در حال حاضر بعضی از ولایات کشور حکومت محلی فعالی ندارند و شاهراه‌های کلیدی نیز شاهد ایست بازرسی‌های طالبان است و آنان همه روزه از مردم قربانی می‌گیرند. گروگان‌گیری، قتل و اذیت و آزار مردم از سوی طالبان در شاهراه‌ها نشان می‌دهد که طالبان میزان خشونت‌شان را وسعت بخشیده‌اند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -بلخ: عبدالقادر مصباح آگاه مسائل اجتماعی و مسئول نهاد خط نو در پیوند به وجود ایست بازرسی‌های طالبان و کم‌کاری حکومت جمهوری اسلامی افغانستان می‌گوید: من فکر می‌کنم در کشور شاهد کم‌کاری حکومت هستیم و پله پله به سوی آنارشیزم و نظام سیاسی بدون دولت حرکت می‌کنیم.
وی ادامه داد: در حال حاضر بعضی از ولایات کشور حکومت محلی فعالی ندارند و شاهراه‌های کلیدی نیز شاهد ایست بازرسی‌های طالبان است و آنان همه روزه از مردم قربانی می‌گیرند. گروگان‌گیری، قتل و اذیت و آزار مردم از سوی طالبان در شاهراه‌ها نشان می‌دهد که این گروه میزان خشونت‌شان را وسعت بخشیده‌اند.
مصباح بیان می‌کند که مسیر جوزجان-فاریاب، جوزجان-سرپل، جوزجان-بلخ، بغلان-کابل و کندوز-بغلان به شدت ناامن است. طالبان در این مسیرها چک پاینت دارند و بی‌باکانه جنایت می‌کنند و این موضوع نشان می‌دهد که حکومت افغانستان توانایی خود را از دست داده است.
نامبرده گفت؛ بسیاری از ولسوالی‌ها و محلات به حال خود رها شده‌اند و ما در حال حاضر شاهد یک بی‌حکومتی نسبی هستیم که در آن مردم به تفنگداران غیرمسئول بنام طالب باج می‌دهند تا زنده بمانند.
وی افزود؛ دلخوشی به اینکه صلح بر اوضاع جنگی کشور تاثیر می‌گذارد واقع بینانه نیست و تاثیر مثبتی هم نخواهد داشت و مذاکره کنندگان در واقع سیاسیونی هستند که تسلطی بر جنگجویان خود ندارند.
این آگاه مسائل اجتماعی می‌گوید؛ گفتگوهای صلح اگر به نتیجه برسد متاسفانه راه دیگری برای گروهک جنایت‌کار داعش باز خواهد شد و آنان خشونت آمیزتر از قبل با شهروندان افغانستان برخورد خواهند کرد.
یک دانشجوی فاریابی که در دانشگاه بلخ درس می‌خواند و نمی‌خواهد اسمش برده شود به خبرنگار آوا می‌گوید که مسیر بلخ-جوزجان و جوزجان-فاریاب همانند زمین زراعتی با مواد منفجره شخم زده شده و حفاری‌های عمیقی کنده‌اند تا عابرین با سرعت نتوانند عبور کنند.
وی گفت طالبان در دو یا یک کیلومتری قرارگاه‌های اردوی ملی و پولیس ملی مردم را تلاشی می‌کند اما نیروهای امنیتی اقدامی انجام نمی‌دهند. طالبان من را بارها بازپرسی کرده‌اند اما به فضل خدا زنده ماندم، ولی چندین جوان را دیدم که به گلوله بسته‌اند.
این جوان می‌گوید من دریافتم که تعدادی از مسئولین امنیتی با طالبان همکار هستند و قدرت‌های بزرگی طالبان را حمایت می‌کنند وگرنه امکان ندارد چهار موترسایکل سوار بتوانند یک شاهراه بزرگ را مسدود نمایند. من به عنوان یک شهروند از بزرگان کشور می‌خواهم دست از خودپرستی بردارند و به فکر مردم باشند.
در همین حال ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان پیرامون ایست بازرسی و تلاشی مردم در شاهراه‌ها به خبرنگار آوا می‌گوید که هدف از ایست بازرسی طالبان در مسیر شاهراه‌ها جلوگیری از اخاذی سارقین و عملکرد سربازان اداره کابل می‌باشد.
وی گفت: "مجاهدین بر حسب ضرورت گهگاهی در نقاط مختلف ایست بازرسی دایر می‌کنند تا دزدی و اخاذی وجود نداشته باشد."
