خبرگزاری صدای افغان(آوا)- کابل: این اظهارات آگاهان سیاسی در حالی مطرح میشود که ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی، در تویتی در پاسخ به سخنان اخیر کاردار سفارت امریکا برای افغانستان، نوشته که مسوولان امریکایی باید در امور داخلی کشور ما مداخله نکنند و موسساتی که در افغانستان فعالیت دارند مکلف به رعایت قوانین و فرامین کشور ما هستند.
او افزوده است: ما به کسی اجازه نمیدهیم که تحت عنوان کمکهای بشری در مورد فیصلهها و یا مسوولان امارت اسلامی افغانستان سخنان بیمسولیت بگویند و یا تهدید نمایند.
امن الله احساس، آگاه سیاسی در مصاحبه با آوا گفت که امریکا نباید به بهانههای کمک به شهروندان در امور داخلی کشور مداخله کند؛ زیرا وضعیت کنونی در افغانستان نتیجه 2 دهه سیاست مداخله جویانه امریکابوده است.
او علاوه کرد که امریکا با سیاست دوگانه خود از یک سوی امارت اسلامی را کمک مالی میکند و از سوی دیگر فشار وارد میکند که به خواستهای خود در افغانستان برسد.
این آگاه سیاسی تاکید کرد: امریکا با فشار آوردن بالایی حکومت موجود در افغانستان میخواهد که امارت اسلامی از سیاستهای فعلی خود دست بردارد و در سیاست خود منافع امریکا را در نظر بگیرد.
آقای احساس، ابزار داشت که امریکا و دیگر کشورهای بزرگ جهان نباید بیشتر از این در امور افغانستان مداخله کنند، بگذارند که افغانها نظام سیاسی و نظام اقتصادی خود را خود شان بسازند.
اوبا بیان اینکه برای امریکا حقوق بشر و آزادیهای فردی معنی ندارد، اظهار داشت که اگر امریکا پای بند به حقوق بشر و آزادی های فردی نمیباشد، اگر پای بند می بود ذخایر ازری افغانستان مسدود نمی کرد.
درهمین حال ویس ناصری، آگاه امور سیاسی نیز در مصاحبه با آوا گفت: امریکا به دنبال اهداف کلان خود در منطقه است، از این رو نه امارت اسلامی را به حکومت کردن میماند و نه هم بصورت جدی در مقابل امارت ایستاد میشود.
او خاطرنشان کرد که بی ثباتی در افغانستان به نفع امریکا است، زیرا امریکا بخاطر دنبال کردن اهداف کلان خود در منطقه میخواهد که افغانستان یک تهدید برای کشورهای همسایه و رقبای امریکا در آسیا باشد.
ناصری، علاوه کرد که حقوق بشر، آزادیهای فردی و باز شدن مکاتب و دانشگاهها به روی دختران یک شعار است، برای امریکا هیچ مهم نیست که مکاتب و دانشگاهها به روی دختران باز شود، بلکه مهم منافع امریکا است که باید در افغانستان بر آن برسد.
این درحالیست که امریکا در افغانستان 20 سال حضور نظامی داشت و در همه امور حکومت داری مداخله می کرد که در این مدت نظر به گزارشها بطور کلی داده شده است، ۲۵۰ هزار افغانی جان خود را از دست دادند و یک میلیون افغان زخمی، ۵ میلیون نفر در داخل کشور آواره و ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر پناهجو شدند.