جمعی از بانوان حوزوی و دانشگاهی و فعالان فرهنگی، در گفتمان هفتگی بخش بانوان مرکز فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی تبیان در مشهد مقدس گفتند که امروزه بسیاری از آسیب های اجتماعی به دلیل عدم خودآگاهی و خودشناسی انسان است.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مشهد مقدس: گفتمان هفتگی بخش بانوان دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی، اجتماعی تبیان در مشهد مقدس با حضور بانوان حوزوی، دانشگاهی و فعالان فرهنگی، پنج شنبه (۳ قوس) برگزار شد.
 
آمنه نظری؛ مسئول بخش بانوان مرکز فعالیت های فرهنگی تبیان در مشهد مقدس گفت: خودآگاهی از جمله اصولی است که دارای ابعاد مختلف است، اما از مهم ترین ابعاد خودشناسی یا خودآگاهی بُعد اعتقادی و فردی است. در بُعد اعتقادی، خوشناسی مقدمه خداشناسی است یعنی انسان برای شناخت حقیقی خداوند متعال ابتدا باید خود و دلیل آفرینش‌ خود را بشناسد، تا بتواند بعد از پی بردن به حقایق مرتبط با ذات خودش، خداوند عزوجل را نیز آنگونه که باید بشناسد.
 
وی در ادامه اظهار داشت: در بُعد فردی و نسبت به وجود شخصی انسان که ذاتا علاقه به پیشرفت و ترقی دارد، بازهم ابتدای راه گام نهادن در مسیر خودشناسی است و از آن جهت که بشر در مسیر ترقی و تکامل خود اهدافی را گاه بلندمدت و گاه کوتاه مدت ترسیم می‌کند، الزاما باید عناوینی چون، شناخت علاقه ها، استعدادها و مهارت ها را مورد توجه خود قرار دهد.
 
این فارغ‌التحصیل رشته فقه و معارف اسلامی در مقطع کارشناسی در ادامه‌ افزود: هموار شدن راه رسیدن به اهداف و گذشتن از نقطه دور به نزدیکِ اهداف، و تا رسیدن به خط وصل اهداف و آرزوها با شناخت خودِ انسان امکان پذیر است، زیرا تا بشر نداند که چه می‌خواهد و  چه مهارت هایی در وجودش دارد، بعید است که لذت لحظه اتصال به اهدافش را بچشد.
 
در ادامه‌ این گفتمان، لیلا آرامهر؛ دانشجوی دکترای فلسفه و تربیت گفت: اولین مرحله خودشناسی، خداشناسی است و ما زمانی که خودمان را و خدای خودمان را بشناسیم، می توانیم به نعماتی که از خداوند به ما رسیده پی ببریم. در قرآن کریم آیه ۵۳ سوره فصلت به آن پرداخته شده که خدا می‌فرماید: «سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهيد.
به‌زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف عالم و در درون جان شان به آن‌ها نشان مى‌دهيم تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است؛ آيا كافى نيست كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است؟!»
 
به گفته این حافظ کل قرآن و نهج البلاغه، وقتی انسان مبادرت به خودشناسی داشته باشد، می‌تواند نقاط قوت و ضعف خود را پیدا کند، موجب می‌شود تا آن نکات را تقویت و یا اصلاح کند؛ زمانی که انسان سعی در اصلاح خودش داشته باشد، رفتار خود را محور و ملاک قرار نمی‌دهد و این باعث می‌شود از نقد غیرمنصفانه در مورد دیگران هم دور باشد.
                                                                                     
محدثه صادقی؛ یکی از فعالان فرهنگی هم در این گفتمان با تاکید بر اینکه مهم ترین و کوچک ترین جامعه خانواده است و این جامعه کوچک تاثیر مستقیم بر جامعه بزرگ ما می‌گذارد، گفت: شخصی که به مرحله خودشناسی رسیده باشد هنگام عصبانیت خود را کنترل کرده و خشم خود را فرومی خورد، اما اگر نتواند خشم  را کنترل کند، می‌تواند  باعث تخریب  خود شخص و بروز مشکلات زیادی در جامعه شود.
 
وی در ادامه مطلب افزود: شخصی که نتواند کنترلی روی رفتار خود داشته باشد، و هنگام مواجهه با کوچکترین برخوردی در خانواده و یا اجتماع، بحث یا آشوبی به پا می‌کند، هم خود و هم دیگران را دچار مشکل می‌کند، چنین فردی به خود آگاهی نرسیده و ممکن است در زندگی فردی و اجتماعی دچار مشکل جدی شود.
 
از سوی دیگر، شهناز صادقی؛ فعال فرهنگی گفت: امروزه بسیاری از آسیب های اجتماعی به دلیل عدم خودآگاهی انسان از خود است، مثلا اگر خانمی بداند و آگاه باشد که حجاب برای چیست؟ و چرا باید آن را حفظ کند،  هرگز دچار غرب زدگی نمی‌شود و با دیدن پوشش های نامناسب، و به جای تقلید نادرست، در صدد آن است تا پوشش خود را طبق شریعت اسلامی حفظ کند.
 
وی گفت انسانی که به خودآگاهی و شناخت خود رسیده باشد، همواره در صدد رفع عیوب و نقص ها و همچنین پرورش صفات نیکوی خود است و می‌داند که وظایفش در مقابل دیگران چیست و از زندگی چه می‌خواهد و چگونه می‌تواند انسان بهتر و مفیدتری برای خود و جامعه باشد و در این مسیر تلاش می‌کند.