حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری طی سخنانی در دیدار با جمعی از بانوان فعال افغانستانی در مشهد مقدس، با تاکید بر اینکه در هر کشور و جامعه‌ای که رشد و ترقی و کمال و تعالی دیده می‌شود، زنان آن جامعه در آن نقش خیلی جدی دارند، پیشنهاد داد تا زنان مهاجر در ایران حداقل هر سه ماه یک‌بار یک نشست و یا یک سمینار دایر کنند و خواسته‌های منطقی و به‌حق خود را در آن مطرح نمایند تا صدای‌شان از طریق رسانه‌ها به گوش جامعه و مسئولان امارت اسلامی رسانده شود.

خبرگزاری صدای افغان (آوا) –مشهد مقدس: جمعی از بانوان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی افغانستانی مقیم مشهد مقدس، روز پنجشنبه (۷ثور/ اردیبهشت) با حجت‌الاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری، ریاست کل مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان، در حسینیه شهید مصباح (ره) دیدار کردند.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری طی سخنانی در این دیدار با بیان اینکه کشور افغانستان در طول دوران‌های گذشته بویژه در دو دهه گذشته با معضلات بسیاری مواجه بوده که عامل عمده‌ی آنها غرب و در رأس آن امریکا بوده است، گفت: غربی‌ها مشکلات سازمان‌یافته‌ای را در لایه‌های زندگی اجتماعی مردم افغانستان نهادینه کردند، مثلاً در عرصه اقتصادی به جای اینکه کار اثرگذار انجام شود، غربی‌ها کاری کردند که مردم افغانستان ضعیف‌تر شوند، آنان به جای یاد دادن کار و درآمدزایی سعی کردند گداپروری نموده و مردم افغانستان را گدا درست بکنند.

وی ادامه‌ی حیات یک دهه‌ای حکومت جمهوریت در کشور را مساوی با فروپاشی بنیاد خانواده‌ها و تغییر هویت فرهنگی کشور دانست و گفت: هرچند افراط و تفریط همیشه وجود داشته اما در بیست سال اخیر وضعیت به گونه‌ای بود که اگر حکومت جمهوریت ده سال دیگر ادامه‌ی حیات می‌داد ما دیگر زنی با هویت زن افغانی و مسلمان نمی‌داشتیم. برای نمونه صرفا هزینه‌ی یک پروژه‌ی سالانه‌ی رولا غنی ۱۷۰ میلیون دالر بود که به بهانه‌ی توانمندسازی زنان اما در حقیقت در راستای تغییر هویت فکری و اعتقادی و اخلاقی زنان خرج می‌شد.

رئیس مرکز تبیان خاطرنشان کرد: از سویی جامعه اسلامی ما نسبت به این قضایا بی‌تفاوت و بی اهتمام برخورد کردند و از طرف دیگر خود زنان مسلمان وظایف جدی خودشان را انجام ندادند. در طول ۲۰ سال گذشته این مشکلات و معضلات در سطح افغانستان وجود داشته و اکنون و با سقوط جمهوریت، ما میراث‌دار یک افغانستان خراب‌شده در همه ابعاد هستیم، چه در بُعد انسانی و غیر انسانی، چه در بُعد نرم و سخت و چه در همه‌ ابعاد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی.

وی با برشمردن «فرهنگ، اجتماع، اقتصاد و سیاست» به عنوان ستون‌های چهارگانه‌ی امنیت ملی هر کشور گفت: اگر این چهار ستون تخریب شود امنیت ملی شکل نمی‌گیرد و اگر امنیت ملی شکل نگیرد نظام مطلوب هم نمی‌آید؛ بنابراین در افغانستان از آغاز بخصوص با کودتای کمونیستی این چهار ستون به سمت خراب شدن رفت و در طول این ۴۳ سال هم نسبت به آن نه تنها توجه مثبت صورت نگرفت بلکه هر دولتی و هر فرد حقیقی و حقوقی که می‌آمد در عرصه‌ی تخریب این چهار ستون کار می‌کرد.

