مهندسی بافت غضروف یک دانش میان رشتهای است که در جهت بهبود نقایص غضروفی مانند آرتروز یا صدمات غضروفی ناشی از ضربه، فعالیت میکند. محققان به منظور یافتن راهی برای ترمیم ضایعات غضروفی، پژوهشی را برای تولید این هیدروژل طراحی کردند.
طی این پروژه، هیدروژل قابل تزریقی از بستر سلول زدایی شده غضروف گوسفند تهیه شد و صحت سلولزدایی با روشهایی همچون اندازهگیری ماده ژنتیکی، گلیکوزآمینوگلیکان ها، میزان کلاژن و بررسی های بافت شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت.
بررسیهای رئولوژیک در این پروژه نشان داد، هیدروژل مورد نظر در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و در زمانی بین ۵ تا ۷ دقیقه آماده میشود.
همچنین مشخص شد که هیدروژل تولید شده محیطی مناسب برای جذب و تکثیر سلولها فراهم میکند. ارزیابیهای انجام شده بهوسیله میکروسکوپ الکترونی اتصال و تکثیر سلولها در سطحهیدروژل را تأیید کرد.
علاوه بر این، سلولهای جای گرفته در بستر هیدروژل قادر به تمایز سلول غضروف (کندروسیت) بودند و شمار محدودی از آنان از بین رفته یا به سلولهای استخوانی تمایز یافتند. از سوی دیگر نتایج این پژوهش نشان داد، توسعه هیدروژلهای قابل تزریق از غضروفهای سلولزدایی شده، میتواند به عنوان روشی امید بخش در مهندسی بافت غضروف مورد استفاده قرار گیرد.
این پروژه توسط دکتر باغبان اسلامی نژاد، سیما بردبار، نسرین لطفی بخشایش و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تهران(در ایران) و انستیتو AO سوئیس، انجام گرفت.
نتایج این پژوهش در مجله بینالمللی Journal of biomedical material research (Part A) به چاپ رسیده است.