هاشمی راستی در شب هشتم محرم الحرام: هر کدام به سهم خود سعی کنیم زمینه ی کار و تلاش و فعالیت نخبگان و تحصیل کرده ها و بانوان را هم در داخل و در خارج افغانستان فراهم کنیم

خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مشهد مقدس: حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمد هاشمی راستی مسئول مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان در مشهد مقدس می گوید که وقتی رهبر و پیشوایی مصمم است که با باطل مبارزه کند، در این مبارزه ی حق علیه باطل خانواده وی، زن و فرزند، پیر و جوان،  کوچک و بزرگ همه باید سختی داشته باشند.

از فرازهای تاریخ عاشورا این است که قبل از اینکه نهضت  خونین عا‌شورا یک نهضت حسینی باشد، یک نهضت خونین حسنی است، برای آنکه پایه های قیام و نهضت عاشورا را امام مجتبی علیه اسلام با آن صلحی که انجام دادند گذاشتند. یک طرف پایه گذاران نهضت عاشورا امام حسن مجتبی(ع) است، صلح امام مجتبی (ع) شرایط و زمینه قیام نهضت عاشورا را فراهم نمود.

آقای هاشمی در مراسم عزاداری شب هشتم محرم الحرام که با حضور گسترده مهاجرین افغانستانی در حسینیه شهید مصباح مرکز تبیان در مشهد مقدس برگزار شد گفت:  وقتی ما مصمم هستیم که از حق دفاع کنیم، سعی کنیم زمینه ی دفاع از حق را برای بقیه هم فراهم کنیم. درس امروز و جدی و مهم حرکت امام حسین(ع) برای ما این است که هرکدام به سهم خود سعی کنیم زمینه ی کار و تلاش و فعالیت نخبگان  و تحصیل کرده ها و بانوان را هم در داخل و در خارج افغانستان فراهم کنیم. زمینه ی کار و تلاش  بانوان هم در عرصه های مسایل سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و علمی باید با تلاش و جدیت ما فراهم شود.
 
حسین چراغ هدایت و کشتی نجات
به گفته آقای هاشمی، رسول گرامی اسلام(ص)  بیش از ۱۴۰۰ سال پیش در یک جمله نورانی فرمودند: "ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة"، حسین چراغ هدایت و کشتی نجات امت و انسانیت است. می بینیم  که یکهزار و چندصدسال پیش رسول خدا این جمله را فرموده اند، اما امروز نهضت عاشورا به عنوان یک دانشگاه بزرگ و یک دانشگاه بین المللی زیباترین و عالی ترین وارزش مندترین درس های کرامت و شرافت و عزت و آزادی و آزادگی را به جهان بشریت می آموزد و عالی ترین درس ها و عالی ترین عبرت ها را انسان های آگاه عالم از مکتب حسین(ع) از این نهضت خونین و تاریخ ساز مطالب ساز دریافت می‌کنند و می‌گیرند.  امام حسین (ع) حقیقتا کشتی نجات است مؤمنین و شیعیانی که متوسل و متمسک به آموزه های  مکتب های عاشورا هستند به معنای واقعی کلمه موفق و سربلند و قهرمان اند و قهرمانانه در مسیر اهداف به پیش می‌روند. در جوامع اسلامی اگر دقت کنیم به وضوح می‌بینیم، هر جا  که مسلمانان از این کشتی نجات به دلایل و به هر بهانه ای دور شده اند، دچار خطوت و ضعف و ذلت گردیده اند. اگر به معنای واقعی کلمه با این چراغ هدایت حرکت بکنیم، اگر بر مبنای درس های عاشورای حسینی تصمیم بگیریم و وارد عمل شویم، بدون شک و تردید به همه مشکلات زندگی اعم از مشکلات خانوادگی، اجتماعی و ملی یقینا پیروز و چیره خواهیم شد.
 
