تعامل با امارت اسلامی ضرورت اجتناب ناپذیر است و اگر ما بنا است در داخل افغانستان فعالیت های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشته باشیم، باید تعامل وجود داشته باشد.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) – مشهد مقدس: حجت الاسلام والمسلمین سید محمد هاشمی راستی مسئول دفتر مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در مشهد،  گفت: لزوم تعامل با امارت اسلامی ضرورت اجتناب ناپذیر است و اگر ما بنا است در داخل افغانستان فعالیت های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشته باشیم، باید تعامل وجود داشته باشد.

آقای هاشمی راستی در مراسم عزاداری دهه سوم محرم الحرام (شب ۲۴ محرم)، با اشاره به اوضاع جاری کشور بیان نمود که در این چند روز بسیاری از هموطنان مکرر تماس گرفتند و سوال کردند که چرا مرکز فرهنگی تبیان با گروه طالبان تعامل کرده؟ این تعامل چه سودی دارد و برای چیست؟
در این خصوص دو نکته را میگویم؛ نکته اول اینکه در داخل افغانستان اکثر و اغلب تشکل ها و جریان هایی که فعالیت دارند اعم از شوراهای علما که در ولایات مختلف افغانستان فعال اند، مسئولین و سرپرست های تشکل های مذهبی که کارهای شان مربوط به حسینیه ها تکایا و مساجد است، حتی وکلای گذر و دیگر شخصیت های متنفذ اجتماعی در شهرها و ولایات افغانستان با مسئولین امارت اسلامی در ارتباط و تعامل هستند.

وی افزود: قبل از ماه محرم یکی از دوستان از شخصیت های جامعه تشیع،  با بنده از هرات تماس داشت و می گفت؛ ما یک دیدار و نشستی داشتیم با والی هرات در برنامه های محرم، وقتی که از جلسه آمدیم بیرون بزرگان تاکید کردند که سعی کنیم که این نشست در فضای مجازی نشر نشود و کسی خبردار نشود.
خوب ببینید اگر این نشست لازم و ضروریست و مورد نیاز است و مقتضیات زمان ایجاب میکند که بزرگان و متنفذین نشستی داشته باشند، صحبتی داشته باشند، تعاملی داشته باشند، چرا باید رسانه ای نشود؟ چرا باید سعی کنیم که کسی با خبر نشود اصلا؟ همین حالا باور کنید که متنفذین و شخصیت های اجتماعی در موضوعات مختلف در هفته چندین بار با مقامات مسئول امارت اسلامی در ارتباط هستند، نشست دارند، صحبت دارند در مورد برنامه های مختلف، این تعامل بعنوان یک تعامل سازنده ادامه داشته در رابطه با مسایل امنیتی، در رابطه با موضوع مطالبی که در جلسات مطرح میشود و همینطور در خصوص اینکه پرچم های محرم در کجاها نصب شوند و کجاها به صلاح نیست و نصب نشود.

آقای هاشمی راستی در بیان نکته دوم گفت: مرکز تبیان تمامی اهداف، نیات، ساز و کارها و طرح های خودش را با کمال راستین و صداقت و اخلاص رسانه ای میکند و با تمام مردم در میان میگذارد. لزوم تعامل با امارت اسلامی ضرورت اجتناب ناپذیر است و اگر ما بنا است در داخل افغانستان فعالیت های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشته باشیم، خوب باید تعاملی وجود داشته باشد و لزوما باید با طالبان تعامل صورت بگیرد تا زمینه کار و فعالیت در داخل افغانستان فراهم شود.
 
تعریف انسان از منظر قرآن
حجت الاسلام والمسلمین هاشمی در تعریف انسان از منظر قرآن بیان نمود که قرآن مجید در باره انسان تعابیری دارد و از مجموع تعابیری کلام وحی، به این نتیجه می‌رسیم که اساسا اوصاف وجودی انسان از دیدگاه قرآن مجید به ۲ دسته تقسیم شده اند؛ یک دسته اوصاف و صفات رحمانی وجود انسان است و دسته دیگر اوصاف رذیله و شیطانی وجود انسان.
و به همین دلیل انسان در مسیر زندگی همواره در سر یک دو راهی تعیین کننده انتخاب قرار دارد. قرآن مجید هرجا در باره اوصاف رحمانی وجود انسان توجه نموده، می بینیم که با زیباترین تعابیر و با زیباترین جملات و کلمات انسان مورد خطاب قرار گرفته و مخاطب واقع شده است و آنجایی که ضد ارزش ها مورد توجه بوده، باز می بینیم که با بدترین جملات و کلمات و با بدترین تعاریف از آن انسان سخن به میان آمده است. آنجایی که قرآن مجید ارزشهای وجودی انسان را مورد توجه قرار داده و از این منظر تعابیری را برای انسان بکار برده است که بسیار زیاد است.

آقای هاشمی راستی با اشاره به باور و اعتقادات وهابیت بیان کرد که وهابیت مدعی هستند و هر از چندگاهی تبلیغ می کنند که سجده کردن مطلقا برای غیر خدا جایز نیست و کسی که غیر خدا را سجده کند او مشرک است. در این رابطه آیه صریح قرآن مجید است وقتی که خداوند آدم را خلقت کرد، دستور داد که ملائیک آدم را سجده کنند و همه سجده کردند و این سجده برای غیر خدا است.

او گفت: در یک تقسیم کلی سه نوع سجده داریم:
سجده اول، سجده پرستش و ستایش است، این سجده ای است که به قصد و نیت پرستش انجام میشود و این سجده مختص ذات عبودیت است، سجده پرستش و ستایش را برای غیر خدا هرگز مومنی انجام نخواهد داد زیرا این سجده یکی از بهترین عبادات است که مخصوص ذات پروردگار عالم است و بدون تردید سجده به نیت و به قصد پرستش و ستایش برای غیر خدا شرک و کفر خواهد بود.
سجده دوم؛ سجده تکریم و تعظیم است، یعنی سجده به قصد و نیت تکریم و تعظیم. هر عملی بر مبنای نیتی استوار است، مهم است که ما عمل را به چه قصد و نیتی انجام میدهیم، اگر سجده را با قصد و نیت پرستش و ستایش انجام دادیم، شکی نیست که این سجده مختص پروردگار است و باید برای خداوند متعال باشد و عرض کردیم که سجده دیگر، سجده تکریم و تعظیم است که این سجده ملائکه مقربه الهی برای آدم سجده تکریم و تعظیم است. این نوع سجده برای غیر خدا ربطی اساساً به مبحث شرک ندارد.
سجده سوم، سجده شکر است و به نیت شکرگزاری به پیشگاه خداوند انجام میشود. آنجایی که ارزشهای وجودی انسان مدنظر و مورد توجه پرودگار است، انسان با زیباترین تعابیر مورد خطاب قرار گرفته، انسان مسجود ملائک است، این انسان اگر بر مبنای عقلانیت در مسیر هدایت قرار بگیرد و صفات رحمانی در نظام وجودش حاکم شود، انسان بر مبنای عقلانیت در مسیر هدایت و در واقع در مسیر کمالات انسانی رهسپار شده است، و راه را به سوی مبدا هستی و خالق عالم طی میکند و خودش را بسوی کمالات انسانی از این مسیر دارد نزدیک می‌شود.