حسینی مزاری گفت: بعد از سقوط جمهوریت یک ساختار جدید روی کار آمد و این ساختار جدید میراث‌دار یک چنین افغانستانی بود. عملکرد ساختار جدید که دارای برنامه‌ها و تفکرات جدید است در بسیاری از قسمت‌ها قابل قبول و در بخشی از قسمت‌ها معضل و مشکل وجود دارد. حالا ما می‌خواهیم که در راستای اصلاح این جامعه و کشور کار کنیم، اما چه کسانی کار کنند؟ قطعا یکی از مجموعه‌هایی که خیلی موثر هستند و می‌توانند در صحنه حضور داشته باشند و کار کنند خانم‌ها هستند.

رئیس مرکز تبیان با تاکید بر نقش تحول‌ساز زنان در هر جامعه‌ای که خواستار تحول است، عنوان کرد: در هر کشور و جامعه‌ای که رشد و ترقی و کمال و تعالی دیده می‌شود، زنان آن جامعه در آن نقش خیلی جدی دارند. مثلاً زنان در ایران نقش بسیار زیادی در عرصه‌های فرهنگی و سایر عرصه‌ها دارند. هشت سال دفاع مقدس ایران علیه عراق مدیون و مرهون حضور زنان در صحنه بود و تداوم و اقتدار جمهوری اسلامی ایران نیز مدیون زنان این جامعه است.

این آگاه مسایل سیاسی با تایید بر وجود مشکلات و نواقص در ساختار و عملکرد امارت اسلامی، راه حل آنها را شعار و اعتراضات خیابانی ندانست و با تاکید بر مسئله‌ی حضور زنان در عرصه‌ی فعالیت‌ها به عنوان راهکار حل مشکلات موجود خاطرنشان کرد: اگر زنان علاقه دارند که حقوق‌شان تامین شود باید در صحنه‌‌ و میادین مختلف فعالیت حاضر باشند.
حسینی مزاری با انتقاد شدید از عدم حضور زنان مسلمان و متدینه در عرصه‌ی فعالیت‌ها، به الگوسازی از زنان منحرف و سکولار در دوران جمهوریت تاکنون اشاره کرد و گفت: زنان منحرف و سکولاری که غربی‌ها آنها را بزک‌کرده وارد صحنه می‌کردند در افغانستان فعال بودند و حالا هم فعال‌اند چون فعلا نیز در بحث پیگیری حقوق زنان، باز هم زنان مسلمان و متدینه ما در صحنه حضور ندارند و باز همان فلان خانم رسوایی که در زمان جمهوریت هزار فسق و فجور از سر و رویش می‌بارید و در صحنه بود، حالا هم با همان سر و صورت در فلان جلسه اروپا حاضر می‌شود و از حقوق زنان افغانستان دفاع می‌کند.

وی از فضای جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک بستر بسیار مناسب برای فعالیت زنان متدینه‌ی افغانستانی نام برد و خاطرنشان کرد: اما متاسفانه در ایران هیچ اجتماع و اجلاسی از زنان افغانستانی دیده نمی‌شود که برای امارت اسلامی در رابطه با زنان طرح و برنامه ارائه کرده باشند و خواسته‌هایشان را مطرح کرده و گفته باشند که زنان نصف پیکره‌ی اجتماع هستند و باید همانند مردان در ساختن کشور سهیم باشند.

رئیس مرکز تبیان خطاب به بانوان حاضر در جلسه پیشنهاد داد که تحرک به خرج داده و بیشتر در صحنه باشند و اگر هفته‌ای یک‌بار صدای خود را بلند نمی‌توانند، ماهی یک‌بار دور هم جمع شوید و اگر ماهی یک‌بار هم نمی‌شود حداقل هر سه ماه یک‌بار یک نشست و اجلاس و یا یک سمینار دایر بکنند و خواسته‌های منطقی و به‌حق خود را در آن مطرح نمایند تا صدایشان از طریق رسانه‌ها به گوش جامعه و مسئولان امارت اسلامی رسانده شود.