صلح امام حسن(ع)
آقای هاشمی گفت که بسیاری از جوانان در شبکه های اجتماعی سوال می‌کنند که چرا امام حسین(ع) مانند برادرش امام حسن مجتبی(ع) که با معاویه صلح کرد، با یزید صلح نکرد؟ چرا تا آخرین لحظه و تا آخرین قطره خون در برابر یزید ایستادگی کردند؟ و همچنان این پرسش برعکس هم پرسیده شده که چرا امام حسن(ع) با معاویه تا پای جان نجنگیدند و چرا صلح کردند؟ در بررسی صلح امام حسن(ع) با معاویه چند نکته را باید با دقت مورد توجه قرار بدهیم؛ زمانی که معاویه در برابر امام حسن(ع) حرکت نظامی انجام داد و لشکریان شام را به کوفه آورد، پیش از این که جنگ شروع شود، معاویه پیشنهاد صلح داد، این پیشنهاد صلح در شرایطی از جانب معاویه مطرح شد که امام(ع) به تمام مکرهای معاویه واقف بود. امام شرایطی که فرماندهان شان در برابر طلا و پول‌های که معاویه به آنها پیشنهاد میکرد، دچار وسوسه های شیطان شده و به معاویه تسلیم می‌شدند، امام اگر صلح با معاویه را نمی پذیرفت، همه ای اهل بیت بدون شک و تردید به شهادت می‌رسیدند و پس نا گزیر امام صلح را پذیرفتند. اما در آن صلح نکاتی یاداشت شده و مورد توافق قرار گرفت که زمینه ساز نهضت عاشورا شد. امام حسن(ع) یکی از بنیانگذاران نهضت خونین عاشورا است.

به گفته این کارشناس علوم دینی، در قرارداد صلح، امام(ع) شرط کردند که معاویه حق ندارد که خلیفه بعد از خود را انتخاب کند. بعد از مرگ معاویه، امام حسن(ع) خلیفه مسلمین باشد، اگر در قید حیات نبودند، امام حسین(ع) خلیفه مسلمین باشد. همه ای شرط ها را معاویه هم مهر کرد هم امضا. ولی وقتی که معاویه در آستانه مرگ قرار گرفت و همین که متوجه شد که حالش روز به روز بدتر می‌شود و دیگر از بستر بیماری بلند نمی‌شود. عزل و نصب هایی را انجام داد، یعنی افراد صد در صد مورد اعتماد خود را در جاهای مختلف به عنوان والي فرستاد.
معاویه با توجه به تمامی تعهداتی که در آن قرارداد صلح با امام حسن مجتبی علیه السلام داشت، همه ی آن توافقات را زیر پا گذاشت همه ی ان قرار دادها را نقض کرد. والیانی را به شهرهای مختلف فرستاد تا به محض اینکه بمیرد، این والیان باید بلافاصله هم خودشان با یزید بیعت کنند و هم از مردم برای یزید بیعت بگیرند. پس از انکه معاویه مُرد، بلافاصله طبق نقشه های قبلی، یزید بلافاصله نامه های متعدد به والیانش در شهرهای مختلف فرستاد که هم مرگ معاویه را اعلام کنند و هم خودشان بیعت‌شان را با یزید را رسما اعلام نمایند و هم از مردم برای یزید بیعت  بگیرند.
 به همین صورت نامه ای فرستاده شد به والی مدینه، اما برعلاوه ی این نامه ی معمول  که برای همه ی والیان فرستاده بود، یک نامه ای دیگر هم ضمیمه کرد در ان نامه که مخصوص و ویژه قید شده، «ذ الحسین من البیعته، اخذن شدیدا» از امام حسین(ع) از والی مدینه خواست  بلافاصله فوری بیعت بگیرند، اگر بیعت نکرد فورا باید امام را به قتل برساند.

آقای هاشمی راستی تصریح کرد: ببینید چرا امام حسین صلح نکرد؟ برای اینکه معاویه پیشنهاد صلح داد و یزید به محض اینکه برعلیله ی قدرت تکیه زد بلافاصله در اولین اقدام فرمان قتل امام حسین علیه السلام را امضا کرد. والی مدینه امام حسین علیه السلام رو به منزل  خودش دعوت کرد، امام حسین علیه السلام واقف بر اوضاع و احوال بود کاملا میدانستند و متوجه بودند که چه اتفاقاتی دارد می افتد هماهنگی و انجام دادند با اصحاب و یاران  رمزی را در میان گذاشتند که اگر شما صدای رمز رو شنیدید همگی وارد خانه وادی مدینه شوید. والی مدینه پس از انکه با امام حسین  علیه السلام مواجه شد بلافاصله از حضرت برای یزید بیعت خواست، جواب امام حسین علیه السلام چیست؟ امام در برابر تقاضای نامشروع قرار گرفت، در برابر خواست بیعت با یزید فریاد هیهات من الذله سردادند و گفتند که اگر شخص مثل منی با شخص مثل یزیدی بیعت کند، گلیم اسلام جمع میشه و باید فاتحه آن را خواند.

به باور مسئول مرکز تبیان، عامل یا عنصر اولی که در شکل دهی نهضت عاشورا موثراست،عدم بیعت امام با یزید است. هنوز مردم کوفه خبرندارند، چه اتفاقی افتاده است! بعد امام از مدینه حرکت کردند به طرف مکه، این خیلی نقطه ی مهم است، عده ای آمدند از سر خیر خواهی پیشنهاداتی را مطرح کردند، آقاجان شما که بایزید بیعت نکردید و نمیکنید خب بیایید بریم به طرف سرزمین های سرسبز یمن، آنجا دوستان ومحبان  اهل بیت زیاد هستند و دست یزید قطعا به شما نمی رسد.
 
