همزمان با ششم جدی، ۴۳ و مین سالروز هجوم شوروی به افغانستان؛ رییس پیشین دانشگاه تخار و یک چهره جهادی بلخ اظهار داشتند که هجوم قدرت های شرق و غرب، پیامدی جز ویرانی بر کشور نداشته و باید مردم بدانند که هیچ قدرتی برای رفاه و آبادی افغانستان نیامده و نخواهند آمد و این خودم مردم هستند که باید با اتحاد و همدلی کشور را بسازند.

 خبرگزاری صدای افغان(آوا)-مزارشریف: همزمان با فرارسیدن ششم جدی، ۴۳ و مین سالروز هجوم شوروی سابق در افغانستان، خیرمحمد خیرخواه، رییس پیشین دانشگاه تخار به آوا گفت که هجوم شوروی بر افغانستان در شرایطی که مردم آن زمان تجربه چنین تحولی را نداشتند، پیامدهای منفی و ویرانی های زیادی بر کشور برجا گذاشت که تاکنون مردم جور آن مشکلات را می کشند.
 
او افزود که با حضور شوروی در افغانستان مردم با هیچ امکاناتی و با دست خالی مقابل توپ و تفنگ ایستادند و از کشور دفاع کردند.
 
خیرخواه اما گفت که هجوم شوروی از طرفی هم سبب شد تا مردم بینش سیاسی و آگاهی پیدا کنند و این تجربه ی تلخ آنان را بیدار کند.
 
رییس پیشین دانشگاه تخار گفت: درسی که امروز می شود از ششم جدی گفت این است که هر کس خودش خانه اش را آباد می کند و هیچ کشوری حتی مقتدیرین کشور نیز برای آبادی به جایی هجوم نمی برد.
 
او افزود که باید ملت افغانستان متحد باشند، وحدت نظر باید داشته باشیم، بر داشته های کشور باید سرمایه گذاری شود، بر خودکفایی فکر شود، منابع عایداتی بلند برده شود، روابط خارجی را طوری تامین کنیم که کشورهای همسایه به ما ضرری نرساند.
 
خیرخواه تصریح کرد که مردم از هجوم شوروی، درس نگرفته بودند و عدم اتحاد شان سبب شد که بار دیگر امریکا بر افغانستان هجوم آورده و بدتر از شوروی خسارات مادی و معنوی بر پیکر کشور وارد کند.
 
همچنین محمد یونس تدبیر، متنفذ و چهره جهادی بلخ نیز به آوا گفت که هجوم شوروی سابق بر افغانستان عامل قتل هزاران فرد بی دفاع، مهاجرت بیش از ۲ میلیون تن و نابودی زیربناهای کشور گردید.
 
او هجوم شوروی را سرچشمه و آغازگر جنگ های چهار دهه اخیر در کشور عنوان کرده اظهار داشت که پس تجاوز شوروی، مردم افغانستان روی خوشبختی را ندیدند.
 
تدبیر اضافه کرد که پس از ششم جدی مردم تصمیم گرفتند که افغانستان را از چنگال شوروی نجات بدهند، با هم متحد شدند اما پس از شکست این ابر قدرت، اتحاد مردم دوباره سست شد و بار دیگر قدرت های بدتر از شوروی چشم طمع بر افغانستان دوختند.
 
او گفت که در زمان شکست شوروی در جبهات جنگ حضور داشت و به خوبی اتحاد مردم را می دید که چگونه تمام اقوام برادرانه در مقابل شوروی کمر همت بسته بودند و می خواستند یک کشور آزاد داشته باشند و بالاخره موفق شدند و شوروی افغانستان را ترک و شکستش را پذیرفت.