با اینکه مسوولین وزارت امور داخله و امنیت ملی از کاهش آمار جرم‌های جنایی و حملات تروریستی در سطح شهر کابل خبر می‌دهند، اما شهروندان می‌گویند که از ترس ماین‌های کنار جاده‌ای و چسپکی و همچنین سارقین مسلح و آدم‌ربایان و قاتلان حرفه‌ای هیچ‌گاه خاطری آرام و آسوده ندارند.

خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: "مهدی الله دوست" از باشندگان غرب کابل به آوا می‌گوید که پس از قرنطین، دزدی و سرقت‌های مسلحانه بیشتر شده است، بگونه‌‌ای که گشت و گذار در پایتخت بعد از غروب آفتاب خطرناک می‌باشد.

او می‌افزاید که روزانه حتی برای یک لحظه هم نمی‌توان دروازه حویلی را باز گذاشت، زیرا دزدها در همه جا هستند و داخل می‌شوند و هرچه گیرشان آمد را با خود می‌برند.

به گفته او از طرف دیگر، وقوع انفجار ماین‌های چسپکی که ممکن است در هر موتر و در هر مکانی جابجا شود مردم را به وحشت انداخته است.

شهر هزار رنگ و هزار فرقه کابل که افرادی مختلف با خصوصیات گوناگون بخصوص بعد از سقوط رژیم طالبان و مهاجرت‌های داخلی و خارجی در آن جای گرفته‌اند، اکنون از ناامن‌ترین شهرهای افغانستان به شمار می‌رود.

ترس از حملات تروریستی و بیماری کرونا از یک‌سو و خوف از دستبرد به مال و اموال و جان مردم توسط دزدان حرفه‌ای از سوی دیگر، زندگی را به کام پایتخت نشینان تلخ کرده است.

در این راستا خواستیم دیدگاه مسوولین وزارت داخله را نیز در مورد میزان جرایم جنایی در کابل داشته باشیم، اما با تماس‌های مکرر موفق به این کار نشدیم.

این در حالی است که "حارث جبران" مسوول مطبوعاتی ریاست عمومی امنیت ملی در مصاحبه با آوا می‌گوید که پس از طرح مشترک امنیتی در سطح شهر کابل، فعالیت‌های تروریستی و همچنین طبق گزارش‌ها جرم‌های جنایی نیز به صورت چشم‌گیری کاهش یافته است.

آقای جبران، چگونگی وقوع و رقم جرم‌های جنایی را مشخصاً وظیفه وزارت امور داخله می‌داند، اما در پیوند با فعالیت‌های تروریستی به خصوص طی یک ماه اخیر که ترس و هراس زیادی را ایجاد کرده است، می‌گوید: امنیت ملی در پیوند با رویدادهای اخیری که مایه نگرانی بیشتر شهروندان کابل شده یعنی ماین‌های کنار جاده، استقامتی و چسپکی که دو عالم برجسته کشور را نیز به شهادت رساند، گروهی 27 نفره‌ را دستگیر کرده و تحقیقات جریان دارد.

جبران می‌گوید که امینت ملی بسیار نزدیک شده است به اینکه عاملین اصلی رویدادهای اخیر کابل را تفکیک کرده و به پنجه قانون بسپارد.

جبران در پاسخ به اینکه وسیله های تروریستی و مواد انفجاری از کجا و چگونه تدارک دیده شده و جابجا می‌شوند؟ گفت: "یک مقدار زیادش از بیرون از مرز ترافیک می‌شود که در این اواخر چندین تلری مواد انفجاری را امنیت ملی ضبط کرده است، اما متاسفانه ظرفیت ساخت مواد انفجاری در داخل هم وجود دارد که تعبیه و جابجا شود."

جبران می افزاید که مردم همواره امنیت ملی و نیروی کشف را مقصر می‌دانند در حالی که بیش از 20 گروه تروریستی در افغانستان فعالیت دارند و این بدان معنا است که هر روز ما باید شاهد یک رویداد باشیم، اما این امنیت ملی است که روزانه و یا یک روز در میان گرفتاری‌هایی از جنایتکاران بزرگ دارد، وگرنه کابل هر روز سر خون ایستاد می‌شود، چون گروه‌های تروریستی قطعاً فعالیت‌های خود را متوقف نمی‌کنند.

جبران نواقص را نیز می‌پذیرد و می‌گوید: "ما بر تمام فعالیت‌های تروریستی در کشور اشراف نداریم، اما تلاش برای جلوگیری به صورت مستمر جریان دارد و این منصفانه نیست که گفته شود کاری صورت نمی‌گیرد، بلکه ما بر وضعیت عمومی کنترل داریم و در ضمن هیچ حکومتی در دنیا وجود ندارد که نا امنی‌ها را در قلمرو خود بپذیرد، از این جهت مردم بدانند که فعالیت نهادهای امنیتی، صادقانه و بر اساس ضرورت‌های جامعه تا آنجا که ممکن باشد انجام می‌شود."