حیدری وجودی؛ ادیب و شاعر نامدار کشور و همچنین "خدا بخش محسنی" دو تن از شخصیت های علمی و فرهنگی کشور بودند که روز گذشته بر اثر بیماری به دیار ابدیت پیوستند و خلاء بزرگی در جامعه فرهنگی وعلمی افغانستان بوجود آوردند.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل: علمای دین، مرحوم حجت الاسلام والمسلمین خدابخش محسنی را یکی ازعلمای متحرک، فعال و خستگی ناپذیر درعرصه نشر فرهنگ و معارف اسلامی دانسته و نبود وی را یک ضایعه عنوان می کنند.
خدا بخش محسنی افزون بر اینکه عضو فعال شورای علمای سرتاسری افغانستان بود به عنوان منشی شورای علمای شیعه افغانستان همواره در صحنه حضور داشت و در کرسی تعلیم و تدریس نیز سهم فعال داشت.
شورای علمای شیعه افغانستان به مناسبت درگذشت مرحوم محسنی با صدور بیانیه ای از وی به عنوان بازوی پرتوان این شورا یاد کرده و فعالیت های خستگی ناپذیر او را ستوده است.
حجت الاسلام والمسلمین "اسدالله یوسفی" استاد حوزه علمیه در مصاحبه با آوا، مرحوم خدا بخش محسنی را کارشناس معارف اسلامی به خصوص در برنامه عارفانه تلویزیون تمدن و یکی از علمای فعال کشور می داند.
بر اساس گفته های یوسفی، خدابخش محسنی سابقه تدریس در حوزه را داشت و ادبیاتش عالی بود و درعین حال سخنران ماهر و مداح و روضه خوان برجسته بود.
یوسفی، مرحوم خدا بخش محسنی را در نشر و پخش معارف اسلامی فرد موثر دانسته و تاکید کرد که جامعه شیعی افغانستان از وجود پرفیض او همیشه بهره می گرفت، بنابراین با رفتن ایشان گویا یک فیضی از فیوضات بخش معارف اسلامی قطع شد و این یک ضایعه جبران ناپذیر است به دلیل اینکه هر انسان شیوه خاص خود را دارد و در تجلی شخص تکراری نیست.
وی به دیگر بخشهای فعالیت وی نیز اشاره کرد و گفت: خدابخش محسنی عضو کمیسیون تطبیق کتب اسلامی بود وهمچنین برای تحکیم اخوت اسلامی به کشورهای اندونیزیا و دیگر کشورهای اسلامی سفر داشت و علاوه بر آن درقطعنامه صلح افغانستان یک عنصر تاثیرگذار بود و اگر زنده می بود، یقناً کارهای پر ثمر دیگری را نیز انجام میداد.
همزمان با این، درگذشت شاعر،عارف اهل طریقت، معنویت و مولانا شناس معاصر "حیدری وجودی" نیز جامعه فرهنگی افغانستان را متاثر ساخت.
حیدری وجودی حدود نیم قرن از عمر خویش را در نویسندگی، شعر، ادبیات فارسی، توسعه فرهنگ اسلامی و افغانی وعرفان گذراند و سر انجام با کوله باری از خصایص خوب و برجسته انسانی به عمر 81 سالگی به ابدیت پیوست.
به باور بسیاری از فرهنگیان، حیدری وجودی نه تنها یک شاعر بود، بلکه او رابطه محکم و نقطه وصل میان فرهنگ، شعرا و نویسندگان قدیم و جدید بود از این جهت فقدان او نه تنها یک ضایعه، بلکه یک فاجعه فرهنگی است.
"ناصر شیدا" شاعر و نویسنده در مصاحبه با آوا، آثار حیدری وجودی را ماندگار میداند، زیرا به باور وی وجودی آنچه را گفته و نوشته است از عمق جان وعاری از ریا و خود نمایی بوده است.
به باور او، زندگی زاهد گونه و بی آلایش، تواضع و فروتنی، برخورد انسانی او حکایت از شخصیت بلند او داشت، حیدری وجودی تلاش می کرد که حتی در گفتگوهای عادی و غیر رسمی نیز اصول و ادبیات فرهنگی را رعایت کند و با لحن خاصی که عادت کرده بود همیشه سخن می گفت.
به باور شیدا حفظ اصول، رفتار، فرهنگ و ادبیات بومی، در شرایط که سیلی از فرهنگ های بیگانه در کشور هجوم آورده است کار دشوار است و حیدری وجودی یکی از راه های مبارزه را اجرای فرهنگ اصیل اسلامی و افغانی را در قالب عمل میدانست و خودهمیشه به آن پای بند بود.
"سید مخدوم رهین"؛ وزیر اسبق اطلاعات و فرهنگ افغانستان نیز حیدری وجودی را یک تن از سالکان وعارفان و اهل طریقت دانسته که عمری را در راستای اعتلای فرهنگ اسلامی، مولانا شناسی، عرفان و معنویت سپری کرد.
