زندگانی ساده، بی‌آلایش و پر محتوای امامان و معصومین (ع) می‌تواند، الگوی رفتاری مناسبی برای ازدواج، تربیت فرزندان و دیگر مباحث پیرامون زندگی ما باشد.

امروز اول ذی‌الحجه، سالروز ازدواج زندگی ساده و پربار حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) است، الگویی که ما می‌توانیم از آن در زندگی خود استفاده کرده و با عملی کردن آن در زندگی به سعادت برسیم.

پيامبر خدا پس از سيزده سال سخت كوشى، تلاش در راه ابلاغ رسالت و تحمّل دشوارى‏ها ، شكنجه‏ها و آزارها به مدينه هجرت كرد و حكومت اسلامى را بنياد نهاد.

على ‏(ع) از آغازين روزهاى رسالت پيامبر(ص)، همگام و همراه پيامبر خدا بود و در سال اوّل هجرت، بيست و چهار سال داشت. او بايد ازدواج مى‏كرد و زندگانى مشترك را آغاز مى‏كرد.

فاطمه(‏س) نُه ساله است. او دختر پيامبر خداست و در جايگاهى بلند از فضايل انسانى و ويژگى‏هاى والاى ملكوتى، كه پيامبر خدا بارها او را ستوده و «پاره قلب» خود ناميده است.

موقعيت پيامبر(ص) در جايگاه زعامت امّت از يك‏سوى و شخصيت والاى فاطمه(س)از سوى ديگر، زمينه‏اى بود تا كسانِ بسيارى - بويژه آنان‏كه از اين‏گونه پيوندها بيشتر در فكر رقم زدن آينده خود هستند، - به خواستگارى بروند. پيامبر(ص)، يكسر جواب رد مى‏داد و گاه، تصريح مى‏كرد كه منتظر «قضاى الهى» است.

برخى از دوستان على(‏ع) و صحابيان پيامبر خدا به وى پيشنهاد كردند كه به خواستگارى فاطمه (س) برود. 

على‏(ع)، قلبى سرشار از ايمان و سينه‏اى آكنده از عشق؛ امّا دستانى تهى و پيراسته از درهم و دينار رهسپار خانه‎ی پیامبر شد.

بنابراین حضرت علی (ع) با داشتن پس اندازی هر چند اندک، اقدام به خواستگاری کردند، پیامبر(ص) نیز در این رابطه از ایشان سوال کردند آیا برای مهر حضرت زهرا(س) و مخارج عروسی مبلغی در اختیار دارد و یا چیزی برای فروش در این مورد دارد؟ امیرالمومنین(ع) فرمودند که یک شمشیر، یک سپر و یک شتر برای بردن آب به نخلستان‌ها در اختیار دارم. پیامبر گرامی اسلام (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند که از میان این سه وسیله به سپر کمتر نیاز داری، لذا امام علی(ع) با فروش سپر خود مبلغ مهریه و خرج و مخارج عروسی را تامین کردند.

ازدواج و به تعبير پيامبر خدا، امر الهى تحقّق يافت و آن دو بزرگوار، زندگانى مشترك را در اوّلين سال هجرت، با مهريه‏اى بسيار اندك و مراسمى بس ساده و جهيزيه‏اى ساده‏تر آغاز كردند و بدين سان، شكوهمندترين خانه و نقش‏آفرين‏ترين زندگانى مشترك در تاريخ اسلام، رقم خورد. 

تعاون، تقوی و نیکی از جمله ارکان زندگی مشترک این دو بزرگوار می‏باشد. حضرت زهرا هیچگاه درطول زندگانی پر فراز ونشیب خود از حضرت علی چیزی نخواست که اجابت آن برای امیرالمومنین مشکل باشد.

حضرت زهرا(س) در تمام دوران زندگی آرام و پرشكيب، بار زندگى را بر دوش داشت، با كم‏ترين امكانات مى‏ساخت، زخم‏هاى همسر و پدر را مى‏شست و افزون بر همسرى على‏(ع)، به تعبير لطيف پيامبر خدا، "براى پدر، مادرى مى‏كرد".

زندگانی امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) همراه با همدلی و همفکری بین اعضای آن همراه بوده است و تک تک نفرات آن به همراه دیگران به پیشبرد اهداف کمک می‌کردند و در آن احساس مسوولیت می‌کردند که شواهد آن را در همراهی امام حسن (ع) و امام حسین(ع) و نیز همدلی و همفکری حضرت زهرا (س) و دیگر فرزندان آن حضرات در برهه‌های مختلف زندگی می‌توان دید.