خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ قم: حجت الاسلام و المسلمین سید عارف موسوی، از اعضای ارشد مرکز تبیان و عضو کمیته علما در مراسم عزاداری دومین روز ماه محرم که در دفتر نمایندگی مرکز تبیان در قم برگزار شد، در مورد عوامل و دلایل قیام امام حسین(ع) گفت: یزید می‌خواست برای حکومت خود مشروعیت کسب کند و از این رو از عبدالله عمر، عبدالله زبیر و امام حسین(ع) طلب بیعت کرد و دستور داد که اگر امام حسین(ع) بیعت نکند، والی مدینه وی را به شهادت برساند.
وی افزود: امام حسین(ع) اما در جواب گفت که مثل منی با کسی مانند یزید بیعت نمی کند و در تفسیر این مطلب گفته که این حرف برای تاریخ است و پیروان امام حسین(ع) که تسلیم ظلم و جنایت نمی شوند. بعضی ها هم گفته‌اند که تفسیر این مطلب امامان معصوم(ع) هستند که ادامه دهنده راه امام حسین(ع) می باشند.
حجت الاسلام موسوی اضافه کرد: امروز و در زمان غیبت، نائب های امام زمان(عج) مصداق عینی تقابل در مقابل ظالمان هستند و امروز هستند کسانی که این سخن امام حسین(ع) معنی می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: عامل دوم حرکت امام(ع)، دعوت مردم کوفه بود. نامه‌های زیادی از کوفه فرستادن که تا ۱۲ هزار نامه می رسد و امام به عنوان رهبر و امام مسلمین باید پاسخ آنان را می‌داد و بالاخره به سوی کوفه حرکت کرد.
این عالم دینی افزود: سومین دلیل قیام امام حسین(ع) اصلاح امت جدش بود. در نامه ای که برای برادرش فرستاد، مسئله اصلاح امت پیامبر مطرح شده است. امام می گوید که من برای قدرت طلبی دنیا و مسائل نفسانی حرکت نکردم؛ بلکه برای امر به معروف و اصلاح امت جدم ... حرکت کردم.
وی در رابطه به عوامل به وجود آورنده واقعه عاشورا گفت: اولین دلیل جهالت مردم بود. اکثر مردم آن زمان آگاهی کافی نداشتند و اصلا از اهل بیت پیامبر(ص) و خط امامت و ولایت نمی دانستند. زمانی که اهلبیت(ع) بعد از اسارت در مجالس کوفه و شام خطبه خواندند، مردم می فهمد که این ها نسل پیامبر اند و اظهار ندامت می کردند. از این رو مردم تا این حد گرفتار جهل بودند و نمی دانستند و فقط اسم اسلام را شنیده بودند و این جهل باعث وقوع حادثه عاشورا شد.
حجت الاسلام موسوی دومین عامل را لجاجت مردم آن زمان دانسته و افزود: تعدادی می دانستند که مقام اهلبیت(ع) بالا است، اما لجاجت کردند و در مقابل امیرالمومنین علی(ع)، امام حسن(ع) و بعد امام حسین(ع) قرار گرفتند و این عمل را مرتکب شدند. یک عده به خاطر مسائل مادی و بعضی‌ها هم به خاطر منافع شخصی و قدرت طلبی باعث واقعه عاشورا شدند.
وی عامل سوم را غفلت مردم دانسته و گفت: بعد از قیام عاشورا گروه توابین شکل گرفت، اما در زمان عاشورا همین افراد غفلت کردند. قیام های زیادی بعد از عاشورا شکل گرفت، اما هیچ کدام به اندازه قیام عاشورا دارای اهمیت و عظمت نیست. از سویی هم غفلتی که منجر به شهادت امام گردید، هرگز قابل جبران نبوده و نیست. بنابراین اگر مسلمانان غفلت نمی کردند، عاشورا اتفاق نمی افتاد.
این عالم دینی تصریح نمود: امروز هم نباید غفلت کرد و از اسلام غافل نشد.