حسینی مزاری با نکوهش ناامیدی نسبت به اوضاع افغانستان نیز گفت: شما نسبت به اوضاع کشور اصلا ناامید نباشید بلکه خیلی امیدوارتر از زمان جمهوریت باشید. زمان جمهوریت اصلا زمانِ فساد و کثافت‌کاری بود، زمان جمهوریت زمانِ برده‌سازی جامعه و مردم افغانستان بود؛ فعلا این‌گونه نیست و هرچند یک سری نگاه‌ها مثلا در رابطه با بحث زن و مسایل دیگر وجود دارد، اما در بیشتر عرصه‌ها و صحنه‌ها روند مثبتی بر افغانستان حاکم است.

متن کامل سخنان رئیس مرکز تبیان در دیدار با جمعی از بانوان افغانستانی در مشهد مقدس به شرح ذیل است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
تشکر از حضور خواهران. از صحبت‌های شما استفاده کردیم. سوالات خوب و جاندار و دیدگاه‌های مناسبی ارائه شد. البته در رابطه با وضعیت افغانستان و اینکه حکومت فعلی خوب است یا خیر و یا به صورت آماری صحبت شود که چه دستاورد‌هایی برای افغانستان داشته، قطعا نیاز به یک زمان اختصاصی دارد که اگر خانم‌ها لازم داشتند ان‌شاءالله در فرصتی دیگر در خدمت‌شان هستیم. در عین حال من یک مقاله در مورد وضعیت افغانستان نوشته‌ام که هفت قسمت دارد و در سایت خبرگزاری صدای افغان (آوا) موجود است و اگر دوستان آن را بخوانند به تمام ابعاد مسایل به صورت دقیق آگاهی پیدا می‌کنند و نیاز به صحبت من و امسال من نخواهد بود.

غرب و امریکا به دنبال گداپروری مردم افغانستان بودند
افغانستان در طول زمان‌های گذشته با مشکلات خیلی زیادی مواجه بوده است؛ به ویژه در بیست سال گذشته مشکلات و ‌معضلات بسیار زیاد شد و عامل این مشکلات و معضلات هم بیشتر غربی‌ها و در راس آنان آمریکا بود. در عرصه اقتصادی افغانستان خیلی مشکلات پیدا کرد یعنی مشکلات سازمان‌یافته در لایه‌های زندگی اجتماعی مردم افغانستان نهادینه شد، مثلاً در عرصه اقتصادی به جای اینکه کار شود و اقتصاد مردم حرکت رو به رشد داشته باشد و کار‌های اثرگذار صورت بگیرد، غربی‌ها آمدند کاری کردند که مردم افغانستان ضعیف‌تر شوند. آنان به جای یاد دادن کار و درآمدزایی سعی کردند گداپروری نموده و مردم افغانستان را گدا درست بکنند.

ادامه‌ی حیات حکومت جمهوریت و فروپاشی خانواده‌ها و تغییر هویت فرهنگی کشور
در عرصه فرهنگی هم مشکلات به حدی است که اگر من بخواهم بشمارم در چندین جلسه باید تنها به مشکلات فرهنگی پرداخته شود تا دوستان متوجه شوند که در افغانستان چه معضلات فرهنگی در عرصه‌های مختلف فردی و خانوادگی و اجتماعی وجود داشته است. من به طور یقین می‌توانم به شما بگویم که اگر حکومت جمهوریت ده سال دیگر در افغانستان ادامه حیات می‌داد مطمئنا چیزی از فرهنگ بومی و اسلامی در کشور باقی نمی‌ماند و بنیاد خانواده‌های ما فرو می‌پاشید و کلا تغییر هویتی فرهنگی در کشور به وجود می‌آمد. الحمدلله که آن حکومت ده سال زودتر سقوط کرد و بساط جمهوریتِ وابسته مطلق به غرب و آمریکا برچیده شد و یک ساختار جدید در افغانستان به وجود آمد.
در عرصه اجتماعی نیز مشکلات مختلفی در کشور وجود داشت، در عرصه سیاسی هم افغانستان گرفتار معضلات شد و در مجموع کشور در همه عرصه‌ها درگیر مشکلات و معضلات گردید. یکی از معضلات مهم علاوه بر سطح آقایان در سطح خود خانم‌ها بود. البته در افغانستان در مجموع در مواجهه با زن با افراط و یا تفریط برخورد شده است، چه در زمان ظاهرشاه و چه قبل از آن و چه زمان داوود خان و حکومت کمونیست‌ها و مجاهدین و بعد طالبان، نگاه‌های افراطی و تفریطی در نگاه به زن وجود داشته است.

