حضرت امام محمد باقر (ع) در میان انبوهی از جهل و خشونت‌ها و افراط و تفریط‌ها جریان فکری مبتنی بر اعتدال را با تدبیر و حکمت به سوی تاریخ آینده بشر عبور داد.

خبرگزاری صدای افغان (آوا) کابل: عالمان دین می‌گویند که بارزترین جلوه‌های شخصیتی امام محمد باقر (ع) اهمیت دادن به علم و دانش و مبارزه با بی‌سوادی و نادانی است.

"آصف مصباح" رییس حسینیه‌های وزارت حج و اوقاف در مصاحبه با آوا، به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت امام محمد باقر (ع) به برخی از ویژگی‌ها و برجستگی‌های شخصیتی آن حضرت اشاره کرده و می‌گوید: در شرایطی که به مسئله علم و دانایی خیلی اهمیت داده نمی‌شد، امام بزرگترین دانشگاه علمی را بنیان نهاد.

به گفته او، امام باقر ع از فرصت پیش آمده و تنفس سیاسی که از انتقال قدرت بوجود آمده بود، بهترین شرایط را ایجاد کرد تا به علم و دانش و حکمت که تا آن زمان تقریباً یک حلقه مفقوده به شمار می‌رفت بپردازد.

مصباح علاوه کرد: در حقیقت پایه‌گذار مذهب جعفری که بعداً امام صادق (ع) آن را توسعه داد، امام محمد باقر ع است و در زمان ایشان بود که مجالس و محافل علمی شکل گرفت و در زمان فرزند برومندش به شکوفایی رسید.

مصباح افزود: امام باقر ع در عین اینکه به مسایل علم دانش توجه ویژه داشت از فعالیت‌های سیاسی نیز غافل نبود اما به شیوه نرم و با در نظرداشت مصلحت مسلمین به ویژه حفظ موقعیت مومنین و پیروان اهل‌بیت با حاکمان وقت برخورد می‌کرد.

به باور مصباح اینکه امام بیشتر در عرصه‌های علمی تلاش می‌کرد و به جانب حکومت‌داری و سیاست کمتر توجه داشت دلیلش این بود که در آن زمان زمینه‌ی یک انقلاب و تشکیل حکومت علوی میسر نبود، هرچند بسیاری‌ها امام را تشویق می‌کردند، اما وضعیت بگونه‌ای نبود که بتوان به سادگی خلفای مقتدر و ستمگر عباسی را از قدرت کنار زد.

او در پاسخ به اینکه امام محمد باقر از راه‌اندازی مباحثات علمی و تربیت افراد نخبه چقدر به هدف تاسیس یک حکومت اسلامی که بر بنیاد ارزش‌ها استوار باشد حرکت می‌کرد؟ گفت: شکی نیست که تنها جامعه آگاه و باسواد می‌تواند تغییرات بنیادی را به لحاظ سیاسی و اجتماعی ایجاد کرده و سرنوشت خود را تعیین کند، از این جهت امام در قدم اول برای آگاهی مردم تلاش می‌کرد تا زمینه یک تحول و حرکت عقلانی در آینده فرهم شود.

اما به عقیده مصباح نهضت علمی امام محمد باقر و امام صادق (ع) بیشتر با هدف جلوگیری از انحرافات و حفظ عقاید و ارزش‌های اصیل اسلامی بود، زیرا در آن زمان مکتب‌های مختلف در حال ظهور و شکل‌گیری بودند و جریان‌های فکری در حال رشد بخصوص علمای یهود و نصارا که همواره بر مکتب اسلام حمله می‌کردند و در صدد تخریب بودند.

مصباح خاطرنشان کرد که یکی از روش‌ها و برخوردهای امام محمد باقر (ع) و امام صادق (ع) که می‌تواند درسی باشد برای دانشمندان و سیاستمداران امروز این بود که چه در مباحث علمی و چه سیاسی و اجتماعی از افراط و تفریط دوری می‌کردند و بر اساس اسلوب و منطق قرآنی و سنت جدشان رسول خدا و با جدال احسن پیش می‌رفتند.

به گفته رییس حسینیه‌های وزارت حج و اوقاف، امام محمد باقر (ع) در میان انبوهی از جهل و نادانی، خشونت‌ها، افراط و تفریط‌ها با تدبیر و حکمت جریان فکری اسلام را به سوی تاریخ آینده بشر عبور داد.

مصباح در پایان از مسلمانان افغانستان بویژه رهبران سیاسی خواست که با وحدت نظر، روش، منش و خط اعتدال امامان معصوم را دنبال کنند تا به سعادت دنیا و آخرت برسند.

در همین حال "محمد علی فطری" عضو شورای اخوت اسلامی افغانستان در مصاحبه با آوا می‌گوید که بعد از رحلت پامبر گرامی اسلام (ص) اکثر حاکمان اسلامی متاسفانه سیاست را از دیانت جدا کرده و امور دنیا را بر آخرت ترجیح دادند و این آفتی بود که مسلمانان را اندک اندک از سنت و قرآن دور می‌کرد.

به باور فطری امامان معصوم به ویژه امام محمد باقر ع و امام صادق ع بیشتر درگیر این مسئله بودند و تلاش می‌کردند تا به مردم بفهمانند که در اسلام سیاست عین دیانت است و اگر حاکمی بخواهد درست یک جامعه را مدیریت و رهبری کند باید با روشی که اسلام تعیین کرده است باشد.

مبارزات امام باقر ع و امام صادق ع در برابر حکام جور عباسی و اموی برای به دست آوردن قدرت نبود بلکه برای اصلاحات و حفظ ارزش‌هایی بود که پیامبر گرامی اسلام 23 سال برای ترویج آنها خون دل خورد و در حقیقت برای احیای سنتی بود که بشر را از نابودی نجات داد و بربریت و وحشیگری را از روی زمین برچید.