سازمان بین‌المللی مهاجرت با انتشار گزارشی تازه با اشاره به اینکه از زمان تعیین ضرب‌الاجل دولت پاکستان برای اخراج مهاجرین افغان از این کشور، تعداد عودت‌کنندگان در گذرگاه‌های مرزی به طور چشمگیری روزانه از دو صد نفر به ۱۷ هزار نفر افزایش یافته، از کشورهای میزبان خواسته است که اخراج اجباری پناهندگان افغان را فوراَ متوقف کنند.

خبرگزاری صدای افغان (آوا)-سرویس بین‌الملل: سازمان بین المللی مهاجرت امروز چهارشنبه در تازه‌ترین گزارش‌‌اش از کشور‌های میزبان خواسته است که اخراج اجباری افغانان مهاجر را فوراً متوقف کنند.
 
طبق آخرین آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، نزدیک به ۳۷۵ هزار افغان در دو ماه گذشته عمدتاً از طریق گذرگاه‌های مرزی تورخم و سپین بولدک از پاکستان به افغانستان برگشتانده شده‌اند.
 
در گزارش این سازمان آمده است «از زمانی که «طرح بازگرداندن اتباع خارجی غیرقانونی» پاکستان برای «بازگشت داوطلبانه» همه افغانان بدون سند اقامت از آن‌ کشور به افغانستان، ضرب‌الاجل تعیین کرد، تعداد عودت‌کنندگان در گذرگاه‌های مرزی به طور چشمگیری روزانه از دو صد نفر به ۱۷ هزار نفر افزایش یافته است.
 
سازمان بین المللی مهاجرت مطرح کرده است که این سازمان و شرکای بشردوستانه در پاسخ به صدها هزار افغان که به اجبار بازگردانده شده‌اند، طیف وسیعی از کمک‌های حیاتی را در گذرگاه‌های مرزی بین پاکستان و افغانستان ارائه می‌کنند.
 
به گفته این سازمان؛ برای عودت‌کنندگان کمک‌های حیاتی از جمله سرپناه، آب، خدمات صحی، اقلام ضروری خانگی، مراقبت‌های صحی، خدمات حفاظتی و تغذیه، و همچنین پول نقد برای تامین نیازهای اساسی، حمل و نقل و غذا توسط تیم‌های امدادرسان مرزی به رهبری این سازمان ارائه می‌شود.
 
اما با آن‌هم این سازمان گفته است «افرادی که به افغانستان می‌آیند بسیار آسیب‌پذیر هستند و به حمایت فوری در مرزها و همچنین در درازمدت در مناطق بازگشت نیاز دارند. این یک بحران بشردوستانه قابل توجه است و برای تداوم ارائه کمک‌های فوری پس از رسیدن افراد به مناطق‌شان و برگشت آبرومندانه به منابع مالی فوری نیاز است.»
 
بنابراین این سازمان مجدداً درخواست خود را از همه کشورها تکرار کرده و گفته است که فوراً بازگشت اجباری اتباع افغانان مهاجر را فورا و مدت طولانی مدت متوقف کنند.
 
ماریا مویتا، رئیس نمایندگی سازمان بین‌المللی مهاجرت در افغانستان گفت است «وضعیت آنان ناامیدکننده است. اکثر مردم به ما گفتند که مجبور شدند پاکستان را ترک کنند و دارایی‌ها و پس‌انداز خود را پشت سر بگذارند.»