عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه ملی که ریاست لویه جرگه مشورتی صلح را نیز بر عهده دارد، از خشونت فیزیکی با بلقیس روشن نماینده مردم فراه در مجلس، معذرت خواست. کمیسیون برگزاری جرگه‌ مشورتی صلح نیز با انتشار اعلامیه‌ای از خانم روشن معذرت خواسته است.
 
بلقیس روشن نماینده مردم فراه دیروز (جمعه 17 اسد) هنگامی که محمد اشرف غنی رئیس جمهوری سخنرانی می‌کرد، اعتراض کرد و شعاری را به این عنوان «باج‌دهی به طالبان وحشی خیانت ملی است»، بلند کرده بود. آقای غنی ضمن دعوت خانم روشن به آرامش، در پاسخ به او گفت: «من باج ده نیستم. شما همکاران‌تان را قناعت دهید. تصمیم از شما است.»
 
هنگام اعتراض او، خانمی که گفته می‌شود از کارمندان ریاست جمهوری است، با خانم روشن برخورد فیزیکی و او را نقش زمین کرد.
 
این اقدام واکنش‌های زیادی را برانگیخته است و شمار زیادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی به آن واکنش انتقادآمیز نشان داده‌اند.
 
میررحمانی رحمانی، رییس مجلس نمایند‌گان، با انتشار اعلامیه‌ای برخورد فزیکی یک کارمند امنیتی لویه‌جرگه مشورتی با بلقیس روشن را «خلاف تمام ارزش‌ها و معیارهای آزادی بیان، تخطی آشکار و صریح بر حفظ مصونیت پارلمانی» عضو مجلس نماینده‌گان خوانده است. او تأکید کرده است که براساس قانون اساسی نظر و ملاحظه یک فرد عادی نیز باید احترام شود.
 
آقای رحمانی ضمن این‌که برخورد با بلقیس روشن را توهین به خانه‌ی ملت و اعضای مجلس نماینده‌گان توصیف کرده، خواهان اعاده حیثیت او شده است.
 
میررحمان رحمانی گفته است مجلس نمایند‌گان به این اقدام «غیرانسانی و خلاف ارزش‌های دموکراسی» اعتراض شدید دارد و آن را محکوم می‌کند. او از ریاست جمهوری و ریاست لویه‌جرگه مشورتی صلح خواسته است که باید این مساله را پی‌گیری کنند.
 
رییس مجلس نمایند‌گان گفته است که تصمیم نهایی در این مورد را همه اعضای مجلس نمایندگان به صورت جمعی خواهند گرفت.
 
به‌گفته‌ی میررحمان رحمانی، مجلس نمایند‌گان نسبت به برگزاری لویه‌جرگه مشورتی ملاحظه داشت و آن را خلاف قانون می‌دانست، اما با آن‌هم به خاطر مصالح علیای کشور و هم‌چنان تأکید مقامات بلندپایه دولتی، شخصیت‌های بانفوذ و مسوولان برگزاری لویه‌جرگه مشورتی صلح در آن شرکت کرده است.
 
لویه‌جرگه مشورتی صلح روز جمعه، هفدهم اسد در کابل برگزار شد و قرار شده است که فردا شنبه، هژدهم حوت نیز ادامه یابد. هدف برگزاری این جرگه تصمیم‌گیری درباره رهایی ۴۰۰ زندانی طالبان است که موضوع رهایی آن‌ها از دلایل تاخیر در گفت‌وگوهای صلح خوانده می‌شود.