سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور در اجلاس مهاجرین در پاکستان گفت: در صورتی که مراکز آموزشی و پناهگاه های تروریسم، همچنین نقاط سربازگیری آنان در آن سوی دیورند نابود نشود، آتش‌بس و صلح در افغانستان دوامدار نخواهد بود.

خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور در رأس یک هیأت عالیرتبه دولتی در کنفرانس«چهل سال میزبانی مهاجرین افغان در پاکستان: مشارکت جدید برای همبستگی" اشتراک و  سخنرانی کرد.
 
این کنفرانس با حضور عمران‌خان صدر اعظم جمهوری اسلامی پاکستان، انتونیوگوترش سرمنشی سازمان ملل متحد، فلیپوگرندی کمیشنر عالی ملل متحد در امور پناهندگان، داکتر زلمی خلیل زاد نماینده خاص ایالات متحده آمریکا در امور صلح افغانستان، وزرا، سفرا و نمایندگان دولت ها و سازمان های بین المللی امروز دوشنبه در اسلام آباد برگزار شد.

سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور در سخنرانی خود از دولت جمهوری اسلامی پاکستان و عمران خان صدر اعظم پاکستان به خاطر چهل سال میزبانی پاکستان از مهاجرین افغان  و برای برگزاری این کنفرانس و همچنین از نمایندگان همه  کشورها و سازمان های بین المللی و از مقامات سازمان ملل متحد آقای گوترش سرمنشی سازمان ملل متحد و آقای گرندی کمیشنر عالی ملل متحد در امور پناهندگان تشکر کرد.
 
معاون رئیس جمهور تصریح کرد:" حضور انبوهی از مهاجرین ما در کشورهای همسایه، مشکلاتی هم برای میزبان ها داشته است اما در بسیاری از حالات، مهاجرین ما در اقتصاد این کشورها نقش مثبت داشته اند."
 
وی افزود که مهاجرین افغانستان معمولا باردوش میزبان های خود نبوده اند، بلکه با حفظ عزت و غرور خود، کار کرده اند و از آبله دست خود نان خورده اند و حتی با به عهده گرفتن کارهای شاقه و طاقت فرسا، سهم بزرگی در آبادانی کشورهای میزبان داشته اند.
 
به گفته معاون رئیس جمهور بعد از سال 2001 متأسفانه گروه هایی از مخالفین دولت افغانستان در پاکستان از میان مهاجرین دست به سربازگیری زدند و جنگ های تخریبی و تروریستی را بر ضد دولت مشروع افغانستان آغاز کردند و باعث تداوم نا امنی در افغانستان شدند.
 
آقای دانش در خصوص عودت مهاجرین افغانستان به داخل کشور نیز گفت که در طول پنج سال اخیر برخلاف تصور جامعه بین المللی، عودت مهاجرین به عنوان یک موج دوامدار، از پاکستان و ایران به صورت پیوسته جریان داشته است.
 
موضوع مهاجرین افغان نباید به یک عامل فشار بر حکومت افغانستان تبدیل شود
به گفته معاون رئیس جمهور از سال 2002 بیش از پنج میلیون و هشت صد هزار نفر و از سال 2016 در حدود سه میلیون و دوصدهزار نفر از پاکستان و ایران بازگشته اند و در سال 2018 بالغ بر هشت صد و بیست هزار نفر و در سال 2019 هم پنجصد و سی هزار نفر عودت کرده اند. وی تأکید کرد که دولت و مردم افغانستان همیشه از عودت مهاجرین استقبال کرده اند و همچنان استقبال می کنند.
 
معاون رئیس جمهور در عین حال تأکید کرد که موضوع مهاجرین افغان در پاکستان یا ایران و هرجای دیگر نباید به یک مسأله سیاسی و به یک عامل فشار بر حکومت افغانستان تبدیل شود و مهاجرین ما نباید به خاطر مسایل سیاسی مورد بی مهری و فشارهای بی جا قرار گیرند و حقوق بشری آنان تلف شود.
 
دانش گفت که باید به کمک و مشوره همدیگر و با نظارت سازمان ملل متحد، برنامه و میکانیزم مشترکی را تنظیم کنیم که عودت به عنوان یک پروسه عادی و منظم و با آگاهی و آمادگی و همکاری دو طرف تطبیق شود.
 