در دو دهه گذشته به نام توانمندسازی، زنان افغانستان را بی‌هویت و بی‌اعتقاد می‌ساختند
اما در بیست سال اخیر این افراط و تفریط به گونه‌ای بود که گفتم اگر حکومت جمهوریت ده سال دیگر ادامه‌ی حیات می‌داد ما دیگر زنی با هویت زن افغانی و مسلمان نمی‌داشتیم؛ یعنی اینقدر آنها در بحث زن تمرکز داشتند و خرج می‌کردند که تنها یک مورد پولی که در رابطه با تغییر هویت زن اختصاص پیدا کرده بود تحت مدیریت خانم رولا غنی بود که در یک سال مثلاً بیش از  ۱۷۰ میلیون دالر هزینه برنامه‌های این خانم بود؛ البته بهانه و پوشش هم توانمندسازی زنان بود اما در حقیقت این پول‌ها  طی برگزاری کلاس‌ها و اجتماعات مختلف در راستای تغییر هویت فکری و اعتقادی و اخلاقی زنان خرج می‌شد. این تنها یک مورد بود. ده‌ها ارگان و موسسه و نهاد داخلی و خارجی تمرکز‌شان روی برنامه زنان بود که اگر وقت اجازه می‌داد مثال‌هایی برای شما مطرح می‌کردم و بعد شما متوجه می‌شدید که در رابطه با زن چقدر توطئه عمیق بوده و تا چه اندازه برای این قشر دستاویز گسترده بود.

اکنون ما میراث‌دار یک افغانستانِ خراب‌شده هستیم
از سویی جامعه اسلامی ما نسبت به این قضایا بی‌تفاوت و بی اهتمام برخورد کردند و از طرف دیگر خود زنان مسلمان وظایف جدی خودشان را انجام ندادند. به هر حال در طول ۲۰ سال گذشته این مشکلات و معضلات در سطح افغانستان وجود داشته و اکنون و با سقوط جمهوریت ما میراث‌دار یک افغانستان خراب‌شده در همه ابعاد هستیم، چه در بُعد انسانی و غیر انسانی، چه در بُعد نرم و سخت و چه در همه‌ ابعاد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی.

افغانستان در گذشته هیچگاه شاهد حاکمیتی مبتنی بر امنیت ملی نبوده است
شما می‌دانید امنیت ملی یک کشور مبتنی بر چهار ستون است، ستون فرهنگ، ستون اجتماع، ستون اقتصاد و ستون سیاست. اگر این چهار ستون تخریب شود امنیت ملی شکل نمی‌گیرد و اگر در یک کشور امنیت ملی شکل نگیرد نظام مطلوب هم نمی‌آید؛ بنابراین در افغانستان از آغاز بخصوص با کودتای کمونیستی این چهار ستون به سمت خراب شدن رفت و در طول این ۴۳ سال نسبت به این چهار ستون نه تنها توجه مثبت صورت نگرفت بلکه هر دولتی و هر فرد حقیقی و حقوقی که می‌آمد در عرصه تخریب این چهار ستون کار می‌کرد. لذا شما متوجه هستید که در دوران‌های گذشته هیچگاه یک حاکمیت مبتنی بر امنیت ملی نداشته‌ایم. اگر چه برخی ادعا می‌کنند که در طول بیست سال گذشته حکومت و انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی داشتیم. البته به عقیده من متاسفانه همه اینها صوری و مبتنی بر یک روند منحرف‌کننده جامعه در همه‌ی ابعاد بود.
زنان تحول‌ساز نیاز جوامع تحول‌خواه
در هر صورت، بعد از سقوط جمهوریت یک ساختار جدید روی کار آمد و این ساختار جدید میراث‌دار یک چنین افغانستانی بود. ساختار جدید هم دارای برنامه‌ها و تفکرات جدید است. عملکرد آن در بسیاری از قسمت‌ها قابل قبول است و در بخشی از قسمت‌ها معضل و مشکل وجود دارد. حالا ما می‌خواهیم که در راستای اصلاح این جامعه، کشور و مردم کار کنیم، اما چه کسانی کار کنند؟ قطعا یکی از عوامل و یکی از مجموعه‌هایی که خیلی موثر هستند و می‌توانند در صحنه حضور داشته باشند و کار کنند خانم‌ها هستند. چون ما معتقدیم در جامعه‌ای که قرار است تحول ایجاد شود این زنان هستند که می‌توانند تحول‌ساز شوند.

