کشتار مردم بخصوص نخبگان دینی و مذهبی توسط ماینهای کارگذاریشده در یک ماه اخیر، شهروندان کابل را به شدت نگران ساخته است. آنان نهادهای کشفی و استخباراتی را به ضعف و ناتوانی متهم کرده و میگویند کسانی که در تهدید قرار دارند باید از خود حفاظت کنند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: اکثر آگاهان سیاسی و نظامی بر این باورند که عزل و نصبهای بیمورد و سلیقهای و سوق دادن جنرالان باتجربه به سوی بازنشستگی در سال گذشته، اشتباه بزرگی بود که پیامدهای آن اندک اندک ظاهر میشود.
"مجیب خلوتگر" رییس اجرایی نی در مصاحبه با آوا آسیبپذیرترین قشر جامعه که بیشتر هدف ماین گذاریها قرار میگیرند را نخبگان دینی، علما، استادان دانشگاه و خبرنگاران میداند.
به گفته خلوتگر نخبگان سیاسی چندان در معرض خطر نیستند و دم و دستگاه خود را دارند، اما افراد و اشخاصی که در تهدید بلند قرار دارند و هیچ گارد و امنیتی هم ندارند، باید از سوی حکومت مورد توجه قرار گیرند.
از سوی دیگر خلوتگر شخصیتهای مطرح را به بیاحتیاطی از جانب خودشان نیز متهم میکند و میافزاید که آنها وقتی میدانند در تهدید قرار دارند باید تمهیدات ابتدایی را داشته باشند، بطور مثال اگر داکتر نیازی آن تمهدیاتی که سه سال پیش برایش گفته شده بود که مورد هدف تروریستها است و باید متوجه خود باشد رعایت میکرد شاید امروز زنده میبود.
او همچنان بیان داشت: هرچند پلان دشمن در شهر کابل تازه نیست بلکه از سال 1386 به این طرف شاهد حملات انفجاری و انتحاری ترویستها بودیم و به شکل روزافزون ادامه یافته است، اما متاسفانه حکومت در جریان 13 سال تازه متوجه شده است که در برابر این حملات باید کاری انجام دهد.
به باور خلوتگر هنوز هم حکومت هیچ برنامهای ندارد و فقط ادعایی است که میکند. از هم طرفی دشمن به دلیل مدیریت استخباراتی که از بیرون دارند همیشه از حکومت افغانستان یک قدم پیشتر است.
به گفته خلوتگر دلیل اینکه هیچگاه طرح حکومت در برابر تغییر تاکتیکهای جنگی دشمن عملی نمیشود این است که حکومت به صورت روزمرگی عمل میکند و پاسخگویی و سیستم تعقیب کار وجود ندارد، اگر حکومت بخواهد با شیوههای جدید دشمن مقابله کند باید یک طرح مدون داشته باشد که هر وقت حملات افزایش پیدا کرد، با به روز کردن از آن برنامه استفاده کند.
از طرف دیگر خلوتگر میگوید مدیریت نهادهای امنیتی آن اطمینان خاطر و انگیزه را که برای عملی کردن طرحها باید داشته باشند ندارند زیرا کسانی که حملات انفجاری را انجام میدهند از طرف رییسجمهور با دادن پول هر از گاهی از زندانها رها میشوند و مدیران امنیتی هم فکر میکنند که امروز هستند و فردا نیستند، لذا با انگیزه عمل نمیکنند بلکه واکنشی کار میکنند.
به عقیده خلوتگر هرچند تجربه گذشته که چراغ راه آینده است چندان امیدوارکننده نیست، اما در عین حال نباید تمام امید را از دست داد بخصوص اگر گفتگوهای صلح آغاز شود، امید اندکی وجود دارد که آینده افغانستان خوبتر باشد.
این در حالی است که نهادهای امنیتی و دفاعی کشور هنوز هم هدف و انگیزههای این حملات را به صورت آشکار بیان نمیکنند و همواره گنگ و پیچیده سخن میگویند.
طارق آرین سخنگوی وزارت امور داخله تعبیه ماینها در اماکن عمومی و کنار جادهها را موج تازه فشار روانی مدنی بالای حکومت و مردم افغانستان از سوی دشمن دانسته و تاکید میکند که قطعاً گروه طالبان زمینهساز تمام این برنامههای خونین است.
آرین در چگونگی ساخت ماینها و اینکه در داخل خاک افغانستان ساخته میشود و یا از بیرون منتقل میگردد باز هم درستی معلومات نمیدهد، اما تاکید میکند که تمام برنامههای دشمن از طرف عقبه بیرونی پشتیبانی میشود و برای هر انفجاری از شیوه مخصوص کار گرفته میشود.
آرین میافزاید در پیوند با ماین گذاریهای اخیر کابل شبکهای دستگیر شده و تحقیقات از آنها جریان دارد و هنوز تکمیل نشده است.
آرین با اظهار اینکه افغانستان در حالت جنگی قرار دارد و گاهی دشمن در پلانهای خود موفق میشود میافزاید که طی یک ماه اخیر اگر دشمن 10 مورد ماین را انفجار داده 40 حلقه ماین دیگر خنثی شده است یعنی 90 درصد دشمن به هدف خود نرسیده است؛ در عین حال به گفته وی 21 تن از افراد خطرناک شبکههای جرمی بازداشت شدهاند و هنوز تلاشهایی برای دستگیری بیشتر آنان جریان دارد.
قابل یادآوری است که حمله بر موتر کارمندان تلویزیون خورشید، انفجار بر موتر خانواده اسدالله ولوالجی، انفجار در مسجد وزیر محمد اکبرخان و شهادت داکتر نیازی، شهادت عزیزالله مفلح در مسجد شیرشاه سوری از عالمان دین و اخیراً هم حمله بر کارمندان کمیسیون حقوق بشر افغانستان از رویدادهای یک ماه اخیر بوده که مجموعاً بیش از چهارده تن قربانی داشته است.