آگاهان امور می‌گویند که وضعیت حقوق بشر در بخش‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، گروهی، صنفی، مدنی، اقتصادی و غیره در افغانستان نه تنها قابل قبول نیست، بلکه نگران‌کننده است.

خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: پس از امضای توافق‌نامه میان ایالات متحده امریکا و گروه طالبان، جنگ افغانستان کاملاً داخلی و رنگ افغانی را به خود گرفت و از دهم حوت سال گذشته تاکنون بدون وقفه در این جنگ‌ها از دو طرف افغان‌ها کشته می‌شوند.

انتظار می‌رفت که پس از توافق میان امریکا و گروه طالبان روزنه گفتگوهای بین‌الافغانی باز شود، اما تاکنون نه تنها از مذاکرات خبری است، بلکه در سایه این توافق شوم از سوی بزرگترین حامی دروغین حقوق بشر (امریکا) و گروه دهشت افگن طالبان، حقوق انسانی و بشری هر روز نقض و بر مصیبت‌های مردم افغانستان افزوده می‌شود.

مسوولین کمیسیون حقوق بشر افغانستان از افزایش نقض حقوق بشر بویژه پس از توافق میان امریکا و طالبان در کشور سخت ابراز نگرانی می‌کنند.

"نعیم نظری" کمیشنر کمیسیون مستقل حقوق بشر در مصاحبه با آوا می‌گوید: وضعیت حقوق بشری در بخش‌های مختلف نه تنها قابل قبول نیست بلکه نگران‌کننده است.

به گفته نظری، اکنون در زمینه حقوق اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، مدنی، سیاسی، جمعی و گروهی مشکلاتی وجود دارد که مردم و حتی جامعه جهانی را نگران کرده است.

نظری افزود: وقتی که در افغانستان فعالیت‌های مدنی مورد بررسی قرار می‌گیرد دیده می‌شود که این فعالیت‌ها روز بروز محدودتر می‌شود و به همین ترتیب وقتی وضعیت اجتماعی فرهنگی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد نیز به مراتب بدتر از گذشته است، فقر فراگیر، خشونت‌های ناشی از جنگ و خشونت‌های خانوادگی در کل در حال افزایش است.

نظری همچنان بیان داشت وقتی که ما در افغانستان وضعیت گروهی را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم متاسفانه گروه‌هایی وجود دارند که در برابر مسئله قومی و مذهبی رویکردهای بسیار خصمانه دارند که نمونه‌اش درمسال اهل هنود در کابل است که بنا به دلایل مذهبی به صورت جمعی مورد هدف قرار گرفتند.

نظری هرچند می‌‌گوید آمار دقیقی از نقض حقوق بشر در سال جاری را در ذهن ندارد، اما تاکید می‌کند که نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است.

 در همین حال "رحیم الله رامیح" کارشناس عدالت انتقالی و حقوق بشری در مصاحبه با آوا، می‌گوید: هر حادثه‌ای که بر اثر جنگ در افغانستان اتفاق می‌افتد در پی آن نقض حقوق بشر صورت می‌گیرد.

به گفته رامیح اما مشکل اساسی در افغانستان این است که بعد از هر حادثه‌ای که در آن افراد ملکی آسیب می‌بینند چه حمله از طرف دولت باشد یا مخالفان مسلح، متاسفانه مورد بررسی قرار نمی‌گیرد و این خود نوع دیگری از نقض حقوق انسان‌ها است.

از دید رامح، بیشترین نقض حقوق بشر زمانی صورت می‌گیرد که طرف‌های درگیر جنگ، اصول حقوق بشردوستانه که همانا مصون بودن زنان، اطفال، پیرمردان، تاسیسات عام المنفعه، ملکی و غیره از هدف‌های جنگی می‌باشد در نظر گرفته نمی‌شود.

او یک بار دیگر تاکید کرد که کشتار مردم افغانستان و حمله بر تاسیسات عام‌المنفعه و ضربه زدن به اقتصاد و زیربناها، هیج توجیهی ندارد و نمی‌توان نامش را جز وحشی‌گری و سبوعیتی برخاسته از قدرت‌طلبی و زیاده‌خواهی‌های انسان‌ها چیز دیگری گذاشت.

لازم به ذکر است که با گذشت بیشتر از چهار ماه از توافق امریکا و طالبان اما تاکنون این توافق‌نامه عملی نشده است.

تاکنون نه روند آزادی زندانیان تکمیل شده و نه رابطه طالبان و گروه‌های تروریستی قطع شده و نه هم خشونت‌ها از سوی این گروه کاهش یافته است. بر اساس گزارش‌ها، گروه طالبان در بیشتر از پنج ماه، 5 هزار و 8 صد حمله را در کشور راه‌اندازی کرده است؛ اما در این مدت، نیروهای امنیتی به پشتبانی قوت‌های خارجی، تنها 1 هزار و 8 صد حمله علیه طالبان انجام داده است.