همزمان با فرارسیدن سالروز شهادت امام هادی علیه السلام، یک عالم دین در بلخ اظهار داشت که امام هادی علیه السلام شهید امر بالمعروف و نهی از منکر یاد می شود، زیرا در این عرصه فعالیت های زیادی انجام داده است و جامعه را به سمت حق هدایت کرده است.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مزارشریف: سوم رجب مصادف با سالروز شهادت مظلومانه امام علی النقی علیه السلام است. به این مناسبت، حجت الاسلام محمد امین محمودی، آگاه مسایل دینی بلخ به آوا گفت: امام هادی علیه السلام در آن شرایط خفقان و محدودیت های فراوان، هیچ گاهی دست از امر بالمعروف و نهی از منکر برنداشت، زیباترین برخورد و وظیفه اش را اجرا و این فریضه الهی را زنده نگه داشت و به آن عمل کرد.

او افزود که امام هادی علیه السلام به سه شکل در جامعه امر بالمعروف و نهی از منکر می کرد که اول با تربیت شاگردان متخصص در عرصه های مختلف بود که بیش از ۱۸۰ شاگرد را تربیت کرد که همه نمایندگان امر به معروف بودند.

وی دومین فعالیت امام هادی علیه السلام را تعیین وکیل در میان جامعه عنوان کرده گفت: نمایندگان آن حضرت در اکثر مناطق جغرافیایی آن روز به گونه ی منظم و مدیریت شده کار می کردند و مسئولیت امر به معروف را داشتند.

او افزود که معیار نمایندگان آن حضرت خبره گی، نبوغ و و تقوا بود و سن و سال و مسائل قومی نزد امام مطرح نبود.

این عالم دین، اقدامات عملی شخص امام هادی علیه السلام را سومین فعالیت ان حضرت در بحث امر بالمعروف عنوان کرده گفت: آن حضرت در تمام شرایط حتی در لحظاتی که مامورین به خانه اش ریخته بودند و ایشان را به مجلس حکام بردند و مردم را امر به معروف و از درس های عبرت تاریخ آگاه می کرد.

او تاکید کرد که این اقدامات امام سبب شد تا آن حضرت را شهید امر به معروف بنامند و زندگی امام پر از درس در این مورد است.

آقای محمودی گفت که اسلام دین بی تفاوتی نیست و انزوا و گوشه گیری در سیره ی چهره ها مزمت شده است و باید نسبت به جامعه حساس باشند.

او اضافه کرد که ترک امر بالمعروف آثار شومی دارد و بنابر این امام علی علیه السلام ترک آن را مصادف با نابودی و مرگ جامعه عنوان کرده است.

آقای محمودی امر به معروف را خیرخواهی و نجات جامعه توصیف کرده و اظهار داشت که ائمه ی هدی مخصوصا امام هادی علیه السلام تلاش داشت تا جامعه به سمت رشد و فلاح رفته از گناه که باعث عقب ماندگی می شود دور شود.

به گفته ی او، امام هادی علیه السلام و ائمه هدی افراد ترک کننده امر به معروف را شریک مجرم و علت تسلط بیگانگان بر سرنوشت جامعه، تسلط بدان بر جامعه و عطا نشدن نعمات الهی می دانسته اند.