خبرگزاری صدای افغان(آوا)- کابل: این اظهارات آگاهان نظامی در حالی مطرح میشود که یک عضو کانگرس امریکا چندی قبل ادعا کرده بود که امارت اسلامی نمایندهاش را برای دستیابی به جنگافزار هستهای به کوریای شمالی فرستاده است.
سهیل شاهین رییس دفتر سیاسی امارت اسلامی در قطر در تازه ترین مصاحبه خود به رسانهها گفته است که امارت اسلامی در پی دستیابی به جنگافزار هستهای نه، بل در پی بازسازی سازوبرگهای نظامی برجامانده از نیروهای خارجی در افغانستان است.
رییس دفتر سیاسی امارت اسلامی در قطر در این باره افزود: «این ادعا را کاملا رد میکنم، حقیقت ندارد. امارت اسلامی افغانستان در پی بازسازی مخروبههای بیست سال اشغال در کشور است، نه مسابقه تسلیحات هستهای. این ادعا کاملا بیاساس میباشد.»
پیش از این ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی در گفتوگو با رسانه ها تصریج کرده بود که کابل تا اکنون هیچ گفتوگوی با هیچ کشوری در باره جنگافزارهای هستهای انجام نداده و نیروهای امارت اسلامی از سازوبرگهای کافی برخوردار هستند.
در همین حال نعمت الله الکوزی، آگاه نظامی در صحبت با آوا گفت که همه حکومتهای جهان برای بازدارندگی و دفاع از خود تلاش میکنند که به سلاح هستهای دسترسی پیدا کنند، اما ادعاهای مطرح شده در مورد تلاش امارت اسلامی برای دستیابی به سلاح هستهای در شرایط کنونی یک توطئه است، زیرا دستیابی به جنگافزارهای هستهای زمان زیاد را در بر میگیرد و به دانش خاص نیاز دارد.
آقای الکوزی با بیان اینکه تولید و توسعه سلاح هستهای نیازمند فناوری پیچیده و پیشرفته است، افزود که فناوریها برای دستیابی به سلاح هستهای شامل غنیسازی اورانیوم، پالایش پلاسما، طراحی رآکتور و ساماندهی رآکتور هستند، از این جهت بسیاری از کشورها در حال حاضر قادر به صادرات چنین فناوریهای خطرناک نبوده و گفتگو با دولتهای دارای این فناوری برای خرید چنین تجهيزاتی به دلایل قوانین بین الملل نيز با چالش روبرو است.
او خاطرهمچنین تاکید کرد که تولید، نگهداری و گسترش سلاح هستهای منابع مالی و منابع انسانی زيادی را نیاز دارد که امارت اسلامی و اکثر کشورهای دیگر جهان در شرایط فعلی قادر نیست که به سلاح هستهای دسترسی پیدا کنند.
در همین احمد فواد نیازی، آگاه روابط بین الملل نیز در صحبت با آوا گفت که امریکاییها با ادعاهای نادرست و بی اساس خود در مورد تلاش امارت اسلامی برای دسترسی به سلاحهای هستهای، میخواهند بار دیگر زمینه را برای مداخله شان در افغانستان فراهم کنند.
نیازی، تاکید کرد: همانطوری که برخی کشورها به دلایل امنیتی و خطرات احتمالی از سوی دشمنان خارجی خود تلاش میکنند که به سلاحهای هستهای دسترسی پیدا کنند تا قدرت نظامی و روابط بینالمللی خود را تضمین کنند، امارت اسلامی هم حق دارد که به دانش هستهای دستررسی پیدا کند.
قابل یاد آوری است که پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای در سال ۱۹۶۸ از سوی اکثریت کشورهای جهان به امضا رسید؛ اما بعضی از کشورهای جهان از جمله هند، پاکستان، رژیم صهیونیستی و کوریای شمالی این پیمان را امضا نکردند.