او همچنین گفت گاهی ایست بازرسی طالبان مطابق به اطلاعات استخباراتی است تا از نفوذ سربازان حکومتی در لباس شخصی یا موتر شخصی به ساحه تحت نفوذ ما جلوگیری شود، اما به مردم ملکی آسیب نمی‌رسد و هیچ طالبی حق ندارد افراد ملکی را اذیت کند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -بلخ: عبدالقادر مصباح آگاه مسائل اجتماعی و مسئول نهاد خط نو در پیوند به وجود ایست بازرسی‌های طالبان و کم‌کاری حکومت جمهوری اسلامی افغانستان می‌گوید: من فکر می‌کنم در کشور شاهد کم‌کاری حکومت هستیم و پله پله به سوی آنارشیزم و نظام سیاسی بدون دولت حرکت می‌کنیم.
وی ادامه داد: در حال حاضر بعضی از ولایات کشور حکومت محلی فعالی ندارند و شاهراه‌های کلیدی نیز شاهد ایست بازرسی‌های طالبان است و آنان همه روزه از مردم قربانی می‌گیرند. گروگان‌گیری، قتل و اذیت و آزار مردم از سوی طالبان در شاهراه‌ها نشان می‌دهد که این گروه میزان خشونت‌شان را وسعت بخشیده‌اند.
مصباح بیان می‌کند که مسیر جوزجان-فاریاب، جوزجان-سرپل، جوزجان-بلخ، بغلان-کابل و کندوز-بغلان به شدت ناامن است. طالبان در این مسیرها چک پاینت دارند و بی‌باکانه جنایت می‌کنند و این موضوع نشان می‌دهد که حکومت افغانستان توانایی خود را از دست داده است.
نامبرده گفت؛ بسیاری از ولسوالی‌ها و محلات به حال خود رها شده‌اند و ما در حال حاضر شاهد یک بی‌حکومتی نسبی هستیم که در آن مردم به تفنگداران غیرمسئول بنام طالب باج می‌دهند تا زنده بمانند.
وی افزود؛ دلخوشی به اینکه صلح بر اوضاع جنگی کشور تاثیر می‌گذارد واقع بینانه نیست و تاثیر مثبتی هم نخواهد داشت و مذاکره کنندگان در واقع سیاسیونی هستند که تسلطی بر جنگجویان خود ندارند.
این آگاه مسائل اجتماعی می‌گوید؛ گفتگوهای صلح اگر به نتیجه برسد متاسفانه راه دیگری برای گروهک جنایت‌کار داعش باز خواهد شد و آنان خشونت آمیزتر از قبل با شهروندان افغانستان برخورد خواهند کرد.
یک دانشجوی فاریابی که در دانشگاه بلخ درس می‌خواند و نمی‌خواهد اسمش برده شود به خبرنگار آوا می‌گوید که مسیر بلخ-جوزجان و جوزجان-فاریاب همانند زمین زراعتی با مواد منفجره شخم زده شده و حفاری‌های عمیقی کنده‌اند تا عابرین با سرعت نتوانند عبور کنند.
وی گفت طالبان در دو یا یک کیلومتری قرارگاه‌های اردوی ملی و پولیس ملی مردم را تلاشی می‌کند اما نیروهای امنیتی اقدامی انجام نمی‌دهند. طالبان من را بارها بازپرسی کرده‌اند اما به فضل خدا زنده ماندم، ولی چندین جوان را دیدم که به گلوله بسته‌اند.
این جوان می‌گوید من دریافتم که تعدادی از مسئولین امنیتی با طالبان همکار هستند و قدرت‌های بزرگی طالبان را حمایت می‌کنند وگرنه امکان ندارد چهار موترسایکل سوار بتوانند یک شاهراه بزرگ را مسدود نمایند. من به عنوان یک شهروند از بزرگان کشور می‌خواهم دست از خودپرستی بردارند و به فکر مردم باشند.
در همین حال ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان پیرامون ایست بازرسی و تلاشی مردم در شاهراه‌ها به خبرنگار آوا می‌گوید که هدف از ایست بازرسی طالبان در مسیر شاهراه‌ها جلوگیری از اخاذی سارقین و عملکرد سربازان اداره کابل می‌باشد.
وی گفت: "مجاهدین بر حسب ضرورت گهگاهی در نقاط مختلف ایست بازرسی دایر می‌کنند تا دزدی و اخاذی وجود نداشته باشد."
او همچنین گفت گاهی ایست بازرسی طالبان مطابق به اطلاعات استخباراتی است تا از نفوذ سربازان حکومتی در لباس شخصی یا موتر شخصی به ساحه تحت نفوذ ما جلوگیری شود، اما به مردم ملکی آسیب نمی‌رسد و هیچ طالبی حق ندارد افراد ملکی را اذیت کند.
