خبرگزاری صدای افغان(آوا) - نگاه روز: بربنیاد یک تعریف بسیار ساده، آزادی تا آنجا آزادی محسوب می شود که آزادی دیگران را سلب نکند. این قاعده بدیهی اما ظاهرا درباره سلمان رشدی، تعلیق شده است؛ زیرا او اجازه داشته در پناه حمایت های دربار ملکه انگلیس و دیگر قدرت های غربی و البته رژيم اسراییل، به ایمان صدها میلیون مسلمان، اهانت کند و به اصول مسلم اعتقادی شان بی احترامی و توهین روا دارد.

اندرو وایلی؛ مدیر برنامه‌های سلمان رشدی می گوید که او از زیر دستگاه تنفس مصنوعی خارج شده  قادر به صحبت کردن است.
 
او پیشتر گفته بود که انتظار می ‌رود سلمان رشدی یکی از چشمان خود را از دست بدهد، عصب یک بازوی او آسیب دیده و کبدش چاقو خورده است.
 
سلمان رشدی، نویسنده ۷۵ ساله کتاب «آیات شیطانی» لحظاتی قبل از شروع سخنرانی اش در مؤسسه‌ای در شهر شاتاکووا در غرب ایالت نیویارک، مورد حمله قرار گرفت.
 
پولیس می‌گوید هادی مطر؛ شهروند لبنانی‌الاصل امریکا به عنوان مظنون دستگیر شده است. او مانند هر شرکت ‌کننده دیگری به محل سخنرانی رفته و مجوز ورود گرفته بود.
 
به گفته پولیس مظنون روی صحنه پریده و دست‌کم یکبار به گردن و شکم سلمان رشدی، حمله کرده است.‍
 
حمله به سلمان رشدی با واکنش های گسترده در امریکا و جهان رو به رو شده است. بسیاری از رهبران سیاسی و شخصیت های فرهنگی غرب، از او به عنوان نویسنده ای که از «حق آزادی بیان» خود استفاده کرده، ستایش کرده اند.
 
از نظر آنها نوشتن کتاب آیات شیطانی اقدامی بدیهی برای استفاده از حق آزادی بیان یک نویسنده بوده است. در این میان، از نظر حامیان سلمان رشدی، حمله، هتک حرمت و توهین به باورهای دینی یک و نیم میلیارد نفر از سوی یک نویسنده شهرت طلب و درباری، هرگز نقض آزادی محسوب نمی شود؛ زیرا تنها اوست که حق برخورداری از آزادی بیان را دارد؛ اما یک و نیم میلیارد نفر دیگر، چون نمی خواهند ایدئولوژی لیبرالیسم را بپذیرند و مانند سلمان رشدی در خدمت منافع غرب و اسراییل دربیایند و علیه اسلام موضع بگیرند، باید رؤوس اساسی ایمان و اعتقادشان به بدترین شیوه ممکن مورد حمله قرار بگیرد و توهین شود.
 
این در حالی است که بربنیاد یک تعریف بسیار ساده، آزادی تا آنجا آزادی محسوب می شود که آزادی دیگران را سلب نکند. این قاعده بدیهی اما ظاهرا درباره سلمان رشدی، تعلیق شده است؛ زیرا او اجازه داشته در پناه حمایت های دربار ملکه انگلیس و دیگر قدرت های غربی و البته رژيم اسراییل، به ایمان صدها میلیون مسلمان، اهانت کند و به اصول مسلم اعتقادی شان بی احترامی و توهین روا دارد.
 
در پی رویداد اخیر نیز به احتمال قوی، هادی مطر؛ مهاجم مسلمانی که با چاقو نویسنده کتاب آیات شیطانی را زخمی کرد به عنوان «تروریست» معرفی و محاکمه خواهد شد.
 
در سیستم عدالت قضایی امریکا اما هرگز جایی برای شکایت صدها میلیون نفری که احساسات شان در نتیجه انتشار کتاب توهین آمیز سلمان رشدی جریحه دار شده، وجود ندارد؛ زیرا برپایه استندرد دوگانه لیبرال دموکراسی، یک نویسنده درباری حق دارد به طور یکجانبه از «حق آزادی بیان» خود استفاده کند، حتی اگر این «حق» حقوق واضح صدها میلیون نفر دیگر در زمینه احترام به مقدسات و آزادی باورهای شان به یک دین خاص را نقض کرده باشد.
 
به این ترتیب، آنچه در امریکا اتفاق افتاده همانگونه که جریان غالب رسانه ای و تبلیغاتی غرب هم حکایت دارد، به نفع سلمان رشدی و به زیان جوان مسلمان لبنانی تباری که او را هدف قرار داده، رقم خواهد خورد؛ اما انتظار می رود این رویداد یکبار دیگر، این پیام آگاهی بخش و بیدارگرانه به عموم جوانان مسلمان در سراسر جهان برساند که دین شان از سوی چه کسانی و چرا به سخره گرفته می شود، چه دولت ها و سازمان هایی به چه دلایل و انگیزه هایی افرادی را استخدام می کنند تا پروژه های ناتوی فرهنگی برای اسلام هراسی و اسلام ستیزی را عملیاتی کنند.
 
ماجرای حمله بر سلمان رشدی و طیف شناخته شده حامیان او به سادگی به این ابهام نه چندان پیچیده پاسخ می دهد و استندردهای دوگانه و دروغین غرب در زمینه آزادی بیان و آزادی های مذهبی را به چالش می کشد.
 
با این حساب، جوانان مسلمانی که دل در گرو دین خویش دارند و به قداست قرآن و پیامبر عظیم الشأن اسلام باورمند اند، افزون بر عشق و ایمان نسبت به مقدسات شان، باید دشمنان اسلام و قرآن و پیامبر را نیز نیک بشناسند و خود را برای تقابل با ناتوی فرهنگی و برخورد ایدئولوژيک با غرب، صهیونیزم و دیگر جریان های سیاسی و فکری معارض با اسلام آماده کنند.
 
همچنین پیام دیگر این رویداد برای عموم مسلمین جهان، پیام وحدت و یکپارچگی است. صرف نظر از اینکه چه کسی سلمان رشدی را هدف قرار داده است، این رویداد یکبار دیگر نشان می دهد که مقدسات مشترک همه مسلمان، آماج پروژه های ضد اسلامی صهونیزم و ناتوی فرهنگی است؛ پس مسلمانان برای مقابله با این موج مهاجم، بیش از هر زمان دیگری نیازمند کنار گذاشتن اختلاف ها و تقویت و توسعه وحدت و همبستگی هستند.