به گفته او وجودی همواره در حفظ ادبیات و فرهنگ جامعه افغانی تلاش می کرد و علاوه بر اینکه همیشه شعر می سرود، علاقه مند بود تا در کتاب خانه ها وظیفه داشته باشد تا بهتر و خوبتر هدف خود را دنبال کند.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل: علمای دین، مرحوم حجت الاسلام والمسلمین خدابخش محسنی را یکی ازعلمای متحرک، فعال و خستگی ناپذیر درعرصه نشر فرهنگ و معارف اسلامی دانسته و نبود وی را یک ضایعه عنوان می کنند.
خدا بخش محسنی افزون بر اینکه عضو فعال شورای علمای سرتاسری افغانستان بود به عنوان منشی شورای علمای شیعه افغانستان همواره در صحنه حضور داشت و در کرسی تعلیم و تدریس نیز سهم فعال داشت.
شورای علمای شیعه افغانستان به مناسبت درگذشت مرحوم محسنی با صدور بیانیه ای از وی به عنوان بازوی پرتوان این شورا یاد کرده و فعالیت های خستگی ناپذیر او را ستوده است.
حجت الاسلام والمسلمین "اسدالله یوسفی" استاد حوزه علمیه در مصاحبه با آوا، مرحوم خدا بخش محسنی را کارشناس معارف اسلامی به خصوص در برنامه عارفانه تلویزیون تمدن و یکی از علمای فعال کشور می داند.
بر اساس گفته های یوسفی، خدابخش محسنی سابقه تدریس در حوزه را داشت و ادبیاتش عالی بود و درعین حال سخنران ماهر و مداح و روضه خوان برجسته بود.
یوسفی، مرحوم خدا بخش محسنی را در نشر و پخش معارف اسلامی فرد موثر دانسته و تاکید کرد که جامعه شیعی افغانستان از وجود پرفیض او همیشه بهره می گرفت، بنابراین با رفتن ایشان گویا یک فیضی از فیوضات بخش معارف اسلامی قطع شد و این یک ضایعه جبران ناپذیر است به دلیل اینکه هر انسان شیوه خاص خود را دارد و در تجلی شخص تکراری نیست.
وی به دیگر بخشهای فعالیت وی نیز اشاره کرد و گفت: خدابخش محسنی عضو کمیسیون تطبیق کتب اسلامی بود وهمچنین برای تحکیم اخوت اسلامی به کشورهای اندونیزیا و دیگر کشورهای اسلامی سفر داشت و علاوه بر آن درقطعنامه صلح افغانستان یک عنصر تاثیرگذار بود و اگر زنده می بود، یقناً کارهای پر ثمر دیگری را نیز انجام میداد.
همزمان با این، درگذشت شاعر،عارف اهل طریقت، معنویت و مولانا شناس معاصر "حیدری وجودی" نیز جامعه فرهنگی افغانستان را متاثر ساخت.
حیدری وجودی حدود نیم قرن از عمر خویش را در نویسندگی، شعر، ادبیات فارسی، توسعه فرهنگ اسلامی و افغانی وعرفان گذراند و سر انجام با کوله باری از خصایص خوب و برجسته انسانی به عمر 81 سالگی به ابدیت پیوست.
به باور بسیاری از فرهنگیان، حیدری وجودی نه تنها یک شاعر بود، بلکه او رابطه محکم و نقطه وصل میان فرهنگ، شعرا و نویسندگان قدیم و جدید بود از این جهت فقدان او نه تنها یک ضایعه، بلکه یک فاجعه فرهنگی است.
"ناصر شیدا" شاعر و نویسنده در مصاحبه با آوا، آثار حیدری وجودی را ماندگار میداند، زیرا به باور وی وجودی آنچه را گفته و نوشته است از عمق جان وعاری از ریا و خود نمایی بوده است.
به باور او، زندگی زاهد گونه و بی آلایش، تواضع و فروتنی، برخورد انسانی او حکایت از شخصیت بلند او داشت، حیدری وجودی تلاش می کرد که حتی در گفتگوهای عادی و غیر رسمی نیز اصول و ادبیات فرهنگی را رعایت کند و با لحن خاصی که عادت کرده بود همیشه سخن می گفت.
به باور شیدا حفظ اصول، رفتار، فرهنگ و ادبیات بومی، در شرایط که سیلی از فرهنگ های بیگانه در کشور هجوم آورده است کار دشوار است و حیدری وجودی یکی از راه های مبارزه را اجرای فرهنگ اصیل اسلامی و افغانی را در قالب عمل میدانست و خودهمیشه به آن پای بند بود.
"سید مخدوم رهین"؛ وزیر اسبق اطلاعات و فرهنگ افغانستان نیز حیدری وجودی را یک تن از سالکان وعارفان و اهل طریقت دانسته که عمری را در راستای اعتلای فرهنگ اسلامی، مولانا شناسی، عرفان و معنویت سپری کرد.
به گفته او وجودی همواره در حفظ ادبیات و فرهنگ جامعه افغانی تلاش می کرد و علاوه بر اینکه همیشه شعر می سرود، علاقه مند بود تا در کتاب خانه ها وظیفه داشته باشد تا بهتر و خوبتر هدف خود را دنبال کند.
