محمد موحدی/ در بیست و یکمین سالروز تأسیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) درود می فرستیم به روان پاک شهدای مظلوم این رسانه‌ وزین و آرزوی توفیق مزید داریم برای دست‌اندر کاران و مسؤلین خدوم آن.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) از بدو تاسیس به عنوان یک رسانه بین المللی، با انتخاب مسیر مشخصِ مبتنی بر ارزش‌های دینی و اخلاقی، فراز و فرودهای فراوانی را پشت‌سر گذاشته است. اما در طی سال‌های متمادی هیچ‌گاهی ذره‌ای از مواضع و خط‌مشی خود با وجود هجمه‌های گسترده‌ی تبلیغاتی دشمنان و هم‌چنین حملات وحشیانه‌ی انتحاری و انفجاری، عقب نشينی نکرده است که هیچ، چه بسا فعال‌تر و قوی‌تر از گذشته در میدان جنگ روانی و رسانه‌ای ایستاده است.

آوا در امتداد کار اطلاع‌رسانی و پوشش‌های خبریِ اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان، منطقه و جهان، سعی داشته اما در اعتلای سطح آگاهی دینی-فرهنگی جامعه از هیچ تلاشی فروگذار نکند. زیرا یکی از دغدغه‌های بنیادین این رسانه‌ی ارزشگرا مسأله‌ی فرهنگ و آموزه‌های دینی جامعه‌ی اسلامی بوده است. علاوه براین رویکرد خبرگزاری بين المللی صدای افغان آوا در امر اطلاع‌رسانی، سود محوری نبوده است. یعنی بدون توجه به بحث مادیِ اخبار و بدون توجه به اینک مبادا با نشر برخی از اخبار و گزارش‌ها ممکن جایگاه و شهرت‌ش خدشه‌دار گردد، تمام وقايع و حوادث از دور‌ترین و محروم‌ترین نقاط کشور گرفته تا تمام تحولات منطقه را با واقع‌بینی و با رعایت همه‌ی قوانین و مقررات رسانه‌ای، تحت پوشش قرار داده و رسالت خویش را به نحو احسن انجام داده است.

در طول تاریخ مصاف جبهه حق و باطل وجود داشته و دارد. هرکجا صدای دفاع از حق بلند گردد جبهه باطل با تمام توان برای خاموش ساختن آن تلاش خواهد کرد. لذا از آنجایی که خبرگزاری صدای افغان از بدو ورود در فضای رسانه‌ای، راه و روشِ کنش‌گری خود را سازگار با مسیر و جریان حق انتخاب و در این مسیر گام برداشته است و در زمان کم به یک رسانه‌ی فعال و جریان‌ساز تبدیل شده است، تبعا جریان باطل ظهور و بروز یک چنین صدای را برای اهداف و امیال خود، خطرآفرین دیده و از هیچ کاری در جهت خاموش ساختن و از میان برداشتن آن، دریغ نخواهد کرد. در ابتدا دشمن نهایت تلاش کرد انواع همجه‌های روانی را علیه این خبرگزاری به راه انداخت تا به زعم خام خود شاید بتواند جلو فعالیت‌های آگاهی‌ساز و بیدارگر این رسانه‌‌ی ارزشگرا و متعهد را بگیرد، اما خوشبختانه تلاش‌های مذبوحانه‌ی دشمن، ذره‌ای تغییر در اراده‌ی خلل ناپذیر مسؤلین و مدیران آن ایجاد نکرد. تا اینکه از سر درماندگی با نهایت قصاوت قلب در هفتم جدی سال1396 توسط تروریست‌های دست‌آموز خود و با هماهنگی برخی از مزدوران اجیر شده در ریاست امنیت ملی حکومت جمهوری، دفتر مرکزی این خبرگزاری را مورد حمله وحشیانه‌ی انتحاری قرار دادند که در آن پنجاه و دو نفر شهید و نزدیک به یکصد و چهل نفر دیگر مجروح گردیدند که در میان شهدا، حدود نه نفر از بهترین کادرهای خبرگزاری نیز شامل بود. اما تنها این حمله کل ماجرا نبود بلکه رسانه‌های اجاره‌ای وابسته به سرویس‌های اطلاعاتی دشمن هم‌زمان با این حمله برنامه‌های عادی خود را قطع و با پوشش اختصاصی با دعوت کارشناسانی اکثر معلوم‌الحال همه‌ی سعی خود را به خرج دادند که جای قاتل و مقتول را عوض کنند، ولی دشمن کوردل و احمق غافل از این که: چراغی را که ایزد بر فروزد ... هرآن‌کس پُف کند ریش‌ش بسوزد. و خبرگزاری صدای افغان با شعار «...کرامتنا الشهاده» مسیر خود را در پیش گرفته و با چنین جنایاتی سر تسلیم فرود نیاورده و از اهداف خود دست نخواهد کشید. بلکه این دشمن بود که دچار ذلت گشت و در نهایت با کمال درماندگی و بیچارگی دست از پا درازتر از افغانستان فرار کرد و روسیاهی تاریخی آن در خاطرات مورخان ثبت و تا دنیا پا برجا باشد، مورد قضاوت آیندگان قرار خواهد گرفت.

هم‌زمان و پس از اخراج اشغالگران خارجی از افغانستان، خبرگزاری صدای افغان با نیرو و قوت بیشتر به ادای مسؤلیت پرداخته و با گزارش‌ها و تحلیل‌های کارشناسی، هر روز ابعاد حضور جنایت‌بار متجاوزین را در گذشته و تلاش‌های پیدا و پنهان آنان را در دخالت و دسیسه‌سازی برای به بحران بردن اوضاع کشوربیش از پیش برملا ساخته و می‌ساخت که این حرکت بیدارگرایانه و آگاهی‌بخش بازهم به مزاق دشمنان خوش نیامد و باردیگر دست به جنایت زد و این‌بار دفتر نمایندگی خبرگزرای صدای افغان را در مزارشریف مورد حمله بزدلانه و کور خود قرار داد که در آن بار دیگر دونفر از خبرنگاران آوا شهید و بیش از 38 نفر دیگر اعم از خبرنگاران، فرهنگیان و دانشجویان زخمی گردیدند.

آنچه قابل تذکر است، تلاش‌های اینچنینی دشمنان هرچند جنایت‌بار و سهمگین و دهشت‌آفرین است اما برای نیروهای مخلص و جان‌برکف که عزم خود را برای مقابله و مبارزه با جهل و ناآگاهی که مهم‌ترین و بهترین زمینه و فرصت برای سوء استفاده دشمنان در جهت رساندن آنان به اهداف شوم‌شان است، جزم کرده و مرگ در این مسیر را برای خودشان کرامت و افتخار می‌دانند، لحظه‌ی مکث و درنگی ایجاد نخواهند کرد، چه‌بسا با انگیزه‌ی مضاعف به مصاف جبهه‌ باطل رفته و آماده‌ی هرگونه جانفشانی نیز می‌باشند.