تعریف متفاوت و منفعتطلبانۀ کشورهای منطقه و جهان از صلح افغانستان و همچنين جنجالهای انتخاباتی، این پروسه را به تدريج از مالكيت افغانها خارج كرده است. حيدر امينی استاد دانشگاه در مصاحبه با آوا میگويد كه در ميان جنجالهای انتخاباتی، پروسۀ صلح از اولويت كاری حكومت و مالكيت افغانها به تدريج خارج میشود.
به گفتۀ او، در حال حاضر سياسيون بويژه تكتهای انتخاباتی برای به دست آوردن چوكی رياست جمهوری از هيچ تلاش غيرقانونی نیز دریغ نمیكنند در حالیكه در سايۀ جنگ و نا امنی وضعیت کشور مانند حكومتی در ميان آتش است كه هر لحظه ممكن است بسوزد و دود شود و صاحبش را سر به نيست كند.
به عقيدۀ اين آگاه سياسی مردم افغانستان اكنون به جز صلح و امنيت سراسری به چيز ديگری فكر نمیكنند ولو اين آرزویشان در سايه هر حكومتی بر آورده شود.
نامبرده تصريح كرد كه اشتراک كمرنگ مردم در انتخابات ششم ميزان و همچنين بیتوجهی به راهپيمايی هشتم قوس كه از سوی تيم ثبات و همگرايی راهاندازی شده بود نشان میدهد كه در صورت نبود ثبات و امنيت بعد از اين مردم به هيج صدايی لبيک نخواهند گفت.
اين در حالی است كه امینالدین مظفری "عضو ارشد شورای عالی صلح افغانستان" در مصاحبه با آوا میگويد که دخالت جوانب مختلف در قضیۀ صلح و نادیده گرفتن منافع ملی افغانها، از عوامل عمدۀ پیچیدگی و همچنین از آسیبهای جدی برای موفقيت پروسۀ صلح به شمار میرود.
به گفته او همه میدانند که هیچ صلح پایداری بدون مالکیت افغانها میسر نیست و طرف اصلی گفتگوها حکومت و مردم افغانستان هستند که 18 سال با گروه طالبان در جنگ بودهاند، اما به نظر میرسد که در حال حاضر این روند ملی رنگ دیگری به خود گرفته و کشورهای دخیل در قضیۀ افغانستان هر کدام صلح را در راستای منافع خود تعریف میکنند.
او هچنان تاکید کرد که پروسه صلح در حال حاضر به گونهای روان است که برای مردم افغانستان نویددهندۀ يک ثبات دايمی نیست و دلیلش هم نامشخص بودن هدف اصلی این مذاکرات است.
به باور مظفری، مذاکراتی که در قطر میان نمایندگان امریکا و گروه طالبان نزديک به يكسال ادامه يافت، اگر واقعا اقدامات مقدماتی و تسهیلکننده برای گفتگوهای بینالافغانی میبود امروز شاهد اين بنبست نبوديم.
او در پاسخ به اینکه چرا نمایندگان شورای عالی صلح به عنوان ستون اصلی و کاربردی این پروسۀ ملی در گفتگوها حضور ندارند، گفت: از شورای عالی صلح تاکنون دعوتی نشده تا در گفتگوها شرکت کند و ظاهراً مذاکرات تابحال جنبۀ مقدماتی داشته تا زمینۀ گفتگوهای بینالافغانی فراهم شود، اما شورای عالی صلح بر روند قضیه به طور دوامدار نظارت جدی دارد.
وی شورای عالی صلح را آدرس اصلی صلح خوانده و تاکید کرد که ما از هر حرکت تسهیلکننده استقبال میکنیم اما باز هم مردم و در کل نظام افغانستان مالک اصلی هستند.
وی مذاکره با حکومت افغانستان را اصلی اساسی و بنیادی برای تأمین صلح و ثبات در کشور خواند و گفت: هرکس به این حقیقت تن ندهد و بخواهد منهای مردم و حکومت افغانستان به نتیجه برسد مسئول تمام نابسامانیها و جنگهای آینده در کشور خواهد بود.