مسئول بخش آموزشی دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی، اجتماعی تبیان در مزار شریف می گوید: یاران امام حسین(ع) با شناخت حقیقت انسانیت و پی بردن به حقیقت خداوند متعال و حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در کنار امام زمان‌شان ایستادند.

خبرگزای صدای افغان(آوا)- بلخ: حجت الاسلام سجاد عباسی؛ مسئول بخش آموزشی دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی، اجتماعی تبیان در مزار شریف طی سخنرانی بیان داشت که عاشورا در متن زندگی فعلی ما نقش دارد و ما نیز در متن عاشورا قرار داریم.
 
به گفته او همچنین طبق حدیث قدسی، خداوند متعال  در دعای زیارت عاشورا تصریح کرده که از او بخواهیم و طلب کنیم انتقام امام حسین(ع) و انتقام خودمان را همراه با حضور امام منصور که امام زمان ما باشد.
 
به باور وی، خداوند متعال چهار عنصر امام حسین(ع)، انسان، انتقام و امام زمان(عج) را کنار هم در زیارت عاشورا تبیین کرده و کنار هم گذاشته که می خواهد یک مطلب مهم را برای ما برساند که این سخن پیامبر رسول اکرم فهمیده شود که امام حسین(ع) چگونه چراغ هدایت و کشتی نجات است.
 
مسئول بخش آموزشی مرکز تبیان در بلخ اظهار داشت برای اینکه زیارت عاشورا درک شود تمام معارف اسلامی از خداوند متعال تا پیامبر اسلام، قرآن کریم و ائمه معصومین را که می شناسیم حول یک محور اساسی می چرخد، در حالی که این محور طبق گفته حضرت محمد(ص) و حضرت علی(ع) امام العارفین،‌ وجود انسان و انسانیت می باشد که اگر شناخته نشود زیارت عاشورا، امام حسین(ع)، امام زمان(عج) و حتی خود خدا نیز شناخته نخواهد شد از همین لحاظ پیامبر می فرماید هر کسی خود را بشناسد به عنوان یک انسان قطعا به شناخت الله(ج) که اعلا و قله معارف اسلامی است نیز دسترسی پیدا می کند.
 
این عالم دینی بیان کرد معرفت انسان به قدری مهم و زیباست که اساسا اگر کسی نتواند به معرفت نفس خودش برسد خدایی را که شناخته یک خدای توهمی است که هر روز با او در چالش قرار داریم. اگر روزی داد خوشحال هستیم اگر روزی نداد ناراحت هستیم و همیشه با او درگیری داریم که اگر چهار رکعت نماز ما دو رکعت بشود خوشحال تر هستیم و خوش داریم که هر روز کمتر در مقابل او سجده کنیم پس این خدای حقیقی نیست؛ چون نتوانستیم بشناسیم به خاطری که از کانال معرفت نفس و شناخت انسانیت به او وارد نشدیم.
 
حجت الاسلام سجاد عباسی می گوید: فرق یاران امام حسین(ع) و لشکر حیواناتی که در مقابل امام قرار داشتند با عدم شناخت انسانیت و مواجهه با حقیقت خودشان بود و حقیقت امام را نیز درک نکرده بودند. از همین لحاظ خداوند و امام یک توهم بود برای آنها؛ ولی یاران امام حسین(ع) به حقیقت خداوند متعال و حضرت اباعبدالله رسیده بودند و در کنار امام زمان شان ایستادند.