آقای دانش افزود که دولت افغانستان در آگست 2019 پالیسی جامعی را برای مهاجرت به تصویب رسانده که چهار هدف عمده چون عودت و ادغام مجدد، حمایت از مهاجرت منظم، جلوگیری از مهاجرت های غیر قانونی و بالاخره تنظیم نقش مهاجرت در توسعه و رشد اقتصادی را مد نظر گرفته است.
 
معاون رئیس جمهور بر عودت اختیاری تدریجی مهاجران افغانستانی تأکید کرد و گفت: در پرتو معاهدات و اسناد بین المللی عودت باید داوطلبانه و تدریجی  باشد و باید به مهاجرین ما اجازه داده شود که به صورت قانونی، دانش و سرمایه و کسب و کار خود را به افغانستان انتقال دهند.
 
معاون دوم رییس جمهور همچنان تأکید کرد که عودت مهاجرین پیوند وثیق به مسأله صلح دارد و ما از مذاکرات بین طالبان و ایالات متحده آمریکا به منظور امضای یک موافقتنامه به تمام معنا استقبال می کنیم.
 
وی  تصریح کرد که بخش اصلی صلح مربوط به صلح بین طالبان و دولت افغانستان می شود که هنوز حتا آغاز نشده است و تنها امضای موافقتنامه بین آمریکا و گروه طالبان هیچ مشکلی را حل نمی کند. ما انتظار داریم که امضای موافقتنامه بین آمریکا و طالبان، زمینه را برای گفتگوهای مستقیم فراهم سازد.
 
وی از دولت جمهوری اسلامی پاکستان خواست که این کشور باید در ایجاد صلح شریک و همکار باشد. وی افزود که بدون مشارکت پاکستان و سهم گیری و همکاری دولت پاکستان نمی توانیم به صلح دست پیدا کنیم.
 
معاون رئیس جمهور بیان داشت که اگر طالبان رابطه خود با سایر گروه های افراطی و تروریستی را همچنان حفظ کند، هرچند آتش بس هم شود صلح پایدار به دست نخواهد آمد. به گفته وی صلح واقعی آن است که همه مردم در کشور آزادانه از حقوق شهروندی خود استفاده کنند و از حق تعلیم، صحت، کار، سفر، آزادی بیان و فعالیت آزاد سیاسی برخوردار باشند و حق شرکت در انتخابات را داشته باشند و طالبان هم مانند سایر شهروندان باید از این حقوق برخوردار شوند و در حاکمیت سهیم گردند.
 
وی افزود که هیچ گروهی به شمول حکومت افغانستان نمی تواند در غیاب مردم  افغانستان و شبکه های سیاسی و فرهنگی و مدنی آن تصمیم بگیرد.
 
دانش تأکید کرد که  پروسه صلح و مذاکره باید در مالکیت افغان ها باشد. تیم مذاکره کننده باید به رهبری و محوریت دولت جمهوری اسلامی افغانستان به طور همه شمول و فراگیر از همه مردم کشور نمایندگی کند.
 
معاون رئیس جمهور گفت: از شرایط و مقدمات اساسی و اصلی برقراری صلح این است که خشونت ها به گونه ای کاهش یابد که همزمان با تداوم مذاکرات صلح، به یک آتش بس دایمی و همه جانبه منجر شود.
 
وی همچنین تأکید کرد که تصویب نهایی صلح از صلاحیت ملت افغانستان است که از طریق پارلمان یا لویه جرگه و یا از طریق رفراندوم باید تصمیم بگیرند.
 
دانش همچنین خطاب به ملت و دولت پاکستان گفت که دولت های افغانستان و پاکستان هیچ چاره ای ندارند جز این که باهم روابط دوستانه داشته باشند.
 
وی یاد آور شد که بدون ایجاد ثبات در افغانستان، پاکستان هرگز نمی تواند یک ثبات پایدار را برای خود تضمین کند و هر گز نمی تواند به رفاه و اهداف اقتصادی خود دست پیدا کند.
 
