امام حسین(ع) قیام نمود و موجی بزرگ در دنیای اسلام ایجاد کرد که این موج مردم جامعه را متوجه سؤالاتی کرد که بعد از آن، برنامه های واقعی اسلام را باید درمی یافتند.

بعد از رحلت نبی مکرم اسلام(ص) و تشکیل شورای سقیفه، حاکمان جامعه اسلامی، به شکل مرموزی مسلمین را به انحراف کشاندند و به مرور زمان و فاصله گرفتن افراد جامعه از اسلام، خرافات و نابسامانی ها به نام دستور اسلام به خورد جامعه اسلامی داده شد و این انحرافات سبب به وجود آمدن بسیاری از مشکلات در جامعه اسلامی از جمله حادثه غم انگیز کربلا گردید.
حاجی محمد کاظم محصل؛ از علمای شهر کابل در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) با ابراز مطلب فوق افزود:"بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) تمام دستورات اسلامی و برنامه های دینی، وارونه جلوه داده شد؛ به گونه‌ای که دین اسلام در بین جامعه آن روز از حرکت و پویایی بازماند و دستگاه مستبد حکومت بنی امیه احکام قرآن را وسیله رسیدن به هدف شوم خود قرار داد".
به گفته این عالم دینی، وقت آن رسیده بود که امام صالحان، رهبر آزادگان حضرت امام حسین(ع) دست به قیام بزند و اسلام جدش را از پرتگاه سقوط نجات دهد.
به گفته وی امام حسین(ع) قیام نمود و موجی بزرگ در دنیای اسلام ایجاد کرد که این موج مردم جامعه را متوجه سؤالاتی کرد که بعد از آن، برنامه های واقعی اسلام را باید درمی یافتند.
به عقیده محصل، پس از شهادت امام حسین(ع) حضرت امام سجاد(ع) با تکیه بر روش جدش پیامبر(ص) به بیداری جامعه و مردم پرداخت و به سؤالاتی که در اذهان مردم بعد از حادثه عاشورا ایجاد شده بود پاسخ داد.
وی در پاسخ به اینکه بعد از شهادت امام حسین(ع) مردم مدینه چه واکنشی نشان دادند، اظهار داشت:"از موج بیداری که توسط شهادت امام حسین(ع) و یاران او ایجاد شد، تمام مسلمانان جهان خصوصاً مردم مدینه را متاثر ساخت".
این عالم دینی تصریح کرد که از جمله عکس العمل های مردم مدینه این بود که عمال و کارمندان یزید را از مدینه خارج کردند و با موج اعتراضات، مخالفت و بیزاری خود را از حکومت بنی امیه اعلام کردند.
وی همچنین او افزود که عبدالله بن مطیع که یکی از سرسپردگان آل زبیر بود، ولایت مدینه را به بهانه خون‌خواهی امام حسین به دست گرفت که در حقیقت، آب را در آسیاب زبیری‌ها جریان داد و هدفش خون‌خواهی امام حسین(ع) نبود.
وی در پایان گفت:"بعد از شهادت امام حسین(ع) تمام کشورهای اسلامی از جمله مدینه، فریاد آزادی خواهی سر دادند و از یزید و دستگاه او ابراز تنفر و بیزاری نمودند.