از ششمین سالروز ارتحال سترجنرال سیدحسین انوری، رئیس فقید حزب حرکت اسلامی، با حضور علما، طلاب، دانشجویان، اساتید حوزه و دانشگاه، هیئت‌های مذهبی و اقشار مختلف مهاجرین در شهر مقدس قم تجلیل شد. سیدحامد انوری طی سخنانی در این مراسم گفت: افغانستان چهل سال خشونت و تقابل را تجربه کرده و طی این مدت ثابت شده که جنگ و درگیری راه‌حل نبوده و نیست و تنها راه نجات کشور از بحران کنونی، هم‌پذیری و اتحاد و شناخت حقوق اقوام و مذاهب کشور در پرتو آزادی‌های سیاسی و مذهبی است.

خبرگزاری صدای افغان (آوا) -قم: ششمین مراسم سالیاد ارتحال رئیس فقید حزب حرکت اسلامی افغانستان، ستر جنرال سیدحسین انوری، با حضور علما، فعالین فرهنگی و اجتماعی، هیئت‌های مذهبی، اساتید حوزه و دانشگاه، نمایندگان پیشین مجلس، خانواده‌ی مرحوم انوری و اقشار مختلف مهاجرین در مسجد امام رضا علیه‌السلام در شهر مقدس قم برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، دکتر سید حامد انوری، دیپلمات پیشین و برادر مرحوم سید حسین انوری پیرامون شاخصه‌ها و ویژگی‌های رئیس فقید حزب حرکت اسلامی مردم افغانستان صحبت نموده و گفت: وی دارای سه شاخصه مهم بود که او را از سایر رهبران جهادی تفکیک می‌کرد و آن عبارت از شجاعت، تدبیر و پایداری است‌.
وی افزود که مرحوم انوری بهترین دوران زندگی‌اش یعنی جوانی را قربانی و وقف جهاد و مجاهدت نموده و با ایثار و اخلاص در برابر قشون سرخ قرار گرفته و ۱۴ سال جهاد نمود.
حامد انوری اضافه کرد که آنچه مرحوم انوری را متمایز می‌کند این است که وی فراقومی و فرا مذهبی می‌اندیشید و با این رویکرد خدمات شایانی را به مردم افغانستان ارائه کرد که نمونه‌های بارز آن را در ولایات مختلف و در مقاطع مختلف سراغ داریم.

دکتر انوری در بخش دیگر از سخانش به مسأله افغانستان و سقوط جمهوریت و حاکمیت امارت اسلامی اشاره نموده و افزود که نظام قبلی بخاطر نبود معنویت و وابستگی شدید به امریکا و غرب سقوط کرد. وی همچنین اضافه کرد که امریکا و ناتو و در کل کشورهای غیر اسلامی، با ملت افغانستان صادق نبوده و باعث بحران‌های زیادی شده‌اند.
این دیپلمات پیشین تصریح کرد که امریکا و ناتو با مذاکرات پنهانی و کنار گذاشتن حکومت که خود آن را بوجود آورده بود، به مردم افغانستان خیانت کرده و در نهایت خود‌شان به صورت خاموش از افغانستان فرار کرده و مردم را در وضعیت اسفناک اجتماعی و اقتصادی رها کردند.
حامد انوری با رد جنگ و تقابل در مقابل امارت اسلامی در شرایط کنونی گفت: افغانستان چهل سال خشونت و تقابل را تجربه کرده و طی این مدت ثابت شده که جنگ و درگیری راه‌حل نبوده و نیست و تنها راه نجات کشور از بحران کنونی، هم‌پذیری و اتحاد و شناخت حقوق اقوام و مذاهب کشور در پرتو آزادی‌های سیاسی و مذهبی است.
وی همچنین به سران امارت اسلامی توصیه و پیشنهاد نمود که از فرصت پیش‌آمده استفاده کرده و راه رهبران پیشین را که امروزه از کشور فرار کرده‌اند نروند و زمینه ایجاد حکومت همه‌شمول را که در آن حقوق و امتیازات تمامی اقشار و اقوام و مذاهب تأمین باشد، ایجاد کنند.

دکتر انوری در پایان سخنانش با تقدیر و سپاس‌گذاری از جمهوری اسلامی ایران برای خدمت به چند میلیون مهاجر افغانستانی در چهل گذشته، افزود که با تمام تبلیغات و جو منفی رسانه‌ای، رابطه حکومت و ملت ایران با مردم افغانستان حسنه بوده و اندک چالش‌هایی هم که در زمینه‌های مختلف وجود دارد، به زودی حل شود.
در ادامه این مراسم حجت‌الاسلام والمسلمین سید رحمت الله مرتضوی، مؤسس و بنیان‌گذار دانشگاه اهلبیت (ع) کابل در سخنانی از وضعیت خفقان حاکم در دوران حکومت خلق و پرچم یاد کرده و گفت: مرحوم سید حسین انوری در کنار سید حسن جگرن و احمدشاه مسعود از طریق رشادت و جهاد و جبهه علیه قشون سرخ به جهان معرفی گردید.
وی افزود که انوری از اولین افرادی بود که پایگاه‌های فراقومی و فرا مذهبی را در سنگلاخ و پغمان و پکتیا فرماندهی کرده و به عهده داشته است.
مرتضوی اضافه کرد که مرحوم انوری در قضیه افشار و جنگ‌های غرب کابل بارها برای کمک به جبهه حزب وحدت با وجود اختلافاتی که با این حزب داشت، شتافته و تپه اسکاد را با تمام امکانات آن در اختیار استاد مزاری و حزب وحدت قرار داد که این مسأله غیر قابل کتمان است.
موسس دانشگاه اهل‌بیت (ع)، به نقش سازندگی مرحوم انوری در دوران پسا بن اشاره کرده و افزود که خدمات مرحوم انوری برای جامعه افغانستان مخصوصا اهل تشیع بسیار مهم و برجسته است.

وی به مسأله هرات و مشکلاتی که در ثبت املاک و خانه برای افراد غیر بومی این ولایت قبل از ولایت مرحوم انوری وجود داشت اشاره کرده و افزود که خدمات ایشان در حل این چالش یکی از کارهای ماندگارش است.
مرتضوی در پایان صحبت‌هایش به دیگر شاخصه‌های مهم از شخصیت مرحوم انوری و امثال ایشان از جمله سومای قندهاری نماینده وقت حرکت اسلامی در آلمان اشاره کرده و گفت که بزرگان جهادی ما هر کدام به زعم خویش در مسیر جهاد و سازندگی و خدمت به ملت افغانستان خدمات شایانی را انجام داده‌اند که قابل تقدیر و تجلیل می‌باشد.