حاج خلیل حبیبی یکتن از سازمان دهندگان قیام سوم حوت سال ۱۳۵۸ کابل می گوید که قیام سوم حوت انگیزه، هدف، جهت و شور و احساس خاص و زایدالوصفی را برای دفاع از ارزشهای اعتقادی و هویت ملی و فرهنگی به وجود آورد.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مشهد مقدس: حاج خلیل حبیبی یکتن از مجاهدین و سازمان دهندگان قیام سوم حوت کابل می گوید که این قیام سبب شورانگیزی مردم  و باعث شد که پایه های جهاد افغانستان بیش از هر وقت دیگر تقویت گردد و گستره مبارزه در سراسر کشور به سرعت فراگیر شود.

حاج خلیل حبیبی یکتن از افراد موثر در  قیام ۳ حوت کابل به آوا گفت:  بعد از افشا شدن چهره کمونیست ها  در قیام مردمی ۲۴ حوت هرات، یک عده از جوانان هرات بفکر فعالیت گسترده علیه کمونیست ها بودند.

آقای حبیبی تصریح کرد که خلق حماسه سوم حوت، از قیام بزرگ مردمی هرات در ۲۴ حوت سرچشمه گرفته است.

او علاوه کرد، اولین هسته های مبارزاتی در هرات بعد از قیام ۲۴ حوت شکل گرفت بعد که اعضای این جریان ها مخفیانه فعالیتهای فرهنگی میکردند.

این بازمانده قیام سوم حوت کابل افزود: "بعد از قیام هرات ما شب نامه پخش می کردیم و به مردم آگاهی می‌دادیم، من شخصاً پارچه فروش بودم و موتر باربری هم داشتم و دوستان زیادی را نیز در ولایت کابل می شناختم و اعلامیه و شب نامه های هرات را با جاسازی در موتر، به کابل می‌بردم."

به گفته وی، گفتن الله اکبر یکی از بندهای این اعلامیه بود که مردم هماهنگ این کار را کنند که هر چند که قبلا هم در کابل این کار را می‌کردند.

این سازمان دهنده قیام سوم حوت کابل می گوید: "من به دوستان پیشنهاد کردم که تاریخ بزنیم و ساعت و روز تکبیر گفتن را مشخص می کنیم و در قالب چند گروه بین جمعیت می‌رویم و مردم را دعوت به گفتن تکبیر در شب و تشویق کردن به شرکت در تظاهرات که این کار را ما انجام دادیم."

آقای حبیبی افزود: مردم در ابتدا ترس داشتند و قرار بود در ساعت هفت شب سوم حوت تکبیر گفتن را شروع کنیم، اما خوشبختانه مردم به صورت خود جوش ساعت ۶ و نیم شروع به گفتن الله اکبر کردند و به پشت بام ها رفتند و شعار دادند.

به گفته وی، پیش از این نیز قیام مردم چنداول در ۲ و ۳ سرطان ۱۳۵۸ ناکام شده بود  و بعد از آن دیگر تقریبا هیچ تحرکی در بین مردم کابل نبود. من و دوستانم معتقد بودیم که چون کابل پایتخت است، باید قیام ها از مرکز شکل بگیرد که به توفیق خداوند قیام سوم حوت شکل گرفت. اهالی مساجد و تکایای کابل به خصوص با هماهنگی گسترده در تکیه سادات سنگلاخ، مردم شروع به قیام کردند که حتی اعلامیه هایی را که ما از هرات برده بودیم  روی موترهای شوروی‌ها نصب کردند، حتی روی توپ و تانک های آنها.

این مبارز خستگی ناپذیر علاوه کرد، در آن شرایط سخت خانم های کابلی اعلامیه ها را در داخل بقچه ها جابجا می‌کردند و این هماهنگی بین مردم کابل باعث شد که قیام سوم حوت کابل با همکاری دوستان و همراهی مردم شکل بگیرد.
حاج خلیل حبیبی گفت: "قیام مردم افغانستان برگرفته از قیام ۲۲ بهمن/ دلو ایران به رهبری امام خمینی(ره) بود. در قیام کابل ما فقط روشن کننده بودیم بقول معروف ما کبریت را روشن کردیم."

وی افزود، در ابتدا ما ۱۰ یا ۱۵ نفر آغازگر قیام بودیم، اما مردم کابل ما را همراهی کردند، ما با خود عهد کرده بودیم که از خون خود برای نجات میهن بگذریم و خودمان را به خدا سپرده بودیم. در روز سوم حوت قیام همه جانبه در تمام نقاط شهر کابل بوقوع پیوست و مردم با شعارهای ضد تجاوز به سرک‌ها  ریختند.

به گفته آقای حبیبی، در حقیقت قیام سوم حوت، در یک خیزش و حرکت پر محتوای خویش، جهاد افغانستان را هم از لحاظ ایدئولوژی و هم در عرصه فراخوانی و بیدارباشی از لحاظ پشتوانه های ملی و مردمی بیمه ساخت. جای هیچگونه تردیدی وجود ندارد که قیام سوم حوت انگیزه، هدف، جهت و شور و احساس خاص و زایدالوصفی را برای مردم در قیام برای دفاع از ارزشهای اعتقادی، هویت ملی و فرهنگی به وجودآورد. این شورانگیزی سبب گردید که پایه های جهاد افغانستان بیش از هر وقت دیگر تقویت گردد و گستره مبارزه در سراسر کشور به سرعت فراگیر شود.

قیام سوم حوت کابل، دوماه بعد از تجاوز ارتش سرخ شوروی در ۶ جدی ۱۳۵۸ به افغانستان روی داد.

 
گفتنی است که نخستین قیام علیه نظام کمونیستی درافغانستان ۴ روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران یعنی در 26 دلو در ولسوالی دره صوف ولایت سمنگان صورت گرفت.

قیام مردم دره صوف در ۲۶ دلو ۱۳۵۷ باعث گردید که مردم دیگر ولایات و مناطق افغانستان نیز بیدار شده و علیه رژیم کمونیستی حاکم بر افغانستان دست به قیام بزنند. پس از قیام مردم دره صوف، مردم ولسوالی چهارکنت و لایت بلخ در ۳ حوت  ۱۳۵۷ دست به قیام علیه رژیم کمونیستی کابل زدند و پس از آن مردم فراه در ۲۱ حوت همان سال دست به قیام زدند و بعد از قیام مردم فراه بزرگترین قیام ضد دولتی قیام مردم هرات در ۲۴حوت ۱۳۵۷ بود که به شهادت حدود ۳۰ هزار نفر از مردم هرات منجر شد.

قیام ۲۴حوت در هرات علاوه بر زمینه‌سازی قیام‌های بعدی، برداشته شدن نقاب کمونیسم و افشا شدن صورت حقیقی آن بود که با کشتار گسترده مردم نشان داد که شعارهای جامعه مردم سالار، بدون طبقه و مترقی آنان دروغی بیش نبوده است.