شما در هر کشور و جامعه‌ای که رشد و ترقی و کمال و تعالی می‌بینید، زنان آن جامعه در آن نقش خیلی جدی دارند. مثلاً ایران را شما ببینید که زنان چقدر در عرصه‌های فرهنگی و سایر عرصه‌ها نقش دارند. هشت سال دفاع مقدس ایران علیه عراق مدیون و مرهون حضور زنان در صحنه بود و تداوم و اقتدار جمهوری اسلامی ایران نیز مدیون زنان این جامعه است.

با شعار و اعتراض مشکلی حل نمی‌شود؛ زنان باید در صحنه حضور داشته باشند
بنابراین افغانستان اگر قرار باشد ساخته شود زنان باید نقش جدی بگیرند؛ مثلاً حالا زنان نسبت به حقوق‌شان در افغانستان معترض هستند، بله مشکلات وجود دارد و ما هم معتقد هستیم مشکلات وجود دارد، اما این معضل و این نواقص صرفا با شعار دادن و اعتراض کردن و ناراحتی کردن که درست نمی‌شود بلکه با حضور درست می‌شود.

زنانی که در افغانستان هستند که بماند، همین زنان مهاجرین ما که در ایران هستند اینجا چه مشکلی وجود دارد که فعال و در صحنه نیستند؟ مثلا در همین تشکیلات ما که جلسات مختلف و پرشکوهی با حضور آقایان داریم، اما خانم‌ها در آنها حضور چندانی ندارند. بعد خانم‌ها زبان‌شان یک متر دراز است که حقوق ما فلان و بهمان شد، چون خودتان در صحنه نیستید! وقتی زن خودش فعال نیست و زنان خودشان دغدغه‌مند نیستند و احساس برای تأمین حقوق‌شان ندارند و احساس برای ایجاد تحول ندارند معلوم است وقتی که آدم خودش به خودش رحم نکند و خودش به خودش نگاه دلسوزانه نداشته باشد ما از دیگران چه گلایه‌ای می‌توانیم داشته باشیم؟! وقتی زنان به دنبال تأمین حقوق خودشان نیستند، از مردان و جامعه‌ چه گلایه‌ای می‌شود داشت.

اگر زن علاقه دارد تا حقوقش تأمین شود باید در صحنه باشد
زنان منحرف و سکولار و زنانی که غربی‌ها آنها را بزک‌کرده وارد صحنه می‌کردند در افغانستان فعال بودند که خودتان حتما در جریان بودید و هستید که فلان فعال مدنی و فلان خانم کذایی که می‌آمد پشت دوربین‌ها و تلویزیون‌ها صحبت می‌کرد. اینها بعنوان الگو مطرح می‌شدند. فردایش می‌دیدیم که دختر ما لباس و آرایش همان خانمی که برایش الگو شده بود را برای خودش در نظر می‌گرفت و انجام می‌داد. غربی‌ها برای ما الگوسازی کردند و حالا هم این کار را می‌کنند. فعلا هم در بحث پیگیری حقوق زنان، باز هم زنان مسلمان و متدینه ما در صحنه حضور ندارند و باز هم شما می‌بینید که فلان خانم رسوایی که در زمان جمهوریت هزار فسق و فجور از سر و رویش می‌بارید و در صحنه بود، حالا هم با همان سر و صورت در فلان جلسه اروپا حاضر می‌شود و از حقوق زنان افغانستان دفاع می‌کند. زنان مسلمان و تحصیل‌کرده و محجبه ما کجا هستند؟

