رحمت الله نبیل؛ یکی از نامزد کاندیدان انتخابات ریاست جمهوری طی یادداشتی که در صفحه فیسبوک خود منتشر کرده، اوضاع جاری کشور را به نقد  گرفته و نوشته است: 

شنیده‌ام كه در آينده نزديک جهان و مردم افغانستان شاهد برگزارى یک و يا هم دو مراسم تحليف خواهند بود. مطمئن هستم كه در هر دو محفل اكثريت قاطع سياسيون افغانستان و اكثريت سیاسیون کشورهای دوست، همکاران و حامیان بین‌المللی و نمایندگی‌های سیاسی مقیم کابل اشتراک نخواهند کرد.
مردم افغانستان در آن‌روز به‌ حال وطن و آینده‌شان خون خواهند گريست و سنگینی این افتضاح سیاسی و تاریخی را هرگز فراموش نخواهند کرد.
هم‌چنان و در عين زمان؛ ما به‌زودى شاهد امضاى توافق‌نامه‌‌ای میان ايالات متحده امريكا و طالبان، در حضور نماينده‌هاى بلند پایه اكثريت قاطع كشور هاى جهان با ملاحظه‌شُدِ رئیس جمهور امريکا خواهيم بود؛ كه در اين‌صورت دو پرسش اساسی پیش خواهد آمد:

اول: كدام جانب افغانی از موقف و موضع‌ برتر و مشروعيت بيشتر وارد مذاكرات بين‌الافغانی خواهد شد؟
دوم: در این‌صورت آیا #جمهوريت پيروز دانسته خواهد شد يا #امارت؟

زمانيكه سراج الدين‌ حقانى مشهور به خليفه رهبر شبكه مخوف حقانى در نشریه نيويارک‌تايمز طى نشر مقاله‌اى از نام وى، قهرمان جنگ و صلح افغانستان و مدافع امارت اسلامى افغانستان معرفى می‌گردد؛ داعیه جمهوریت به‌شدت زیر سوال می‌رود.

اگر سیاست مداران ما در داخل نظام متحد نشوند و دست از خودخواهی و لجبازی نکشند، بی تردید همه باخته ایم. مراَسم تحلیف، به کسی مشروعیت و قدرت نمی دهد در حالی که طالبان با قدرت پاکستان، با آمریکا توافق کرده است. مشروعیت و قدرت را اتحاد همگانی همراهان نظام در مقابل تمامیت خواهی امارت می دهد، هنوز هم دیر نشده است.
در غیر اين‌صورت دفن "جمهوريت" براى دهه‌ها حتمى و قطعی خواهد بود و مردم رنج‌کشیده افغانستان یک‌بار دیگر قربانی سیاست‌های خودخواهانه و برتری‌جویانه حاکمان خود خواهند شد.

این را خوب به یاد داشته باشیم:
تاريخ هم‌چنان گواه تمام اعمال ما خواهد بود و آیندگان قضاوتی تلخ در مورد همه "ما" خواهند داشت.