همسر شهید: سرنوشت ما و هزاران خانواده مثل ما معلوم نیست و اینکه فردا برای ما چه اتفاقی می افتد؟ تضمینی وجود ندارد، ای کاش بزرگان کشور به فکر مردم مظلوم خود باشد!

خبرگزاری صدای افغان(آوا) - بلخ: خانم سمیرا صدیقی؛ نماینده خیمه نشینان دشت شادیان به خبرنگار آوا گفت: جنگ، درگیری های قومی، فقر و نبود کار سبب شده تا حدود 460 خانواده در زیر خیمه های غیر معیاری با شرایط سخت و غیر قابل تحمل زندگی نمایند.

خانم صدیقی تصریح کرد: "مشکلات خیمه نشینان یکی و دو تا نیست، از نبود مواد غذایی شروع تا به ارائه خدمات صحی نیازمند هستند و به هر جایی که میرویم با جواب رد برمی گردیم."

وی افزود: متضرر ترین خانواده ها از جنگ، در میان ما زندگی می کنند، اما هیچ ارگانی نیست که از خانواده شهدا و بیجاشدگان دلجویی کرده و کمک نمایند.

خانم مریم که همسر یکی از شهدای ولسوالی دولت آباد ولایت بلخ می باشد، به  آوا گفت: "مشکلات همه روزه ما را کم کم نابود می کند، اما هیچ فرد یا ارگانی نیست که به مشکلات ما رسیدگی کند."

وی اظهار داشت: ما در شرایط سخت خیمه نشینان دشت شادیان زندگی می کنیم و امیدواریم که مسئولین برای بهتر شدن زندگی ما کاری انجام بدهند.

این همسر شهید افزود: "سرنوشت ما و هزاران خانواده مثل ما معلوم نیست و اینکه فردا برای ما چه اتفاقی می افتد، تضمینی وجود ندارد، ای کاش بزرگان کشور به فکر مردم مظلوم خود باشند."

در همین حال محمد بشیر توحیدی معاون والی بلخ به رسانه ها می گوید: آمار و بررسی ارگان های مسئول نشان میدهد که در بلخ بیشتر از 160 هزار خانواده فقیر، مهاجر و بیجاشده زندگی می کند و حکومت تنها توانسته بخشی اندک این رقم بزرگ را کمک نماید.

معاون والی بلخ افزود: ضعف اقتصادی و مشکلات حکومت را می پذیریم و تلاش می کنیم تا برای فقر و بهتر شدن اقتصاد مردم کار های موثر را انجام بدهیم، اما از مردم می خواهیم کمبودی های دولت نو پای خود شان را در نظر بگیرند.

توحیدی گفت حکومت تلاش خواهد کرد برای فقرا در ایام بحران کرونا و ماه رمضان کمک های بیشتری را انجام بدهد، بخصوص برطرفی مشکلاتی که در توزیع کمک های کشور اوزبیکستان در میان پنج ولایت شمال رخ داده است.

حامد حیدری هماهنگ کننده بخش کمک های غذایی شرکت بشیر نوید می گوید: "به مناسبت ماه مبارک رمضان در نظر داریم تا همه روزه برای دو هزار نفر افطاری بدهیم. اینبار خواستیم خانواده های خمیه نشین در اطراف شهرمزارشریف را تحت پوشش خود بگیریم و برای آنان افطاری بدهیم.

شایان ذکر است که کمک های دولتی، نهادهای بین المللی و تاجران برای فقرا، مهاجرین و بیجاشدگان داخلی موقتی بوده و تاکنون هیچ راهکاری دراز مدت و زیر بنایی برای رفع مشکلات این طبقات صورت نگرفته است.