فضای ایران بهترین بستر برای فعالیت زنان متدینه است
بهترین بستری که زنان مسلمان ما می‌توانند در آن حضور داشته باشند ایران است، اما کو؟ در ایران کدام اجتماع و اجلاسی از زنان افغانستانی دیده‌اید که برای امارت اسلامی طرح داده و خواسته‌هایشان را مطرح کرده و حرف زده باشند که آقای امارت اسلامی شما مسلمان هستید ما هم مسلمان هستیم شما می‌خواهید شریعت پیاده شود ما هم خواهان شریعت اسلامی هستیم. در رابطه با بحث زن این طرح و این برنامه باید اجرا شود. ما هم نصف پیکره اجتماع هستیم، ما هم باید در کنار مردان در افغانستان حضور داشته باشیم و در ساخت و ساز شرکت کنیم -حالا ساخت ساز که می‌گویم منظور بحث ساختمان‌سازی نیست، بحث ساختن فکر، ساختن فرهنگ، ساختن عنعنات، ساختن رسوم و ساختن روند‌های فکری که جامعه را شکل مناسب و درست بدهد.
زنان مهاجر حداقل هر سه ماه سمینار دایر و مطالبات خود را مطرح کنند
بنابراین پیشنهاد ما به شما خانم‌ها این است که کمی به خود بیایید! کمی تحرک به خرج بدهید! حداقل در ایران و شما‌هایی که در مشهد هستید بیشتر در صحنه باشید. اگر هفته‌ای یک‌بار صدای خود را بلند نمی‌توانید، ماهی یک‌بار دور هم جمع شوید و اگر ماهی یک‌بار هم نمی‌شود حداقل هر سه ماه یک‌بار یک نشست و اجلاس و یا یک سمینار دایر بکنید.

از اوضاع افغانستان ناامید نباشید؛ اکنون در بیشتر عرصه‌ها روند تحولات مثبت است
اگر سه تا چهار تا پنج تا خانم نخبه از میان شما طرح‌های مناسبی در رابطه با وضعیت زن داشته باشد ارائه بکند مرکز تبیان در خدمت شماست، اطلاع رسانی می‌کند و گپ‌های شما را بازتاب می‌دهد و به گوش امارت اسلامی و مسئولان امارت اسلامی می‌رساند. شما نسبت به اوضاع افغانستان اصلا ناامید نباشید. شما در رابطه با اوضاع فعلی افغانستان خیلی خیلی امیدوارتر از زمان جمهوریت باشید. زمان جمهوریت اصلا زمانِ فساد و کثافت‌کاری بود، زمان جمهوریت زمان برده‌سازی جامعه و مردم افغانستان بود؛ فعلا این‌طوری نیست. درست است که یک سری نگاه‌ها مثلا در رابطه با بحث زن وجود دارد و یک سری مسائل و نواقص وجود دارد، اما در بیشتر عرصه‌ها و صحنه‌ها روند مثبتی در افغانستان حاکم است. خب زنان می‌توانند از این فرصت بهره ببرند. زنان می‌توانند در عرصه ایجاد تحرک کار بکنند و در عرصه ایجاد مسیرهای هدایت‌گری تاثیرگذار باشند.

