۱۵ سال پیش ناشری یک رمان ویران‌شهری را با موضوع شیوع جهانی بیماری‌ مرگباری که دنیا را درمی‌نوردد، رد کرده بود. حالا که بار دیگر ثابت شد واقعیت می‌تواند از تخیل هم عجیب‌تر باشد، این رمان بالاخره چاپ شد.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)_بین الملل، پیتر می، نویسنده ۶۸ ساله اسکاتلندی که پیش‌ از این خبرنگار و فیلمنامه‌نویس شبکه بی‌بی‌سی بوده است، رمان «قرنطینه» را در سال ۲۰۰۵ نوشت و در آن، لندن را مرکز شیوع این بیماری جهان‌گستر تصویر کرد، اما ناشران داستان‌ او را رد کردند و گفتند موضوعش «زیادی غیرواقعی و تخیلی‌‌» است.

آقای می به شبکه سی‌ان‌ان گفت: «وقتی کتاب را نوشتم، محققان پیش‌بینی می‌کردند که آنفلوآنزای مرغی بیماری بزرگ بعدی‌ خواهد بود که در جهان شایع می‌شود.»

«خیلی خیلی ترسناک بود و واقعاً احتمال داشت اتفاق بیفتد. خب من هم رفتم درباره‌اش کندوکاو کردم و این فکر به ذهنم رسید که چه می‌شد اگر شیوع این بیماری جها‌ن‌گستر از لندن آغاز می‌شد؟ اگر شهری مثل لندن کاملاً قرنطینه شود، ممکن است چه اتفاق‌هایی بیفتد؟»

این رمان درباره کارآگاه پلیسی است که پرونده قتل کودکی را بررسی می‌کند. استخوان‌های بچه در محل بیمارستانی موقت پیدا شده است، که انگار پیش‌بینی گشایش بیمارستان «ان‌اچ‌اس نایتینگل»  است که این هفته در مرکز اکسلِ پایتخت راه‌ندازی شد.

این نویسنده به آی‌نیوز گفت: «آن زمان همه ویراستاران بریتانیایی گمان می‌کردند که تصویر قرنطینه شدن لندن به علت وجود دشمن نامرئی اچ۵ان۵ [آنفلوآنزای مرغی] غیرواقعی است و هرگز نمی‌تواند رخ دهد، حال آن که نتایج تحقیقات من نشان می‌داد که چنان پدیده‌ای واقعاً ممکن است.»

آقای می پس از رد شدن داستانش، طرح را به کلی رها کرد و سرانجام فراموش کرد که اصلاً چنان داستانی نوشته است. تا این که یکی از طرفدارانش در توییتر با او تماس گرفت و به او پیشنهاد داد که مطلبی پیرامون عصر ویروس کروونا بنویسد، و او را به یاد فایل داستانش انداخت و باعث شد برود آن را از پوشه‌ «دراپ‌باکس» خود بازیابی کند.

او می‌گوید: «یک دقیقه به آن فکر کردم، و بعد یادم آمد که قبلاً به نحوی چنان کاری کرده‌ام. آن را با ناشرم در میان گذاشتم و ویراستارم نزدیک بود از تعجب سکته کند. یک‌شبه کل کتاب را خواند و صبح فردای‌ آن گفت، «درخشان است. باید همین الآن منتشرش کنیم.»

این نویسنده می‌گوید که از این‌همه شباهتی که میان بحران اخیر و کار خودش می‌بیند، «خیلی جا خورده» است.
«قرنطینه»، رمان دلهره‌آور جدیدی از پیتر می، روز پنجشنبه به بازار می‌آید. داستان این رمان که پیش از این منتشرنشده مانده بود، در مقطع فرضی یک «قرنطینه سراسری ناشی از شیوع جهانی ویروس در لندن» رخ می‌دهد. کودکی کشته شده است و توطئه‌ای هولناک در جریان است. 

او می‌گوید: «وقتی پس از مدت‌ها که از نوشتن رمان می‌گذشت دوباره آن را خواندم، از آن‌همه دقتی که در پیش‌بینی وقایع داشتم، مو بر تنم راست شد. جزئیات زندگی روزمره، شرایط قرنطینه و ممنوعیت ترک خانه‌ها، همه این‌ها را آن‌قدر دقیق نوشته‌ام که ترسناک است.»

رمان قرنطینه را سرانجام انتشارات کرکس بوکز منتشر کرد و فعلاً تنها از طریق تارنمای آمازون بریتانیا برای کتاب‌خوان کیندل در دسترس است. اما قرار است کتاب کاغذی و صوتی آن نیز ۳۰ آوریل منتشر شود.  

آقای می ادعا کرده است که اولین کسی است که بحران اخیر را به رشته تحریر درآورده است، اما نویسنده دیگری به نام ای ام اسمیت این ادعای او را رد کرده است، چون شخصاً اقدام به انتشار کتاب الکترونیکی مولر کرده است. در آن داستان هم «ویروس مرگباری به نوع بشر حمله می‌کند و روزانه میلیون‌ها نفر را می‌کشد.» او این کتاب را هفته پیش روی تارنمای آمازون قرار داده است.

رمان دیگری به نام «ایستگاه یازده» نوشته امیلی سنت جان مندل با موضوع شیوع آخرالزمانی یک بیماری نیز اخیراً در صدر فهرست کتاب‌های «ویران‌شهری» آمازون قرار گرفته است. اما معروف‌ترین اثر تخیلی که چنین وضعیتی را به تصویر می‌کشد، احتمالاً هنوز رمان «ایستادگی» نوشته استفن کینگ باشد که در سال ۱۹۷۸ منتشر شد.