حرفۀ گلدوزی که یکی از زیرمجموعه‌های صنایع دستی به حساب می‌آید، از سالیان گذشته در ولایت غزنی رونق داشته و عامل تقویت اقتصاد بسیاری از خانواده‌ها در این ولایت بوده است؛ اما اکنون و پس از ورود دستگاه‌های کامپیوتری گلدوزی به غزنی، صدها گلدوز در این ولایت بیکار شده و از این مسئله شکایت دارند.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ بسم‌الله، یکی از این گلدوزان در مصاحبه با خبرنگار آوا می‌گوید که شغل گلدوزی در گذشته از جمله شغل‌های پردرآمد غزنی بوده است، زیرا گلدوزان انواع یخن‌های لباس، دستمال و سایر وسایل را گلدوزی می‌کردند، ولی پس از ورود دستگاه‌های کامپیوتری گلدوزی به غزنی، بیشتر گلدوزانِ این ولایت به جمع بیکاران پیوسته و از این مسئله رنج می‌برند.

بسم‌الله در رابطه با مقایسۀ میزان درآمدش قبل از ورود این دستگاه‌ها و پس از آن عنوان می‌کند: "من قبلا روزانه 500 الی 1000 افغانی درآمد داشتم، ولی حالا روزی 100 افغانی هم عاید ندارم."

اسدالله، یکی دیگر از گلدوزان نیز مثل سایر گلدوزهای غزنی، ضمن اشاره به بیکار شدن خود می‌گوید که "فعلا به جای گلدوزی مجبور شده‌ام که ریکشارانی کنم."

این گلدوز نیز همانند بسم‌الله، ورود دستگاه‌های کامپیوتری گلدوزی را دلیل اصلی بیکار شدن خود عنوان می‌کند.

در همین حال، هرچند ورود دستگاه‌های کامپیوتریِ گلدوزی موجب بیکار شدن گلدوزان سنتی در شهر غزنی شده، اما همین دستگا‌ه‌ها زمینۀ کار را برای تعداد اندکی از افراد در کارگاه‌ها فراهم کرده است. البته باید عنوان کرد که معاش این افراد نسبتا پایین می‌باشد.

شاه رضا، یکی از کارگران این دستگاه در مصاحبه با خبرنگار آوا می‌گوید که قبلا بیکار بوده اما حال در کارخانۀ گلدوزی کار می‌کند و روزانه حدود 200 افغانی درآمد دارد.



همچنین افرادی که این دستگاه‌ها را وارد غزنی کرده‌اند نیز از کمرنگ‌شدن کار و درآمد این دستگاه‌ها خبر می‌دهند.

علی آقا حلیمی، یکی از صاحبان این دستگاه‌ها بیان می‌کند: "اوایل که دستگاه‌های کامپیوتری گلدوزی به تعداد زیاد وارد غزنی نشده بود وضع درآمد ما خوب بود؛ اما اکنون با افزایش ورود این دستگاه‌ها درآمد ما نیز ناچیز شده است."

باید یادآور شد که ورود دستگاه‌ها از سویی زمینه‌ساز راحتی انسان‌ها و بالارفتن سرعت تولیدات شده و از جانب دیگر در بسیاری از مشاغل، این دستگاه‌ها جایگزین انسان‌ها گردیده و موجبات بیکارشدن آنان را فراهم کرده است. وظیفۀ حکومت‌ها ایجاب می‌کند که شرایط و بستری را مهیا کنند که هم کارگاه‌های تولیدات سنتی و هم کار‌گاه‌های تولیدات صنعتی، هر کدام در چرخۀ تولید و کارآفرینی نقش خاص خود را داشته باشند.