امر به معروف و نهی از منکر
او گفت: امام علیه السلام از مدینه حرکت کردند و هدف اصلی قیام را هم حضرت به وضوح بیان کردند، امام فرمودند هدف اصلی من انگیزه ی اصلی حرکت و قیام من، احیا به امر معروف و نهی از منکر است. مقصود امام از امر به معروف و نهی از منکر در رابطه با مسایل خانواده و اخلاقی نیست، مقصود از امر به معروف و نهی از منکر در مقیاس وسیع گسترده در بعد مسایل سیاسی و فرهنگی و نظامی و اجتماعی است. خود حضرت میفرمایند: "اُرید ان آمر بالمعروف و عنهی عن المنکر و اسیرو بسیرة جدی و ابی" یعنی در بعد مسایل سیاسی  و... از  سیره  جد بزرگوارم رسول خدا(ص) و پدرم  علی(ع) عدول شده است. حکام در سطح گسترده از امر به معروف و نهی از منکر فاصله گرفته اند. جامعه ی اسلامی باید بر مبنای امر به معروف و نهی از منکر اداره شود. هدف اصلی از قیام و نهضت عاشورا  و کربلای امام حسین(ع) احیای امر به معروف و نهی از منکر در بعد همه ی مسایل  مربوط به مدیریت های کلان جامعه است. احیای سیره ی پیامبر و علی است.
 
زمینه حضور نخبگان
توصیه و سفارش دیگری از طرف خیرخواهان چی بود؟ آقا جان شما که می خواهید، قیام کنید زن و بچه را با خودتان نبرید، چرا زنان و کودکان و اهل و عیال را با خود میبرید، این هم درس و پیام بسیار واضح و روشنی دارد. وقتی رهبر و پیشوایی مصمم است که با باطل مبارزه کند در مسیر حق حرکت کند در این مبارزه ی حق علیه باطل، خانواده وی، زن و فرزند، پیر و جوان،  کوچک و بزرگ همه باید سختی داشته باشند. این درس از درس های  مکتب عاشورا است. این  پیام از اموزه ها و معارف اهل بیت علیه السلام است. وقتی ما مصمم هستیم یا تصمیم میگیریم که از حق دفاع کنیم سعی کنیم زمینه ی دفاع از حق را برای بقیه  هم فراهم کنیم درس امروز را درس جدی و مهم این حرکت امام برای امروز ما این است که ما هرکدام به سهم خود سعی کنیم زمینه ی کار و تلاش و فعالیت نخبگان  و تحصیل کرده ها و بانوان را هم در داخل و در خارج افغانستان فراهم کنیم. باید تلاش کنیم در داخل افغانستان با تمام  مسایلی که وجود دارد و دامن گیر مردم و جامعه است، باید سعی ما بر این باشد  زمینه ی حضور نخبگان را در داخل افغانستان فراهم کنیم. زمینه ی کار و تلاش  بانوان هم در عرصه های مسایل سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و علمی باید با تلاش و جدیت ما فراهم شود.
 
عاشورا نهضت حسنی و حسینی
تاکنون ما چند نتیجه می گیریم: اول، اینکه اگر امام حسین علیه السلام در آن شرایطی که  امام حسن مجتبی(ع) قرار گرفتند، قرار میگرفت دقیقا همان کاری را میکردند که امام مجتبی علیه السلام انجام دادند. معاویه در ان  وضعیت و شرایط پیشنهاد صلح داد، اما یزید به محض انکه بر اریکه قدرت تکیه کرد و زمام امور را بدست گرفت، بلافاصله  فرمان قتل امام حسین را داد، و پیشنهاد صلح نداد. اگر امام مجتبی علیه السلام  در آن شرایط  نیز بود، دقیقا همان کاری را انجام میداد که امام حسین(ع) انجام دادند.

 نکته ی دیگر از فرازهای تاریخ عاشورا این است که قبل از اینکه نهضت  خونین عا‌شورا یک نهضت حسینی باشد، یک نهضت خونین حسنی است، برای آنکه پایه های ان قیام و نهضت را امام مجتبی علیه اسلام با آن صلحی که انجام دادند گذاشتند. یک طرف پایه گذاران نهضت عاشورا امام حسن مجتبی علیه السلام است، صلح امام مجتبی علیه السلام شرایط و زمینه قیام نهضت عاشورا را فراهم نمود.