یک «مهاجم انتحاری» خود را در مسجد مملو از نمازگزاران در شهر پیشاور پاکستان منفجر کرده است. تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی) مسئولیت این حمله را برعهده گرفت. آمار کشته‌شدگان به بیش از ۶۰ نفر رسیده است.
بیشتر کشته‌شدگان از نیروهای پولیس هستند.
شهباز شریف؛ نخست‌وزیر پاکستان، این انفجار را به شدت محکوم کرده و گفته است استراتژی جامعی را برای برقراری نظم و قانون در خیبر پختونخوا اتخاذ خواهد کرد.
او گفته کسانی که در پشت این حمله هستند «ربطی به اسلام ندارند».
او گفت همه ارکان کشور در برابر تروریزم «متحد هستند و کسانی که علیه پاکستان می‌جنگند نابود خواهند شد».
او به وزیر داخله دستور داده برای افزایش ظرفیت مبارزه با تروریزم به ویژه به ایالت خیبر پختونخوا کمک کند.
این مسجد در شاهراه منطقه حساس شهر موسوم به «خط پولیس» است که مقر نیروهای امنیتی و محل سکونت افسران پولیس و زندان مرکزی پیشاور است.
در پی این رویداد، بسیاری از ناظران و تحلیلگران درباره چشم انداز امنیت و ثبات در پاکستان، ابراز نگرانی عمیق کرده اند. به باور آنها این حمله می تواند نشانگر آغاز دور تازه خشونت های مرگبار در پاکستان و شکست تلاش ها برای برقراری صلح میان دولت مرکزی و جنگجویان طالبان باشد.
تحریک طالبان پاکستان که مسئولیت این رویداد را برعهده گرفته، هشدار داده است که این آغاز سری جدید حملات انتقام جویانه آن گروه است. در صورت درست بودن این تهدید، باید منتظر بدتر شدن وضعیت امنیتی پاکستان به ویژه در ایالت خیبرپختونخوا باشیم؛ جایی که از زمان جنگ افغانستان علیه شوروی، کانون اصلی زایش و افزایش و پرورش ستیزه جویان مورد حمایت دولت مرکزی پاکستان و متحدان خارجی آن بوده است.
بنابراین، مبارزه با تروریزم برای دولت پاکستان به سادگیِ ایجاد، تقویت، تجهیز، گسترش و گسیل آن به کشورهای همسایه نیست و حمله پیشاور هم این برداشت را تایید می‌کند.
پاکستانی ها اکنون با یک درد سر بزرگ رو به رو هستند و آن، مبارزه با بلایی است که خود آن را به کمک قدرت های استعماری و سازمان های جاسوسی امریکا و غرب، مهندسی و معماری کردند؛ اما حالا برای مهار آن، تنها مانده اند.
چالش دیگر، فقدان تعهد پاکستان برای مبارزه با تروریزم در منطقه است. در حالی است که ثبات و امنیت منطقه ای در نتیجه فعالیت نیروهایی که از پاکستان برخاسته اند همواره در معرض تهدید بوده است، سران اسلام آباد و درجه داران ارتش و سازمان جاسوسی آن کشور، هرگز این تهدید را جدی نگرفته اند.
آنان تاکنون تصور می کردند که تروریزم ابزاری در خدمت توسعه طلبی هژمونیک پاکستان است و در کنار آن، اهداف سلطه جویانه و استعماری قدرت های بزرگ شریک پاکستان در این پروژه مخوف و مرگبار را نیز تامین می کند؛ اما اکنون که استعمار در منطقه، شکست خورده و کشورهایی مانند افغانستان به استقلال دست یافته اند، نوک پیکان حملات تروریست ها به سمت اسلام آباد نشانه رفته است.
با این حال، حمله مرگبار پیشاور، یکبار دیگر ضرورت تشکیل یک ائتلاف قدرتمند منطقه ای برای مبارزه با تروریزم را مورد تاکید قرار می دهد. این حمله نشان می دهد که هیچ کشوری در منطقه نمی تواند ادعا کند که در برابر تروریزم، مصونیت دارد؛ زیرا همان حربه ای که پاکستان در طول این سال ها علیه کشورهای دیگر به کار برده بود، اکنون علیه خود آن کشور استفاده می شود و این یعنی ثبات و امنیت منطقه به شدت در معرض خطر قرار گرفته و اگر گام های مؤثری برای برچیدن بساط افراط گرایی و تروریزم در منطقه، به ویژه از سوی کشورهایی که پیش از این حامی جدی پروژه های تروریستی تحت مدیریت غرب بوده اند، برداشته نشود، فاجعه ای که دیروز در پیشاور رقم خورد، به سرعت به سراسر پاکستان و پس از آن دیگر کشورهای منطقه، گسترش و تعمیم خواهد یافت.
بنابراین، انتظار می رود که کشتار پیشاور، سران اسلام آباد و درجه داران ارتش و آی اس آی را به تجدید نظر عمیق، جدی و واقعی در راهبرد امنیتی پاکستان در قبال گروه های ستیزه جو و افراط گرا و استفاده ابزاری از آنها برای تامین و تحقق اهداف سلطه جویانه شان در کشورهای همسایه و منطقه وادارد و این امر به سرعت، راه را برای ایجاد یک ائتلاف قدرتمند منطقه ای علیه تروریزم و افراط گرایی، هموار سازد.
دریافت صفحه با کد QR