مسعود احمدی، لیسانس دانشکده روابط عمومی دانشگاه ولایت بلخ و حنفی مذهب می‌گوید: گفتگوهای صلحی که با ساختار و سنت‌های حنفی صورت بگیرد خود منجر به تعصبات مذهبی و تفرقه افکنی می‌شود.

خبرگزاری صدای افغان (آوا)-بلخ: روز جمعه (۴- میزان) گفتمان دانشجویی خبرگزاری صدای افغان با موضوع" افغانستان و صلح" با حضور کارشناسان تحلیلگر مسائل سیاسی، استاد دانشگاه، طلاب مدارس علمیه، فرهنگیان و دانشجویان در سالن اجتماعات دفتر نمایندگی مرکز تبیان در شهر مزار شریف برگزار گردید.

مرضیه قربانی یکی از اشتراک‌کنندگان در گفتمان دانشجویی می‌گوید: متاسفانه در شرایط فعلی در کشور ما ظلم روانی بیشتر از ظلم جسمی می‌باشد، زمانی‌که یک انفجار و انتحاری صورت می‌گیرد در ذهن کودکان و نوجوانان تاثیرات بدی را به جا می‌گذارد.

او در ادامه صحبت هایش افزود: کشورهایی که نمی‌خواهند صلح و ثبات در افغانستان پایدار شود از راه‌های مختلف وارد شده و از طریق اعتیاد، رسانه و سایر موارد جوانان ما را از راه رسیدن به آرمان‌های بلند مدت بازداشته‌اند.

قربانی گفت: طالبان با مطرح کردن این‌ موضوع که احوال شخصی، مذهبی و جعفری مورد  قبول ما نیست باعث جنگ‌های مذهبی در کشور گردیده‌اند،  بطوری‌که صلح را به حاشیه می‌راند و مردم درگیر اختلافات مذهبی می‌شوند که آینده کشور و دست آوردهای 20 ساله را با خاک یکسان می‌کند.

مسعود احمدی لیسانس دانشکده روابط عمومی پوهنتون ولایت بلخ و حنفی مذهب، اظهار داشت: گفتگوهای صلح با ساختار و سنت‌های حنفی، خود قائل شدن به تعصبات مذهبی می‌باشد.

وی در ادامه افزود: یک کشور آباد نمی‌شود مگر این‌که اول هر یک از افراد جامعه به دانایی برسند و علاوه بر این نیز سیستم آموزشی کشور باید تغییر کند و این در حالی‌ است که در افغانستان 7000 مکتب ساختمان برای درس تخته ای برای نوشتن ندارند.

احمدی گفت: اگر گفتگوهای صلح بین‌الافغانی در دوحه همانند مشکلات مذاکره بن تکرار نشود به یک صلح جمعی دست خواهیم یافت.

این اشتراک کننده گفتمان دانشجویی، بیان کرد که اشخاص مذاکره کننده از سوی دولت افغانستان علم و درایت دفاع از پایگاه و ساختار سیاسی کشور با علمای طالبان که یک گروه جنگجو هستند را ندارند.

وی افزود: طالبان مشروعیت ۲۱ نفر مذاکره کننده را به عنوان نماینده ۳۵ میلیون جمعیت افغانستان مشروع ندانسته و همین دلیل بود که آن‌ها اجازه ندادن پرچم افغانستان در این گفتگوها حضور داشته باشد.

احمدی ادامه داد: در صورتی‌که طالبان از موقف خود (حکومت امارتی) عقب نروند و با توجه به این‌که رئیس جمهور گفته بود که درباره نظام سیاسی و جمهوری با طالبان مذاکره نخواهیم کرد، پس این مذاکرات به کجا خواهد انجامید و آیا دولت طرح بدیلی برای این گفتگوها دارد!

رحیمه یزدانی محصل سال چهارم طب معالجوی دانشگاه بلخ، اظهار داشت: ما در آستانه‌ی صلحی قراری داریم که مانند جنگ قبلی بر ما تحمیل شده است، جنگی که هر دو طرف طالبان و نیروهای امنیتی سوی آمریکا حمایت می‌شدند، جنگی طرفین به اشاره غرب و هم‌پیمانان آمریکا عمل می‌کردند دقیقا صلح ما هم همینگونه است.

وی ادامه داد، ما پس از ده سال تلاش امروز شاهد برگزاری صلحی در دوحه هستیم که باز هم این صلح از موضع ضعف است. حکومت ما با گروه خون‌خواری که همین اکنون نیز مصروف قتل و کشتار مردم مظلوم ما هستند، روی میز مذاکره نشسته است، گروهی که به هیچ اصل مذاکرات پابند نیستند؛ شرایط مذاکرات آتش بس است اما هنوز هیچ آتش بسی اعلان نشده است.

او خطاب به مردم افغانستان گفت: تا چه وقت چنین وضعیت باشد و دنبال گدایی صلح باشیم، چرا خود تلاش نمی‌کنیم و برای رسیدن به این صلح گام عملی بر نمی‌داریم، تا کی می‌گوییم به من چی به او چی بیاید دست به دست هم دهیم و خود برای صلح تلاش کنیم. چون قرآن فرموده ان الله لایغیر....

یزدانی، کشورهای همسایه را تاثیرگذار بر صلح افغانستان می‌داند و می‌گوید: دلیلی ندارد که داکتر عبدالله به پا‌کستان سفر کند و آن را محور گفتگوها قرار بدهد.

سلمان احمدی محصل پالیسی عامه دانشکده اقتصاد دانشگاه بلخ، اظهار داشت: در زندگی اجتماعی انسان همان‌طور که جسما نیاز به آرامش و صلح دارد از نگاه بعد معنوی، روحی و درونی هم نیازمند واژه‌ی صلح می‌باشد.

وی در ادامه افزود: افراد جامعه اجتماعی وقتی به صلح درونی خود نمی‌رسند با بحران هویتی مواجه  شده و به گروه‌های تروریستی می‌پیوندند.

در ادامه لیلا محمدی، فارغ صنف دوازدهم مکتب گفت: صلح یعنی رسیدن به آرامش و آسایش که تمام مردم افغانستان از آن محروم بوده و تشنه رسیدن به رفاه اجتماعی هستند.

وی در ادامه افزود: رسیدن به صلح، به اراده و تصمیم‌گیری‌های خود مردم در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی دارد.

گفتنی است که بخش پرسش و پاسخ دانشجویان از کارشناسان، جمع‌بندی گفتمان و دعای اختتامیه نیز از دیگر برنامه‌های این گفتمان دانشجویی بود.