زنان باید در صحنه باشند و جامعه و مسئولان را هدایت بکنند
زن خیلی می‌تواند در عرصه تاثیرگذار و جهت‌دهنده باشد و مسیر را مطابق میل و دلخواه خودش بسازد و مردان را جهت بدهد، اما شرطش این است که در صحنه باشد. همین خانم‌هایی که همین‌جا هستید همین حالا چهل نفر هستید، باید یک اجتماع درست بکنید و هر کدام‌تان یک مسئولیت بگیرید. هر کدام‌تان باید دنبال پنج تا نخبه بروید و با آنها ارتباط بگیرید. پنج تا چهل نفر دوصد نفر می‌شود، بیایید با این دوصد نفر یک اجلاس برگزار کنید و رسانه‌ها را هم دعوت کنید، خبرش مثل یک بمب در فضای رسانه‌ای منفجر می‌شود و صدایش به دنبال اثرگذاری در جامعه افغانستان می‌رود.

تفسیر اشتباه مردم افغانستان از مفهوم غیرت
اینها بخشی از فضا‌هایی است که شما خانم‌ها می‌توانید از آن بهره‌برداری کنید و در صحنه حضور داشته باشید و در راستای تامین حقوق بقیه زن‌ها به صورت اثرگذار عمل بکنید؛ این خودش میدان و صحنه عملی کار است، هیچ ناراحت هم نباشید، جنجال و اعتراض هم نکنید که های طالب اینطور کرد و آنطور کرد. اصلا جامعه افغانستان جامعه‌ طالبی است. دیدگاه مردم افغانستان دیدگاه وارداتی نیست که از خارج آمده باشد، اصلا در افغانستان دیدگاه مرد سالار حاکم است. مردان افغانستان متاسفانه غیرت را به صورت بسیار نادرستش تعریف و تفسیر می‌کنند.

فرهنگ مردسالاری بر تمام افغانستان حاکم است و محصور به طالب نیست
از نگاه مردان جامعه افغانستان غیرت یعنی سر زن ظلم بکنند و اینکه زن جرات نداشته باشد پیش شوهر خود صحبت بکند. این فرهنگ در کل جامعه افغانستان است، این بحث طالب نیست که شما بگویید آقا طالب آمد، در زمان جمهوریت مگر این دیدگاه در سطح خانواده‌ها در افغانستان وجود نداشت؟ من حالا اگر از فرهنگ خانواده‌های افغانستان نسبت به دختران صحبت بکنم شما شاید خود‌تان تجربه داشته باشید و شاید هم آگاهی نداشته باشید. شاید کسانی که در ایران متولد و بزرگ شده‌اند از شنیدن این سخنان تعجب کنند که مگر چنین دیدگاهی نسبت به زن در افغانستان وجود دارد!

در مجموع در سطح کل افغانستان این‌گونه است. آن آقایی که هی از حقوق زن می‌گوید که باید زن آزاد باشد و در صحنه باشد، شما باور بکنید که اجازه نمی‌دهد که کسی موی زنش را ببیند! بنابراین پیشنهاد من به شما خانم‌هایی که اینجا حضور دارید و یا بقیه خانم‌ها که صدای مرا از رسانه‌ها می‌شنوند این است که یک مقدار وقت بگذارید و در صحنه فعال باشید و کار بکنید ان‌شاءالله اوضاع افغانستان قابل تغییر است و هر مشکلی وجود داشته باشد چه در عرصه خانواده، چه در عرصه خانم‌ها و اقتصاد و فرهنگ و سیاست، اگر اهالی جامعه در صحنه باشند و کار بکنند قابل تغییر است اما اگر کسی در صحنه نباشد و فعالیت نکند اوضاع تغییر نخواهد کرد. مرکز تبیان هم در خدمت شما است و ما سعی می‌کنیم که در رابطه با رشد خانم‌ها و فعالیت بهتر خانم‌ها یک بستر مناسبی را فراهم کرده و باز هم بیشتر فراهم بکنیم تا بتوانیم ان‌شاءالله به وظایف دینی و اسلامی خود عمل بکنیم. بیش از این وقت شما را نمی‌گیرم.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته!
تصاویر این جلسه را در این لینک مشاهده کنید:
https://www.avapress.net/fa/gallery/269077/2/