بانوان دانشگاهی و حوزوی و فعالان فرهنگی در گفتمان هفتگی بخش بانوان مرکز فعالیت های فرهنگی، اجتماعی تبیان در مشهد مقدس، دشمن شناسی را راه رسیدن انسان به سعادت دانستند و گفتند: یکی از راه هاي که انسان را به سعادت می رساند، «دشمن شناسی» است و راه سعادت فردی و اجتماعی ما بستگی به میزان شناخت ما از دشمن دارد و خطر دشمنان داخلی و فتنه انگیزان به مراتب بیشتر از خطر دشمنان خارجی است.

 خبرگزای صدای افغان (آوا) - مشهد مقدس: گفتمان هفتگی بخش بانوان دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی، اجتماعی تبیان در مشهد مقدس با حضور بانوان حوزوی، دانشگاهی و فعالان فرهنگی برگزار شد.
 
عاطفه قدسی، لیسانس زبان ادبیات انگلیسی و فعال فرهنگی گفت: یکی از راه هاي که انسان را به سعادت می رساند، «دشمن شناسی» است و راه سعادت فردی و اجتماعی ما بستگی به میزان شناخت ما از دشمن دارد.

دشمن در عرصه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی و زمانی در عرصه نظامی به میدان می آید و گاهی از طریق فرهنگ و اندیشه وارد می شود. بنا براین شناخت میدان های  هجوم و ضربه زدن  دشمن متفاوت است و باید این میدان ها و راهکارها را بشناسیم و هوشیار باشیم تا از دشمنان ضربه نخوریم.
 
وی افزود: از آنجا که خطر دشمنان داخلی یعنی منافقان بیشتر از خطر دشمنان خارجی است، باید هميشه مراقب فتنه‌گران داخلی باشیم واز نظر قرآن کریم، فتنه‌گری منافقان داخلی از جنگ و هجوم دشمن خارجی خطرناک‌تر است، زیرا اینها از درون خانه به مومنان حمله می‌کنند و آسیب جدی و بدتری بر بنیان امت و بنیاد‌ها و نهاد‌های نظام سیاسی وارد می‌سازند و به فتنه‌گری می‌پردازند. چنانچه رهبر فرزانه حضرت امام‌ خامنه‌ای ( حفظه الله)  درباب دشمن شناسی می‌فرمایند:
«خطراتی که هر ملّتی را تهدید میکند این است که دشمنِ خودش را نشناسد».
 
در ادامه ی این گفتمان، آمنه نظری مسئول بخش بانوان مرکز فعالیت های فرهنگی تبیان در مشهد مقدس گفت: بعد از شناخت ما از دشمن و پیدا کردن راهکار های مقابله با آن،  نوبت به عمل کردن و فعال بودن می رسد که باید در جبهه رو به روی دشمن از حالت سکون خارج شویم و در میدان عمل آن هم به صورت عاقلانه ورد پیدا می کنیم.
 
این فارغ‌التحصیل التحصیل رشته فقه و معارف اسلامی در مقطع کارشناسی خاطر نشان کرد: ورود ما در میدان مقابله با دشمن الزاما باید با بصیرت باشد که اگر بصیرت نباشد بدون شک شکست میخوریم و چه بسا که به بیراهه هم کشیده می ‌شویم، به همین جهت باید با بصیرت و آگاهی وارد میدان عمل شده ورفع ابهام و شبهه از دین داشته باشیم، اما اگر بصیرت کافی را نداشتیم ناخواسته  درگیر شبهات و ابهامات شده و ناآگاهانه در میدان دشمن بازی میکنیم.
 
از سوی دیگر، فریبا هاشمی فعال فرهنگی  و خبرنگار گفت: قبل از پرداختن به مبحث دشمن شناسی باید انواع دشمن را شناخت و
همواره برای انسان یک دشمن درونی و یک دشمن بیرونی وجود دارد که برای شناخت دشمن آشکار، از آیه "... و لا تتبعوا خطوات الشیطان ،انه لکم عدوا مبین" کمک می گیریم که بر طبق این آیه، دشمن به صورت واضح و بارز ،عداوت خود را به نمایش میگذارد و خداوند به ما هشدار میدهد که تبعیت نکنید از شیطان، که او برای شما دشمن آشکاریست و در اینجا شیطان همان دشمن معنا می شود.
 
وی در ادامه تاکید  کرد: در این نوع  دشمنی، شخص، رفتار، عقیده و هر چیزی که بر خلاف و بر ضد ما و منطق اسلام باشد را می شناسیم، بنابراین عاقلانه نیست که از آن پیروی و تبعیت کنیم. مبارزه با این نوع دشمن بسیار راحت تر از نوع دوم یعنی دشمن درونی می باشد. دشمن درونی مجموعه ای از تفکرات و وسوسه هایی است که اغلب هم منطبق با دین و اخلاق نیست.
 
این تفکرات خیلی نرم در درون ما رخنه کرده و با تکرار و توجیه موجب میشود زشتی یک فعل برای ما کم و به مرور از بین برود. و این ماجرا تا آنجایی ادامه پیدا می کند که جای ارزش و ضد ارزش تغییر کرده و در ظاهر ما فردی مسلمان و اهل کتاب هستیم، اما در عمل خلاف آنچه به ما تکلیف شده رفتار می کنیم.
 
فاطمه سجادی فعال فرهنگی و کارشناس مدیرت اطلاعات نیز در این گفتمان گفت: برخی از دشمنان انسان دشمن ایمان هستند. و به ایمان و اعتقادات انسان ضربه می‌زنند. یکی از آنها که بزرگ‌ترین و قوی‌ترین دشمن می‌باشد، شیطان است. قرآن کریم به صراحت شیطان را دشمن بشر می‌داند:«إِنَّ الشَّیْطانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا، همانا شیطان دشمن شما است، پس او را دشمن بدانید».

وی عنوان کرد: از دیگر شیوهای کلی دشمنان جنگ روانی است. در قرآن موارد مختلفی را می‌توان یافت که دشمنان با هدف ضربه زدن به جامعه اسلامی از آن استفاده می‌کنند. مواردی از قبیل تحقیر مؤمنان و بزرگ‌نمایی مخالفان، توجیه، شایعه ، تضعیف باورهای دینی، اظهارات دروغین و یا ریاکارانه، وعده‌های دروغین، فریب و... از جمله آنها می‌باشد. هدف دشمنان از چنین رفتارهایی القای یأس و ناامیدی در مردم و روی برگرداندن از اولیاء الله و دستورات الهی است. به عنوان مثال می‌توان به شگرد فریب اشاره کرد که معمولاً با کذب و دروغ همراه است.