در این بیانیه آمده است: جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از نخستین امضاکنندگان منشور ملل متحد ضمن حمایت از ابتکارات سازنده‌ای که بتواند موجب تضمین صلح، ثبات، امنیت و تمامیت ارضی افغانستان شود، معتقد است ثبات و امنیت در افغانستان و منطقه مستلزم آن است که سازمان ملل متحد در انجام وظایف و مسؤولیت‌های خود توجه و اهتمام ویژه‌ای نسبت به مسائل، مشکلات و شرایط انسانی داشته باشد.

 

این بیانیه می‌افزاید: بنابر چنین نگرشی بود که جمهوری اسلامی ایران همانند سالیان طولانی گذشته، طی دو سال و نیم اخیر نیز کوشید با درک شرایط دشوار افغانستان پس از اشغال و برای کاهش آلام مردم این کشور در مرحله گذار، مسیری را بپیماید که مردمان شریف آن بتوانند در برابر شداید و مصایب حاصل از دوران اشغال بیگانه تاب‌آوری داشته باشند.

 

در این بیانیه عنوان شده است: استمرار میزبانی از جمعیت میلیونی آوارگان و پناهجویان، پشتیبانی از تجارت و بازرگانی، تسهیل تردد ساکنان و اتباع افغانستان، ارائه خدمات در حوزه سلامت و درمان، کمک به حادثه‌دیدگان از بلایای طبیعی و سایر نمونه‌ها، نمایانگر رویکرد سازنده و اهداف انسانی سالیان اخیر جمهوری اسلامی ایران نسبت به افغانستان است. باید در نظر داشت که این رویکرد سازنده و انسانی در شرایطی اتخاذ و اجرا شد که اولا: ملت شریف ایران تحت شدیدترین تحریم‌های ظالمانه قرار داشتند. ثانیا؛ برخی کشورها و مراجع بین‌المللی ضمن نادیده انگاشتن مسؤولیت‌های رژیم اشغالگر در دوره اشغال افغانستان، در مسیر برداشتن گام‌های ضروری در مرحله پس از اشغال، به اقتضائات داخلی، پیوندهای تاریخی و اتصالات اجتماعی، الزامات محیط همسایگی و مسائل اصلی چون مهاجرت، تروریسم، مواد مخدر، حقوق اجتماعی اقشار متنوع و سلایق متکثر مردم افغانستان توجه کمتری نشان دادند.

 

در بیانیه مذکور آمده است: اینک با توجه به کوشش دبیرکل سازمان ملل متحد در توجه بیشتر به «مسأله افغانستان» به عنوان یک دستورکار مهم که طی ماه‌های اخیر تحرک بیشتری گرفته است و با قدردانی از نقش سازنده دبیرخانه سازمان ملل متحد، جمهوری اسلامی ایران ملاحظات خود در زمینه وضعیت پیش‌رو را به ترتیب ذیل اعلام می‌کند:

 

الف. ضرورت حل و فصل «مسأله افغانستان» و کوشش برای تسریع مشارکت این کشور در سازوکار جهانی، ایجاب می‌کند پیش از بنای دوگانگی ساختاری و ایجاد ماموریت‌های تازه؛ با مطالعه تجارب آزموده قبلی و ارائه گزارش عملکردی از آنها، دامنه تمرکزگرایی در ایفای مسؤولیت‌های بین‌المللی در مشورت با محیط همسایگان افغانستان تقویت شود.

 

ب. مطالعه تحولات افغانستان از زمان استقلال تاکنون مؤید آن است که عدم موفقیت در آزمون پیش‌رو، اثرات مخربی را بر صلح و امنیت بین‌الملل برجای خواهد گذاشت. از این جهت ضروری است جامعه جهانی و سازمان‌های بین‌المللی بدین نکته توجه نشان دهند که؛ «افغانستان کنونی تحمل پذیرش ناکامی تازه را ندارد».

 

ج. دروازه ورود افغانستان به جامعه جهانی، محیط منطقه‌ای و همسایگی آن است. از این‌رو پیشنهاد ایجاد گروه تماس منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران ــ مندرج در بیانیه نشست فرمت مسکو اجلاس غازان ۲۰۲۳ ــ یک گام اصولی و روند معقول برای نتیجه‌بخشی به هرگونه ابتکار جدید است. شکی نیست؛ راه برگزیده افغانستان در مسیر همگرایی با همسایگان خود، ترتیباتی را مشخص خواهد ساخت که تضمین کننده کامیابی ماموریت‌های تازه در ساختار و سازمان نظام بین‌الملل است.

 

د. یک ضروت مهم دیگر، توجه به واقعیات و مشکلات مزمنی است که امروز گریبانگیر افغانستان و جامعه جهانی شده است. گشودن پرونده‌های تازه بدون سامان بخشیدن به موضوعات ریشه‌دار گذشته، همچون مهاجرت، آوارگان، مواد مخدر و تروریسم به حل «مسأله افغانستان» منجر نخواهد شد. لذا پیشنهاد آن است پیش از نگرش‌های تازه و جنسیت‌زده، کوشید در حل پرونده‌های جاری نتایج اطمینان بخشی حاصل آید.

 

در پایان این بیانیه آمده است: جمهوری اسلامی ایران همچنین باور دارد در این مسیر، کمک به شکل‌گیری و موفقیت یک حاکمیت معین از افراد صالح متعلق به اقشار متنوع جامعه افغانستان به ترتیبی که «اصولی روشن»، «تعهداتی مسؤولانه» و «برنامه‌ای مطلوب» برای عبور افغانستان از مشکلات دهه‌های اخیر را موجب شود، سازنده‌ترین گام از ناحیه این کشور در مسیر «تعامل، همگرایی و همکاری سازنده» با کشورهای منطقه و جهان است.