دانش گفت: بیایید همه ما روایت خود را تغییر بدهیم. روایت امنیت محور و روایت تهدید پنداری باعث بدبختی همه ما شده است. در حقیقت ما نه پاکستان را تهدید برای منافع ملی خود می دانیم و نه افغانستان تهدیدی برای پاکستان است.
 
وی افزود که بدون شک امنیت ملی و منافع ملی هر کدام ما به یکدیگر گره خورده است و باید تصمیم بگیریم که این پیوند متقابل را با یک میکانیزم روشن به یک همکاری پایدار تبدیل کنیم.
 
آقای دانش افراطیت، تروریزم و فقر  را دشمنان خطرناک و مشترک هر دو کشور خواند  و از سوی دیگر رفاه اقتصادی و ثبات سیاسی را آرزوی مشترک هر دو کشور عنوان کرد.
 
 دانش با اشاره به وضعیت افغانستان برای ایجاد تسهیلات تجاری و اقتصادی میان کشورهای منطقه گفت که ما نمی خواهیم افغانستان برای ابد صحنه جنگ نیابتی باشد و ما به همکاری های لازم میان دولت های منطقه تأکید داریم. وی همچنین از دولت پاکستان خواست که در زمینه تسهیلات تجارتی و ترانزیتی، حل مشکلات امنیتی، مبارزه با پولشویی و قاچاق مواد مخدر و استرداد مجرمین از طریق نهادهای مربوطه طرفین اقدام مشترک نمایند.
 
در این کنفرانس همچنین آقای انتونیو گوتریش دبیر کل سازمان ملل متحد سخنرانی کرد. وی از کشور میزبان به خاطر میزبانی از مهاجران تشکر کرد. وی  کمک های پاکستان را به مهاجرین قابل توجه عنوان کرد و گفت که چهل سال است که حمایت قوی از مهاجرین در پاکستان وجود داشته است که قابل قدر است؛ اما راه حل اساسی مساله مهاجرین در داخل افغانستان است و امیدواریم که صلح آینده بهتری برای افغان ها رقم بزند.
وی گفت که سازمان ملل متحد از تلاش های صلح برای افغانستان حمایت می کند. وی همچنین تأکید کرد که بازگشت مهاجرین به افغانستان باید عزتمندانه و داوطلبانه باشد. وی افزود که امیدوارم همان طوری که شعار این کنفرانس است، همبستگی قوی برای همکاری های بیشتر و بهتر فراهم گردد.
 
عمران خان صدر اعظم پاکستان نیز در سخنرانی خود گفت که چهلمین سالگرد حضور مهاجرین افغانی در پاکستان را جشن می گیریم و دلیل آن این است که هم مهاجرین با عزت و افتخار در کشور ما زندگی می کنند  هم میزبان آن ها علی رغم مشکلات اقتصادی توانسته است روابط عالی با مهاجرین را حفظ کند.
 
وی افزود که اطفال افغانستان که در کمپ های مهاجرین زندگی می کنند و کلان شده اند کریکت را یاد گرفته اند و حالا به جایی رسیده اند که تیم کریکت ملی پاکستان را شکست داده اند. وی گفت که سخاوت ربطی به بلانس حساب بانکی ندارد. یعنی این که به غیرت و انسانیت بر می گردد.
 
صدر اعظم پاکستان از حضور سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور برای اشتراک در این کنفرانس ابراز قدردانی کرد.
 
عمران خان تصریح کرد که هر چیزی در گذشته بوده است مربوط به گذشته است  و حالا ما خواهان صلح در افغانستان هستیم و این نظر واقعی و حقیقی ما است.
 
 وی گفت که منازعه در افغانستان به نفع پاکستان نیست. بلکه ایجاد روابط تجاری و اقتصادی به نفع پاکستان است.
 
 شاه محمود قریشی نیز در صحبت های خود از وضعیت مهاجرین و میزان حضور شان در پاکستان معلومات ارائه کرد.
 
وی همچنین گفت که امیدهای زیادی به خاطر پروسه صلح به وجود آمده است که مایه امیدواری است. ما از این روند حمایت می کنیم و روند مصالحه باید به رهبری  و مالکیت افغان ها باشد.