خبرگزاری صدای افغان(آوا) - نگاه روز: مردم افغانستان به کشورهای بزرگ اسلامی از جمله ایران و عربستان، اقبال نشان داده اند به این امید که پس از خروج نظامیان اشغالگر امریکایی و استقلال کشور ما از اشغال ۲۰ ساله امریکا و ناتو، این بار کشورهای اسلامی به مسئولیت های واقعی خود برای کمک به یک ملت مسلمان عمل کنند و اجازه ندهند که سرنوشت آن توسط قدرت های استعماری غربی تعیین شود میلیون ها انسان مسلمان، دستمایه توسعه طلبی، سوداندیشی و اشغالگری رامبوهای مست امریکایی قرار بگیرند.

تازه ترین نظرسنجی موسسه سنجش افکار گالوپ در سال ۲۰۲۲ نشان داده که نفرت مردم افغانستان از امریکا به حداکثر ممکن افزایش یافته و عربستان سعودی بالاترین رتبه محبوبیت، یعنی حدود ۴۰ درصد را به دست آورده است. بربنیاد این نظرسنجی از هر چهار نفر یک نفر‌، یعنی حدود ۲۵ درصد مردم نیز نسبت به کشور همسایه، جمهوری اسلامی ایران نظر مثبت دارند.
 
چین و روسیه، دو کشوری که روابط گرمی با امارت اسلامی دارند، از نظر مردم افغانستان با ۱۴ درصد تأیید، همچنان در رتبه‌ های پایین محبوبیت قرار دارند.
 
در گزارش گالوپ آمده که «مردم افغانستان همیشه به سیاست کشورهای دیگر نگاه منفی نداشتند؛ اما حالا خود را در وضعیتی ظاهراْ ناامیدکننده و جامعه بین ‌المللی را در کشور خود ناکام می‌ بینند».
 
صرف نظر از ارزیابی موسسه گالوپ، این واقعیت که مردم افغانستان همواره بیگانه ستیز بوده و با سلطه بیگانگان بر سرنوشت شان مخالفت کرده و علیه آن جنگیده اند، چیزی نیست که قابل انکار باشد.
 
در این میان، نفرت مردم افغانستان از امریکا تنها به دلیل اشغال، جنایت و فجایعی که از سوی نظامیان متجاوز امریکایی و متحدان آنها صورت گرفته نیست. آنها امروزه امریکا را نماد کامل کفر می دانند که برای نابودی اسلام و تضعیف دولت های اسلامی، توطئه و تعدی و تجاوز می کند و جنگ به راه می اندازد.
 
مردم افغانستان که طعم تلخ ۲۰ سال اشغال را چشیده اند و هنوز هم از پیامدهای فاجعه بار آن رنج می برند، شاید بهتر از هر ملت دیگری به این واقعیت پی برده باشند که امریکا هرگز برای نجات ملت ها و کشورها اقدامی نمی کند، حقوق بشر امریکایی یک فریب بزرگ است، تعیین کننده دوستی و دشمنی امریکا، منافع حیاتی و اهداف راهبردی واشنگتن است، برای امریکایی ها هیچ دوستی و دشمنی دایمی وجود ندارد، اگر لازم باشد، مردم به سادگی از سوی امریکا نادیده گرفته می شوند و حقوق بدیهی آنان لگدمال می شود.
 
بنابراین، پس از خیانت بزرگ امریکا در حق مردم افغانستان، فرار بزدلانه نظامیان اشغالگر امریکایی، انسداد دارایی های ملی افغانستان و واگذاری مردم در میانه فقر و فاجعه، اکنون مردم بیش از هر زمان دیگری در گذشته از امریکای جنایتکار، متنفر اند و به توانایی رهبری جهانی آن تردید دارند؛ زیرا می دانند که این ابرقدرت در حال افول و فروپاشی، درگیر مشکلات و بحران های بزرگ داخلی خود است و همانگونه که به تمام تعهدات و پیمان های استعماری خویش در مقابل دولت دست نشانده کابل، پشت کرد و آن را تنها گذاشت، در آینده نیز اگر منافع و موقعیت اش اقتضا کند به سادگی این کار را بارها و بارها تکرار خواهد کرد.
 
با این حساب، مردم افغانستان به کشورهای بزرگ اسلامی از جمله ایران و عربستان، اقبال نشان داده اند به این امید که پس از خروج نظامیان اشغالگر امریکایی و استقلال کشور ما از اشغال ۲۰ ساله امریکا و ناتو، این بار کشورهای اسلامی به مسئولیت های واقعی خود برای کمک به یک ملت مسلمان عمل کنند و اجازه ندهند که سرنوشت آن توسط قدرت های استعماری غربی تعیین شود میلیون ها انسان مسلمان، دستمایه توسعه طلبی، سوداندیشی و اشغالگری رامبوهای مست امریکایی قرار بگیرند.
 
به نظر می رسد که نتیجه این نظرسنجی درباره اقبال مردم افغانستان به عربستان و ایران، این قدرت مهم اسلامی را در برابر یک رسالت خطیر تاریخی قرار می دهد و سهم و جایگاه آنان را در معادلات افغانستان و جهان اسلام بالا می برد.
 
در این میان، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای، پیش از این، بیشترین کمک را به مردم افغانستان انجام داده و همواره سهم بزرگی در کاهش درد و رنج مردم، تلاش برای نجات افغانستان، تامین صلح و امنیت و رفاه و آرامش و جلوگیری از گسترش بحران و فاجعه در کشور ما انجام داده است و از این پس نیز سیاست اصولی تهران در قبال افغانستان، استمرار همان سیاست های گذشته خواهد بود.
 
درباره عربستان اما تردید وجود دارد. رژيم ریاض باید از بازی در زمین امریکا به ویژه در معادلات مربوط به منطقه و جهان اسلام دست بردارد، به حمایت از جریان های تکفیری و تروریستی پایان دهد، در کنار مردم افغانستان صرف نظر از قومیت و مذهب و گرایش سیاسی آنان بایستد و از امکانات و فرصت هایی که در اختیار دارد برای التیام زخم های عمیق چند ده ساله این ملت مسلمان و قربانی سیاست های استعماری غرب و شرق و مزدوران منطقه ای آنان، تلاش کند.