین پیام آور نور؛ حضرت محمد بن عبدالله(ص) تکمیل ساخت. امانت و مسئولیت هدایت بشر را بر عهده این انسان برجسته نهاد و رسول گرامی اسلام در این راستا گام های بزرگی برداشت و در کوتاه ترین زمان به بزرگ ترین نتایج دست یافت که حاصل بیست و سه سال تلاش آنحضرت را این گونه می توان خلاصه کرد:
عرضه رسالت کامل به بشر که در بردارنده عناصر دوام و بقاست. مجهز نمودن آن رسالت به عناصر بازدارنده از کژی و انحراف و همچنین تشکیل و تاسیس امت مسلمان که اسلام را مکتب، پیامبر را رهبر و آیین الهی را قانون زندگی می دانست.
همچنین به باور ناصری زاده، پیامبر اسلام، دولتی اسلامی را ایجاد کرد که آیین الهی را به مرحله اجرا گذاشت و پرچم اسلام را بر دوش کشید.
وی تصریح کرد که برجستگی های شخصیت والا و روح بلند پیامبر اسلام، از آوان طفولیت، ظاهر گردید. وقتی که آنحضرت از مادر متولد شد. تحولات و تغییراتی، همزمان با ولادت آنحضرت به وجود آمد که جهان بشریت را به آینده‌ای روشن و امیدوارکننده نوید می‌داد و آن بزرگوار، قبل از رسالت خویش لیاقت و شایستگی خود را نشان داد و چهره درخشانی از رهبری حکیمانه الهی در وجود او متبلور بود.
به گفته ناصری زاده، وقتی که پیامبر اسلام(ص) دیده به جهان گشود، گویا مجسمه عدل و قسط، تقوی و پرهیزکاری، شرافت و بزرگواری و انسانیت پا به عرصه گیتی گذاشته است.
وی در ادامه سخنانش گفت:"بعد از آنکه پیامبر(ص) به رسالت مبعوث گردید از طرف پروردگار خویش مامور شد؛ تا اقارب و بستگان خود را به سوی یکتاپرستی دعوت کند. او نیز طبق فرمان خداوند(ج) طی یک دعوت ویژه که توسط امام علی(ع) تر تیب داده شده بود، به نزدیکان خود گفت: شما می‌دانید که من هرگز دروغ نگفته ام و در صدد گمراهی و نابودی شما نیستم؛ بلکه می خواهم شما را به سوی رستگاری دعوت نمایم. دعوت مرا بپذیرید؛ تا سعادتمند دنیا و آخرت گردید".
به گفته این عالم دینی، حضرت پیامبر(ص) بعد از آنکه دعوتش را علنی ساخت، خشونت و شدت عمل قریش در برابر او افزایش پیدا کرد؛ تا اینکه به مدینه هجرت کرد و فعالیت های سیاسی و دینی خود را برای نخستین بار از مسجد آغاز کرد و در مدت زمانی بسیار کوتاه از اقوام مختلف عرب وحشی، اوهام پرست و شرک آلود که افتخارات شان زنده به گور کردن دختران و پرستش خدایان دروغین بود، جامعه‌ای سالم، ارزشمند و متمدن ساخت.
ناصری زاده در پایان اظهار داشت که اساس حکومت پیامبر اسلام(ص) را عدل و قسط، تقوی و پرهیزکاری، اخوت و برادری و وحدت و هماهنگی بین مسلمانان تشکیل می‌داد که بربنیاد این اصول ارزشمند، آیین اسلام در کمترین فرصت، جهانشمول و فراگیر شد و از خاور تا باختر را درنوردید.