ام البنین (س) مادری که شجاعت و دلاوری را به پسرانش همراه با شیر نوشاند تا در رگهای شان جریان یابد و خُلق وخوی همیشه گی شود .

گفتمان جستجوی راه تعالی تحت عنوان "ام البنین(س) اسوه ی تربیت فرزند بعد از فاطمه الزهرا(س)" از سوی  بخش بانوان  مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل بر گزار شد .

خانم نصیبه هاشمی کارشناس این گفتمان در سخنانی گفت: " اُم، یعنی مادر، بنین یعنی بچه ها، ام البنین، یعنی مادر بچه ها، حضرت ام البنین نام اصلی فاطمه بود.
بعد از شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)، امام علی (ع) با برادرش عقیل که در نسب شناسی عرب شهره بود، درباره انتخاب همسری که اصیل، شجاع و با حیا باشد و فرزندانی دلیر و جنگاور بیاورد، مشورت کرد و عقیل، فاطمه بنت حزام بن خالد را پیشنهاد کرد و گفت در میان عرب دلیرتر از مردان بنی کلاب دیده نشده‌اند و علی (ع) با او ازدواج کرد.

ام البنین آن قدر خانم پاک دامن پاک نفس و صادق و وفادار بود که وقتی به عنوان عروس وارد خانه امام علی(ع) شد، به امام گفت حالا من از دروازه خانه تو پیش نمی روم، امام علی(ع) گفت چرا؟ ام البنین گفت تا زمانی که حضرت زینب(س) اجازه ورود به من نداده من وارد خانه شما نمیشوم. امام بسیار خوشحال شد و خدا را شکر کرد که این خانم این قدر احترام به فرزندان فاطمه دارد و حضرت زینب (س) را صدا زد که بیا اجازه ورود بده به فاطمه و زمانی که وارد خانه شد اولین حرفش این بود بچه‌های فاطمه من نیامدم به شما حاکمیت کنم، من آمدم که خدمتکار شما باشم.

حضرت ام البنین بسیار نظم و ادب داشت و خیلی وفادار بود و در تربیت فرزندان کوشا بود که خودش را خیلی به زحمت می انداخت، اما راضی نبود بچه‌های زهرا به زحمت شوند و شب روز تلاش میکرد تا آنها در همان مسیر تربیتی مادری شان حضرت زهرا(س) قرار بگیرند و احساس بی مادری نکنند و فرزندان خویش را به وفاداری به فرزندان زهرا(س)توصیه میکرد.

در همین حال نیلوفر سادات؛ یک تن از اعضای مرکز تبیان گفت: ام البنین(س) مادری بود که شجاعت و دلاوری را به پسرانش همراه با شیرش نوشاند تا در رگ هایشان جریان یابد و خُلق خوی همیشه گی شان شود. آری ام البنین  هم او مادر پسران نام گرفت و هم پسرانی پروراند که به تصویر کشیدند مادری را که عباسش در زیبایی ظاهر و باطن به ماه بنی هاشم شهره بود. عباسی که ادب و متانت و عزت نفس در زندگی 34 ساله اش به وضوح دیده میشود. بزرگ بانویی که هنر و ادبیات را از دایی خویش  لُبید  شاعر به ارث برده بود و فرزند عزیزش عباس(ع) از مادر ادب و ادبیات را آموخت.

منیره هاشمی طلبه حوزه علمیه گفت: الگویی که بانوان افغانستان از حضرت ام البنین می توانند یاد بگیرند و آنها را به فرزندان خود انتقال دهند تقوا، پرهیزگاری و دیانت است. حضرت ام البنین با وجود اینکه مادری ناتنی بود اما در تربیت بچه های فاطمه(س)، خداوند را حاضر و ناظر می دانست. چنان با دیانت و صداقت خدمت میکرد تا اینکه از صداقت و پرهیزگاری، خداوند منان یک فرزند به اسم ابوالفضل العباس(علیه السلام) به وی عطا کرد. زمانی که آقا ابوالفضل العباس به دنیا آمد، گفت بروید حسین(ع) را صدا کنید وقتی که امام حسین(ع) آمد، قنداقه عباس را به دور امام حسین(ع) چرخاند، یعنی اینکه گفت پسرم به فدای حسین(ع). 

به گفته بانو هاشمی، یک مادر نمیتواند از فرزندش بگذرد، اما ام البنین چون فهمیده بود راستی و صداقت و خداشناسی نتیجه خوبی دارد، اگر یک زن میخواهد فرزند خوب داشته باشد و از فرزندش ثمره ی خوب داشته باشد، باید دنبال لقمه‌ای حرام و فتنه‌ نباشد. اگر از حرام دست برداشت، ثمره ای ازدواج اش را خداوند یک ثمره ای خوب و نیک هم در دنیا و هم در آخرت برایش  میدهد.

خانم هاشمی گفت: همان طور که ام البنین(س) به فرزندانش آموخت که با تهدیدات دشمن از هدف خود باز نگردند، ما هم نباید در مسیر فعالیت های فرهنگی و دینی سستی کنیم، بلکه فعالیت های خود را بیشتر کنیم. لذا دشمن، هر شب و روز، هر ماه و سال در کمین ما است که با زر و زور با تهدید یا تشویق می خواهد که ما از مسیرمان برگردیم.

او گفت: پیروی از سیره اهل بیت(ع) و بزرگان دینی، مشت محکم به دهن رهزن ها و دشمنان دین است. اگر میخواهید نتیجه‌ای خوب بگیرید، زحمت، رنج، مشکلات و زخم زبان ها دارد. دشمن از هر در و دیوار طعنه و حرف هایی نازل میکند که میخواهد شما را ضعیف کند، شما اگر بخواهید یک ثمره ای خوب داشته باشید و چراغ دین را در هر گوشه و کنار روشن بسازید، هیچ وقت ضعف، ناتوانی و شکست را به خود راه ندهید .