ارمنستان روز شنبه، 21 اسد، با اشاره به «وخامت اوضاع انسانی» در قره باغ کوهستانی، منطقه ای که ماه‌ها تحت محاصره آذربایجان بوده است، خواستار تشکیل نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد شد.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) سرویس بین الملل: مناقشه قره‌باغ تاکنون منجر به وقوع دو جنگ میان طرفین شده است که آخرین آن پاییز سال ۲۰۲۰ به شکست نظامی نیروهای ارمنی و حصول دستاوردهای ارضی قابل توجه برای آذربایجان منجر شد.
 
کریدور لاچین، تنها راه زمینی ارتباطی بین ارمنستان و قره باغ ابتدا توسط افرادی که خود را فعالان محیط زیستی آذربایجانی معرفی می‌کردند، مسدود شد و سپس باکو با طرح دلایل امنیتی در ورودی این جاده استراتژیک ایستگاه بازرسی ایجاد کرد.

به گزارش فرانس‌پرس،‌ جمهوری آذربایجان از زمان ایجاد این مانع به بهانه‌های مختلف جلوی تردد در کریدور لاچین را گرفته است.
 
مهر مارگاریان، نماینده دائم ارمنستان در سازمان ملل با ارسال نامه‌ای به شورای امنیت ضمن تشریح وخامت اوضاع انسانی در منطقه ارمنی‌نشین محاصره شده در قره‌باغ تصریح کرد که ساکنان منطقه از «کمبود جدی غذا، دارو و سوخت» رنج می‌برند.
 
نماینده ارمنستان در سازمان ملل همچنین از قطع برق و گاز در این منطقه که باکو و ایروان از چندین دهه پیش تاکنون بر سر آن مناقشه داشته‌اند، خبر داد.
 
آقای مارگاریان در ادامه هشدار داد: «این وضعیت منجر به افزایش مرگ و میر ناشی از چندین مورد بیماری به ویژه در افراد مبتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی شده است».
 
به گفته نماینده ارمنستان در سازمان ملل متحد «جمعیت ساکن در منطقه قره باغ کوهستانی اکنون در آستانه یک فاجعه انسانی واقعی قرار گرفته است».
 
او جمهوری آذربایجان را در این میان متهم کرد و گفت که باکو «عمداً شرایط زندگی را برای جمعیت ساکن در قره‌باغ غیرقابل تحمل می کند».
 
مهر مارگاریان این اقدام باکو را که به اعتقاد وی با هدف راندن ساکنان قره‌باغ از خانه های خود انجام شود «ظالمانه» خواند.
 
وی افزود: «دولت ارمنستان خواستار مداخله شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان نهاد اصلی متولی حفظ امنیت جهانی است».
 
ارمنستان و جمهوری آذربایجان، دو کشور منطقه قفقاز از اواخر دهه ۱۹۸۰ بر سر قره باغ کوهستانی با یکدیگر در مناقشه‌اند.
 
این مناقشه تاکنون منجر به وقوع دو جنگ میان طرفین شده است که آخرین آن پاییز سال ۲۰۲۰ به شکست نظامی نیروهای ارمنی و حصول دستاوردهای ارضی قابل توجه برای آذربایجان منجر شد.